حضرت فرمودند که ؛ اول این تدبیرها تصور تصویر جنین در جاییه که دیده‌ای نمی‌بینه  هیچ کسی اون جنین رو نمی‌بینه و دستی به اونجا نمی‌رسه  خب کی می‌تونه این جنین رو بتونه مثلاً ببینه ، کمبودشو مشکلاتشو اینا رو متوجه بشه. می فرماید و در چنین جایی تدبیر آن را می‌کند خدا  تا او را از رحم بیرون بیاره ، با خلقت تمام و اعضای مساوی . شما ببینید تو اون تاریکی ، تو اونجایی که هیچ دیده‌ای نمی‌بینههیچ دستی به اونجا نمی‌رسه این یک بدن کامل داره  همه اعضا و جوارحش مساوی ، یکی از یکی بزرگتر کوچکتر نیست.

اینجا می‌فرماید : آبی که از دهان دهان بچه جاری می‌شود  و اکثر اوقات سبب دفع رطوبتی می‌گردد که در ابدان ایشان بماند  هر آینه ، اگه این بمونه این آبه ، رطوبت بمونه تو بدن بچه  احداث دردهای عظیم در ایشان می‌نماید.  چنانچه می‌بینی کسی را که رطوبت بر او غالب می‌شود  خب این که رطوبت غالب میشه یا دیوانه میشه یا مخبط میشه یا فلج میشه  لغوه میشه و اشباح اینا ...پس خداوند علیم در کودکی مقرر گردانیده که این رطوبت از دهان ایشان خارج بشه تا موجب صحت این بچه‌ها بشه در بزرگی. و تفضل کرده است بر خلق خود ، و به آنچه جاهلاند به حکمت آن. میگه چرا این بچه همش آب دهنش میره؟ خب نمی‌دونه رو چه حسابیه رو چه جهتیه.  و لطف کرده است بر ایشان به آنچه نمی‌دانند آن را . می‌فرماید : اگر بشناسد نعمت‌های خدا را بر خود هر آینه تفکر در آنها مشغول گرداندایشان را از ارتکاب به معصیت خدا.

امام صادق علیه السلام می فرماید: و ایضا اگر در وقت ولادت عقلش کامل بود و اعضاش قوی بود ، یه بچه شل و ول نه، قوی بود در کار خودش مستقل میشد. مثلا خودش می رفت هر کاری که لازم بود ، مثال نزنیم.. هر کاری که لازم بود خودش انجام می داد اون هلاوت تربیت فرزند از بين مي رفت  اون شیرینی تربیت بچه از بین می رفت.  خب می فرماید، مصلحتی که پدر و مادر در تربیت فرزندان هست این به عمل نمی اومد.یه مصلحتی ، ببین خدا اینجوری کرده تو که پدری ، شما که مادری ، به این بچه محبت کنی ، انس بگیری .

آقا امام صادق علیه السلام می‌فرماید: اون‌هایی که شک می‌کنند در وجود خدا  جاهلند به اسباب اون چه در خلق عالم به عمل اومده  فهمشون قاصره. فهمشون کشش نداره. از دریافت حکمت‌ها. اینکه خدای متعال چرا اینو اینجا گذاشته چرا اونو اونجا گذاشته ؟ اصلاً اینا رو نمی‌فهمن ، فهمشون کشش نداره . یه مثلی می‌زنه امام صادق علیه السلام مثلش اصلاً واقعاً آدمو به وجد میاره،  حضرت می فرماید: حق تعالی بلندتر است از اونچه که وصف می‌کنند.و خدا لعنت کنه اون‌ها رو ، اون ملاحده رو. که از حق واضح به کدوم طرف میرن به کدوم سو میرن ؟

حدیث داشتیم که کلمة لا اله الا الله حصنی . کلمه لا اله الا الله دژ محکم منه کلمه لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی، هرکی داخل این دژ بسیار محکم بشه. امن من عذابی ، از عذاب من در امان. امام رضا هم از اجدادشون و اجدادشون از پیغمبر و پیغمبرم از جبرئیل و جبرئیلم از خدا، میشه حدیث قدسی و معروف به سلسله الذهب

