امام صادق علیه السلام به مفضل فرمودند که :
اگر کسی بگه که چرا خدا همه آدم هارو معصوم نیافرید ،
که خب اینا قدرت بر گناه نداشته باشند که بعد آدم گناه بکنه بعدش چوب بخوره و اینها.
اینا دیگه لازم نباشه ، ما جواب می دیم میگیم که خب اگر اینجوری بود ،
دیگه مستحق ثواب و حمد و ستایش نمیشدند این انسانها.
دیگه مثلا تعریف کردنی نبود دیگه ، مثلاً اگر کسی بگه که خب اگر خدا او رو به نعمتها و لذتهای بهشتی برسونه ،
ببره بهشت همه رو ،
چه ضرر میرسه به خدا ؟ یا مثلاً در حالی که این مستحق ثواب نباشه و اورو بر حسنات ستایش نکنه.
بعد دوباره ما جواب میدیم ، میگیم که خب شما ببینید ،
یه کسی که با رفاهیت بشینه یه کس دیگه ای کارهاشو انجام بده
بدون سعی و عملی خب آیا شما این امر رو قبول می کنید
که این با اینکه عقلش سالم بود ، کارهاشو خودش می تونست انجام بده ،
این بیاد بره مثلا خب همه مذمت می کنند که این چه کاری