حضرت صادق علیه السلام به مفضل می فرماید : وقتی روباه طعمه به دستش نمیاد خودش رو به روش مُرده می‌ندازه شکمش رو باد می کنه ، چجوری به حیصیتی که مرغی از اون می گذره پرنده ها میان از روش رد میشن ، هی میگن این الان مرده نمرده هی رد میشن کهآخر سر گمان می کنن مرده ، یکجوری خودش رو به مرده بودن میزنه  یکجوری بدون حرکت خودش رو می‌ندازه این مرغ ها طفلکی ها فکر میکنن مرده پس به طمع اینکه بپرن این پرنده ها و لاشخورها این رو بدرند.

امام صادق می فرماید : ای مفضل تأمل نما ، در روی مورچه صغیر حقیر آیا در آن نقصی می‌یابی ؟ به این مورچه نگاه کن ببین ایرادی داره ، اشکالی داره با این کوچیکیش با این حقیریش ، نگاه کن ببین کمبودی داره چیزی لازم داره ، آیا در این نقصی می‌یابی از آنکه صلاح آن حیوان در آن است.

حضرت صادق علیه السلام به مفضل می‌فرماید : یکی از اون حیوونا که زیرکی دارد دلفین هست .خب تو آب زندگی می‌کنه دیگه.وقتی می‌خواد یه مرغی رو شکار کنه ، ببین حالا این تو آب ، تو فکر یه پرنده‌ای که بیرونه.  حالا پرنده تو فکر اینه که از آب یه چیزی صید کنه  اون دلفین تو فکر اینه اونو صید کنه. ماهی رو می کشه ، دلفین اول میاد ماهی رو می‌کشه.  شکم ماهی رو می‌شکافه وقتی شکم ماهی رو شکافت میاره رو آب ،رو آب اینو نگهش می‌داره زیر ماهی کمین می‌کنه قایم میشه  آبن هی حرکت میده آبو حرکت میده که جثه این تو ماهی تو آب نمایان بشه  این مرغ این تو آسمون چشش میفته به این ماهیه  می‌بینه به به ، صید آماده و الان یه دونه سریع حرکت بزنه و ماهی رو برداره .مرغ از هوا میاد که ماهی مرده را شکار کنه ، همچین که برمی‌گرده ماهی رو بگیره یهو این دلفین از اون زیر در میاد و پرنده رو مرغ از اون آسمون اومده رو می‌گیره.  

حضرت می فرماید : نظر کن ای مفضل به سوی لطف خداوند کریم نسبت به حیوانات ، چگونه بدن آنان را کسوت مو و کُرک و پشم پوشانیده ، که آن ها را از سرماها و آفت ها محافظت نماید و سُم های شکافته و ناشکافته به آنان داده که پای ان ها نَساید.  مجانی بهشون داده که تا آخر عمر این کفش نه پاره میشه نه ساییده میشه نه خراب میشه، خدا وکیلی اگر قرار بود ما واسه اینا کفش بخریم، یه خورده بهم می پیچید سخت میشد. یه کفش ثابت و اینا پاهاشون نساید زیرا آنان را دست و انگشتانی نیست ، این الاغ دست و انگشت نداره که بتونه پشم یا پنبه رو خودش بریسه یا واسه خودش لباس ببافه ، یا نعل و کفشی برای خودش بسازه، این خبرا نیست. پس کسوت ایشان را در خلقت ایشان قرار داد.

حضرت صادق علیه السلام می فرماید : تفکر کن ای مفضل در خلق عجیبی که حق تعالی بهائم را بر آن مجبول گردانیده که در هنگام مردن جثه خود را پنهان می کنه. موقع مرگش که میشه میره میره ، یک جاهایی پیدا می‌کنه خودش رو گم می‌کنه ، خیلی عجیبه‌ها .

حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که : تفکر کن ای مفضل در زیرکی که خدای متعال در بهائم قرار داده ، بهائم یعنی حیوانات.  برای مصلحت این‌ها ، بر آن مجعول گردانیده آنها را به لطف شامل خود بدون عقلی ،  یعنی اصلاً بدون اینکه عقل داشته باشند تفکری ، تا آنکه هیچ مخلوق از خوان او بی بهره نباشد. خدای متعال بدون اینکه به اینها عقل بده یه زیرکی خاصی به این حیوون داده.

حضرت صادق علیه السلام به مفضل می فرماید : اینکه انواع کسب‌ها و معیشت‌ها به سبب صنایعی که متعلق به این‌هاست ، برای مردم به هم می‌رسد . انواع کسب ها به عمل می رسد و قوت مردم و خانواده شون به این صنعت‌ها حاصل می‌شه.  یکی ریسندکی ، یکی بافندگی ، یکی چیه...  انواع و اقسام ، یکی کارش دکمه است یکی کارش نمی‌دونم چیه ، این لباس خودش حالا خیلی صنعت توش هستش ،  و درحیوانات دیگر شما می‌بینید پشم و مو و کرک به جای لباس . و سم به جای کفش و مثلا موزه هستش. خب کلاً حالا لباس لباس برای زینته دیگه زینت استفاده میشه .

حضرت صادق علیه السلام به مفضل می‌فرماید که : تامل کن در خلقت بوزینه ، همون میمون. حضرت می‌فرماید : تأمل کن در خلقت این حیوان و مشابهت این حیوان با انسان . در بسیاری از اعضا شما می بینید حیوان شبیه انسان هست ، زیرا که سر و رو و دوش‌ها و سینه آن حیوان شبیه است به آدمی ، و احشا و امعاء این حیوان ماننداحشا و امعای آدمی هستش . و خدا او رو زیرکی و فهمی بخشیده است که هر اشاره که صاحبش می‌کند می‌یابد ، می‌فهمه و اکثر حرکات آدمی را تقلید می‌کند . مثلا هر چی بهش میگی می‌بینی انجام میده یا آموزش خب می‌بینه ، قشنگ اجرا می‌کنه و حالا حکایت‌ها هستش  داستان‌ها هستش که بخوایم بگیم یه خورده ش رو از غرض و مقصد عقب می‌مونه .

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند که :حالا نگاه کن در خلق زرافه ، و اختلاف اعضای آن ، ببین این اعضاش چقدر با هم مختلف هستند . و مشابهت هر عضوی از آن حیوان به یه حیوان دیگه  زیرا که سرش سر اسبه ، مثل سر اسب می‌مونه . گردنش به مانند گردن شتر می‌مونه سمش به مانند سم گاو می‌مونه ، و پوستش به مانند پوست پلنگه. ببین یه حیوان انگار ترکیبیه ، که بعد خود علامه مجلسی می‌فرماید ؛  به خاطر همین تو لغت فارسی به زرافه میگن ، شتر گاوپلنگ .

حضرت صادق صلوات الله علیه در این جلسه می فرماید : ای مفضل تامل کن در روی چهارپایان یعنی صورت اون ها رو ببین خدا چجوری قرارداده. که دیده ها، چشمهای اینا رو پیش رو قرار داده. اگه توجه کنید چشم ماها توی گودی هست ، منتها چشم اون ها برجسته و بیرون است. پیش رو هستش، چرا خدا این طور قرار داده؟ جلوصورت قرارداده برای اینا؟ چون اینا جلوی پای خودشون رو ببینن تا به دیواری بر نخورند ، یا به چاهی نیفتند.