بسیاری از مردم به خصوص آنهایی که به پاکی و تقوا مشهورند یا موقعیت اجتماعی خاصی دارند از انجام معاصی آشکار پرهیز میکنند ولی در خلوتگاه از آن ابا ندارند. امام علی علیه السلام به اینگونه افراد هشدار میدهدکه از عصیان خدا در خلوتگاه نیز به شدت بپرهیزید زیرا در آنجا نیز خدا شاهد و ناظرآن‌هاست ،همان خدایی که افزون بر شاهد و ناظر بودن ، حاکم و قاضی نسبت به اعمال انها نیز هست .

 وعده شیطان اینه الشیطان یعدوکم ، شیطان هم وعده میده ، همان طور که خداوندهم وعده داد به انفاق کردن مال ، شیطان هم اینجوری وعده میده. به چی وعده میده؟  وعدکم الفقر مثلا اگه این یه میلیون رو بدهی فقیر میشی ها . و یأمرکم بالفحشاء ،

حضرت امیر صلوات الله علیه جان عالم به فداشون می‌فرمایند که : در قرآن خبر هست . خبر قبلیای شما ، اونچه که قبل شما بوده.خدا ببین حضرت یوسف رو آورده ،حضرت یونس آورده ، آدم رو آورده ،قصه‌های همه این انبیاء پیشین رو آورده بهش پرداخته ، قصه حضرت نوح رو بیان کرده اونچه که قبلشما بود رو خدا در قرآن آورد . اصلاً اشاره کرد به خلقت حضرت آدم و اونچه که اونجا افتاد رخ داده و تو بهشت چی شد و خطاش چی بود، قبل از آدم کیا بودند و چرا فرشتگان ، اجنه.ببین اونی که قبل از شما بود رو خدا تو قرآن انعکاس داد . خبر اونچه که بعد از شما هم هست اون رو هم ،بعد شما رو هم آورده.خب حوادث آینده اشاره به مسائل مربوط به قبر، برزخ .

حضرت می فرمایند که ؛ افراد با ایمان که به معنویت‌ها می‌اندیشند و با افرادی که مادی هستند بی‌ایمان هستند و فقط به ثروت می‌اندیشند اینا فرق می‌کنند.  اون‌ها گروه اول رئیسشون من هستم،  گروه دوم رئیسشون ثروت هستش .من پیشوای مومنانم ولی پیشوای فاجرا مال و ثروت هستش . بعد این مطلبی که امیرالمومنین فرمودند ، با توجه به اون دوران خودشون به اون عصر خودشون ، خیلی به خوبی این معنا آشکار میشده .

حضرت امیرصلوات الله علیه که جان عالم به فداشون می فرماید: پرهیز کنید ، برحذر باشید، از گمان های مومنین. بخاطر اینکه خدای تعالی حق رو بر زبان مومنین جاری می کنه، ایشان در شرح می فرماید:قلب مومن مثل آینه س، آینه دیدی هرچی جلوش قراربگیره نشون میده ، قلب مومن همینه. حقایق رو دریافت میکنه و نمایش میده.

پس اینجا حضرت امیر دنیا رو تشبیه کردن به مادر، چون همه چیز ما از این آب و خاک آفریده شده و ما در دامان این جهان متولد شدیم و در این دنیا پرورش پیدا کردیم. حضرت امیر می‌فرماید که : نه از علاقه خود به دنیا نگران باشید ، نه اینکه از علاقه دیگران به این دنیا . که چرا فلانی دنیا رو دوست داره به خاطر اینکه یه پیوند بسیار مستحکمی بین ما و دنیا برقرار هستش.  منتها یه چیزی هست ، همیشه هم گفتن ،اینکه علاقه افراطی بیش از حد که بیاد، این دنیا انقدر این دنیا رو دوست داشته باشی که این دنیا بیاد جای آخرتو پر کنه.

حضرت می‌فرماید : اون آدم سالمه اون حالا مثلاً می‌خوایم اینجوری معنی کنیم . اون باید بیشتر دعا کنی تا این گرفتاره ، می فرماید : این محتاج‌تر از اون نیست . این گرفتاره این مریضه ، در دعا کردن محتاج تر از اون یکی نیست . چه بسا این سالمه محتاج تره .چون تو ثروت و غنا طغیان هست ، تو سلامتی و ثروت و غنا ، همه چی رو به راهه دیگه ها توش طغیان هست.   ان الانسان لا یتغی ان رعاهو ستغنی آدمی طغیان می‌کنه اون موقعی که بی‌نیاز میبینه خودش رو . و لذا این آدم سالمه، اونی که ثروت داره، اونی که چی داره چی داره ...باید اونو بیشتر دعا کنی.

حضرت امیرصلوات الله علیه می فرماید: اون کسی که مسکین ، فقیر نیازمند چیه؟ رسول الله هست. یعنی اون که اومده پیش تو دست نیاز دراز کرده میگه بده در راه خدا ،کیه؟ حقیقتش کیه؟ این رسول الله، رسول یعنی فرستاده شده ی خداست، از این جا باید متوجه بشیم که خلاصه نکنه این مسکین رو خواربشمریم. کوچیک بشمریم ، کمترین اهانت رو بهش نکنیم،اگر کمکی می کنیم منت نزاریم اهانت نکنیم . چون این فرستاده ی خداست، کسی که به رسول و فرستاده ی خدا اهانت کنه گویا به خود او اهانت کرده.

از آقا سوال شد خدا چجوری حساب می کنه خلق رو؟ خدا حساب همه ی خلق رو چجوری می رسه؟ با این کثرت خلق، چقدر خلقته؟ از زمان حضرت آدم بگیرچقدر نسل ها عوض شده ، چقدر انسانها اومده حالا تا قیامت، خدا چجوریحساب این همه خلق رو با تعداد زیادی که دارن رو میرسه. همونجوری که روزی شون رو میده با این کثرت، تعداد زیاد، خدا چجوری روزی میده؟ اونی که می تونه رزق اینا رو بده همونم می تونه حساب این خلق رو با این کثرت برسه؛مثل ما نیست که از دستش در بره، اینجور جواب دادن راه رو باز میکنه

خب بعد می‌فرمایند حضرت که : ما یه خویشاوندی داریم ، یه دوستی داریم فامیلی داریم . بعضی فامیلا هستن با هم دوست نیستند، اصلا رابطه ای ندارند با هم. اما بعضی از دوستی‌ها هست که یک مدلیه انگار با هم فامیل هستند .پس بعضی فامیل‌ها هستند اصلاً دوست نیستن.  بعضی دوست‌ها هستند ، مثلاً روایت داریم از حضرت رضا علیه السلام که می‌فرماید ؛ دوستی ۲۰ سال ، خویشاوندیه.