حضرت امیرصلوات الله علیه که جان عالم به فداشون می فرماید: کسی که مشغول بشه بپردازه به کارهای مختلف، مثلا ده تا کار انجام میده، هی این، هی اون، اینور اونور، اینطرف و اونطرف، چند تا شغل داره صبح این شغل رو داره ، شب اون شغل داره. اون کسی که به کارهای مختلف می پردازه این نقشه ها و تدبیرهاش به جایی نمی رسه. به قول معروف همه کاره و هیچ کاره ، بابا یه شغلی رو بگیر تخصصی بروجلو،تمرکزت روی یه چیز باشه ، حواست به یه چیزی باشه اون رو دنبال کن. مهم اینه که آدم ببینه استعدادش در چی هست؛ گاهی اوقات طرف نمی دونه چه قوه ای داره. نمی فهمه چه استعدادی داره، بعد انرژی و سوختش رو هدر میده،بعدش عمرش تموم میشه به نتیجه ای نمی رسه. مهم اینه که خودت بفهمی بری پیش اوستایی بهت بگه فلانی تو این زمینه تخصص داری تبحر داری. این رو دنبال کن تا به یه نقطه ای برسی.

سیر و سلوک حضرت امام رحمت الله علیه امام خمینی ، اگر یادتون باشه اونجایی که آقای مشکینی بلند شد شروع کرد گفتش که ، آقای مشکینی بلند شد تو اون جلسه شروع کرد هی گفتن بعدامام میکروفن رو گذاشتن جلو امام، امام گفت من قبلاً از آقای مشکینی گله کردم .ما اونقدری که این رو امام گفت ، دیگه گفت ما اونقدری که گرفتار به نفس خودمون هستیم کافیه دیگه ، مسائلی نفرمایید. این رو امام به آقای مشکینی گفت مسائلی نفرمایید که انباشته بشه در نفوس ما، ما رو به عقب برگردونه.  شما دعا کنید که آدم بشیم ، امام این رو گفت اون تعریف کرد گفت تو قبله مایی تو چیه مایی تو چیه مایی .. امام گفت شما دعا کنید ما آدم بشیم ، دعا کنید که حتی به همین ظواهر اسلام عمل کنیم ، ما که دستمان به آن نمیرسد لااقل به این ظواهر یعنی تو اونجوری که تو میگی من نیستم این.

حالا چرا خدا این ثواب رو می‌ذاره، اون عقاب رو می‌ذاره ، برای اینکه انقدر خدا مهربونه دلش نمیاد این بشر دو پا یه وقت نکنه بیفته تو دام شیطون، نکنه دوباره بره راه خطا ، به خاطر همینه خدا ثواب گذاشته، عقابم گذاشته برای اینکه بچه‌هاش برای اینکه خلقش یهو از دست نرن . تا اینکه بندگانش رو حفظ کنه و اینها رو سوق بده، سوق بده به سمت جنت به سوی بهشت.

حضرت می فرماید : همین قناعت چیه؟ خودش ماله ، اونی که حواسش باشه به این توجه میکنه که این خودش ماله، یعنی اون که قناعت داره آرامش داره و رفاه داره، و یه سری امور رو می تونه تهیه کنه. منتها یه فرقی با ثروت دنیا داره ، ثروت های دنیاهر چقدر که باشه یه روز تموم میشه ، منتها این یه مالیه که تموم نمیشه ، چقدر چیز خوبیه قناعت؛ خدا روزی ما بکنه که روحیه ی قناعت در ما درست بشه و تحقق پیدا کنه.تا کسی قانع نشه ، غنی نمیشه بی نیاز نمیشه. شاعر ما چقدر خوب گفته؛ چشم تنگ دنیا دوست را یا قناعت پر کند یا خاک گور

ما داریم در نقل ،که نبی مکرم با اصحابشون می‌رفتند حالا کجا بماند . بعد فرود اومدن مرکب‌ها فرو اومدند ، بعد بارها رو به زمین گذاشتند بنا شد که یه گوسفندی رو ذبح بکنن و این رو خلاصه توی بیابون کبابش کنند . حالا یکی مثل پیغمبر باید بره اونجا بشینه بقیه دولا و راست بشن،بدو کباب کنن و یکی بلند شد گفتش که سر بریدن گوسفند با من، اون یکی بلند شد گفت کندن پوستشم با من، اون یکی بلند شد گفت پختن این گوشت گوسفند هم با من، چهارمی گفت فلان، پنجمی....تا رسید آقا رسول الله فرمود: جمع کردن هیزم از صحرا هم با من این خوبه تکلف ندارن، سختی نداره همه باید با هم کار کنیم.