امروز می‌خوام یه بحث امام زمان علیه السلام رو گره بزنم به حکومت امام حسن مجتبی علیه السلام . امام حسن مجتبی علیه السلام حکومت داشت، منتها حکومتش ، شش ماه حکومت امام حسن مجتبی علیه السلام بود.خب وقتی امیرالمومنین علی علیه السلام تو بستر بیماری بودند دوازده تا فرزند داشتند، دوازده تا پسر داشتند ، پسرها رو جمع کردن و تو اونجا سفارش کردند فرمودند امام بعد از من حسن هستش ، بعد فرمودند بعد از حسن ، حسین. بعد از حسین امام سجاد ، دو سه سالش بود .

تو آیه قرآن می‌خونیم که روز قیامت،  قرآن هست این، روز قیامت از گناهکارا سوال می‌کنند که شما چند سال رو زمین توقف کردید ؟ تو پاسخ میگن که تنها به اندازه یه روز یا یه بخشی از روز ما وایسادیم شما برید از اوناییبپرسید که توان شمردن دارند جوابشونو نگاه کنید.قال کم لیستم فی الارض عدد سنین چند سال شما رو زمین بودید؟ گنهکارا تو جواب میگن قالوا لبسنا یوم ،یه روز. او بعض یوم ، یه نصف روزی ما، انقدر سریع گذشت انقدر سریع گذشت

منتها اون طرف رو امیرالمومنین می فرمایند اگه دو تا نظر مختلف بود حتما یکیش باطله. چون همین جوری هست. دو تا نظر ضد هم نمی‌تونه باشه مگه اینکه یکیش باطل باشه.پس تو اینجا که امیرالمومنین حقه طبق نظر پیغمبر طبق قول آقا رسول الله ،عمرم که از اون طرف میاد یه حرف ضد میزنهخب اینجا دو تا نظر ضد و مختلفه. پس حتماً یکیش باطله، خب شما که پیغمبر تون رو نمیگید العوذ بالله باطله، پیامبر خدا که قرآن میگه ،ما ینطق ان الهوی والا وحی یوحی . او که باطل نیست پس قطعا، پس می‌مونه اون ور ترازو

امام صادق علیه السلام که امروزم روز شهادتشون هست آقا فرمود: اون چیزی که ایمان رو در انسان ثابت میکنه  ورع و پرهیزکاریه که گناه نکنید،گناه نکنید ایمان ثابت می‌مونه و اون چیزی که ایمان رو از انسان خارج می‌کنه ، طمعه طمعباعث میشه که ایمان از دلتون بره بیرون آروم آروم بره بیرون.اینم روایت الحمدالله روزی ما بود امروز روز شهادت امام صادقه این روایت یادتون باشه. آقا فرمود : اون چیزی که ایمان رو تو دلتونثابت می‌کنه ورع و پرهیزکاری. اون چیزی که ایمان رو از دلتون می‌ندازه بیرون ، طمعه

یکی از انصار رسول خدا صلی الله علیه وآله توی مجلسی که عده‌ای هم حاضر بودن وارد شد .این انصار رسول خدا وارد شد بعد دید که اهل مجلس مشغول همینجوری حرف‌های جاهلانه و بیخود و بیهوده اینها هستند ،خطاب کرد بهشون گفت پاشید ،پاشید برید وضوتون رو بگیرید،گفتن چرا وضو بگیریم ؟ گفت اخه این حرفای شما بدتر از کاریه که وضو رو باطل می‌کنه نیست .یه عده ای بودن که حرف های چیز میزنن خب اینها را بلند کرد پاشید برید وضو بگیرید وضوهاتون باطل شد .

آیت الله بهجت میفرماید: از این دهن شما تا گوش شما چقدر فاصله دارد ،یه وجب میشه نه.فرمود: این حرف شما قبل از اینکه از دهنتون بیرون میاد قبل از اینکه به گوش خودتون برسه به گوش امام زمان میرسه، این حرف تو که از دهن خودت بیرون میاد ،قبل از اینکه به گوشخودت برسه، به گوش امام زمان میرسه. چون امام زمان روح این عالمه؛روح خلقته.

توی حکمت دو فکر کنم ، در مورد طمع صحبت کردیم درسته بله .ازری بنفسه من استشعر الطمع، هرکس طمع پیشه کنه خودشو حقیر کرده، لباس حقارت پوشیده .رضی بالظلم .. این جا هم می فرماید طمع بندگی و بردگی همیشگیه. خب آدمی که طمع داره ،سیرمونی نداره بعدم که علاقه شدید داره به مادیات . بعد شخص طماع برای رسیدن به اون حاضر هر جور و هرگونه خضوع و ذلت رو بپذیره تا به اون چیز  برسه.بعد خب این میشه همون بردگی

آدم هایی خوب رو تحویل بگیرید و هدیه بخرید بهشون بدید تا اون آدمهای بدکار کیفر بشن اذیت بشن و تنبیه بشن .مثلا شما وقتی حافظان قرآن رو به خط کنید نفری یه سکه بدید چه عیبی داره، معلمان قرانرو بردارید به خط کنید سکه بدید، یه اتفاقات خوبی که همین سری توی ماه رمضان افتاد.یکیش این بود که برنامه قرآنی انداخته بودن تو تلویزیون برنامه محفل، نمی دونم نگاه می کردید برنامه بسیار خوبی بود.

یک، اینکه حضرت امیر می‌فرماید :لجاجت جنگ‌ها را درست می‌کنه.  یعنی خدا لعنت کنه صدام رو شما نگاه کنید این از روی عناد وارد جنگ شد بعد چقدر کشته جنگ‌ها رو به بار میاره دل‌ها رو کینه ور می‌کنه ،مثلاً یه جا دیگه می‌فرماید زنهار که مرکب لجاجت سرکشانه شما رو به سمت مهلکه‌ها می‌بره ، می‌برتت به سمت مهلکه

پس این همون ضرب المثل معروفه که میگن که باید آدم از خودش شروع کنه بعدا که دلش پاک شد و اینها . دیگران هم مثلا میبینی به او محبت دارن کششدارن میگه دل به دل راه داره ، همین که خودت خوب شدی اون ها هم خوب میشن. می فرماید که یه وقت هایی میبینی بدت میاد ازیه کسی، از یه کسی بیزاری میکنی،میبینی اتفاقا اونم از تو بیزاره بدش میاد،اما خورده خورده نسبت به یکی خودت