دوستان سعی کنند که در ایام نوروز رساله واجبات و محرماتِ مرحوم آقای مشکینی را همراه خود داشته باشند تا ورودشان به هر مجلسی به همراه این مدرک تقوا باشد. ◀️این‌ها ممکن است در نمره درسی کسی تأثیر نگذارد ولی در نمره واقعی انسانیت اثر گذار است. کسی نگوید ما که این‌ها را می‌دانیم، نه‼️ این مسائل

نقل می کنند سلطانی بود رو کرد به اطرافیان خود از وزراء و امراء و گفت آن چیست که نشده و نمی شود و نخواهد شد  همه در جواب ماندند  غلام سیاهی بود در حرم سرای شاه کار می کرد بدو آمد جلو گفت اعلی حضرت من میتونم بگم؟؟ گفت : بگو عرض کرد: آن حقوق من مادر مرده است  که تا الان نه داده شده و نه می شود و نخواهد شد سلطان خندید و گفت فورا حقوق چند ساله اورا پرداخت کردند  یکی از گناهانیکه در اخبار خیلی ازش نکوهش شده و به مرتکبین آن گناه وعده آتش داده شده ندادن حقوق کارگر است  پیامبر اکرم فرمود: کسیکه در حق کارگر خودش ظلم کنه و مزد کارگر خودش رو نده خدا هم مزد عبادت اورو نمیده و بوی بهشت رو به مشام او نمیرسونه با اینکه بوی بهش ار پانصد سال راه استشمام میشه امام رضا علیه السلام از آباء گرامشون از پیامبر نقل کردند: خدا گناهان رو می آمرزه مگر سه گناه رو  ۱. آقایی که مهریه خانمش رو انکار کنه  ۲.کسی که شخ

﴿یا اباذر ایاک ان تدرکك الصّدعة عند العثرة﴾ ای اباذر بپرهیز از اینکه مرگت موقع گناه کردنت برسه . آقا مرگ که خبر نمیکنه که کی میخواد بیاد ، کی می‌دونه ، مثلا اقا میخواد امروز بمیره ؛ از ماها کدوممون میدونیم؟ هیچ کدوممون نمی‌دونیم! کی می‌دونه تا یک ساعت دیگه زنده‌ست...! مرگ آدم رو غافل گیر می‌کنه ، یهو میاد ؛ یعنی آدم ، اصلا زهره اش می‌ترکه! حالا میفرماید... اگه گناه میکنی ، مواظب باش تو اون لحظه گناه کردن مرگت نرسه. اما بعضی از اقوامی که مورد عذاب قرار گرفتن ، خب تو گناه یهو عذاب اومده همونجوری هم مردن. فرمود ، پس... یا اباذر از اینکه در حال گناه مرگت برسه ، بترس! در ادامه می‌فرماید : ﴿فلا تقال العثره و لا تمکن من الرجعه﴾ موقعی که مرگ میرسه دیگه راهی برای جبران کردن وجود ، نداره. پس کی میخوای توبه کنی !؟ وقتی برای توبه نیستش که ، آخه بعد توبه هم باید عمل صالح بیاد ، کی میخوای عمل صالح انجام بدی(وقتی مرگت بیاد)!!! پس گناه نکن ؛ خوشگل من ? میفرماید : ﴿ ولا یحمدك من خلفت بما ترکت ﴾ میفرماید که ، وارثان (کسایی که برای اون ها ارث گذاشتی ) تو رو حمد و ستایش نمیکنن ؛ بابت این کاری که انجام دادی نمیگه ، باریکلا ، آفرین ، خوش به حالت. وقتی تو گناه باشی مرگت بیاد ، هیشکی تو رو تحویل هم نمیگیره! ، میگه عجب آدم پستی بود ؛ ببین تو همون حال گناه رفتش . پس حواست باشه ، بترس! بترس! از اینکه تو اون لحظه چی بشه... ﴿وَ لَا یَعْذِرَکَ مَنْ تَقْدَمُ عَلَیْهِ بِمَا اشْتَغَلْتَ بِهِ﴾ اون هایی هم که میخوای بری پیششون (اون ملائکه هایی که موکل‌ اند ، میان تو قبر ، باید جوابشون رو بدی ) اون ها هم عذر تو رو قبول نمیکنن ؛ اصلا چی میخوای بگی !؟ بگی به این دلیل ، به این دلیل مشغول این کار بودم. اون ملائک یه پتک دارن (پتک آتشین)، بر میدارن چنان میزنن تو سرت که نه فقط قبر تو بلکه تمام قبرستان پر از آتش میشه. زمان آقا رسول خدا یه وقتی می‌دیدن ، بعضی از این حیوانات یهو رم میکنن ؛ یهو مثلا وحشی میشن. -می‌پرسیدند که ، آقا چرا اینا اینجوری میشن! * آقا رسول الله می‌فرمود ، بخاطر عذابی که مردم میبینن ، اینا صدای اون عذاب ها و ناله ها رو این حیوان ها میشوند ، شما نمیشنوید ، بخاطر همین یهو بهم میریزم. فرمود: اون ملائک عذر تو رو قبول....نمیکنن ، به اون چیزی که مشغول بودی (تو این دنیا) در ادامه فرمود : ﴿ما رأیتك نار نامه حاربها﴾ ندیدم مثل آتیش جهنم که گریزان از او خواب باشه. • الان اگه اینجا آتیش بگیره ، کسی نمیخوابه !؟ - همه پا به فرار میزارن پیغمبر میفرمایید ندیدم مثل آتیش جهنم که اونکی میخواد از آتش جهنم فرار کنه ، خوابه ، تو غفلته . ~ یه جوری هم خوابه که اصلا نمیشه بیدارش کرد. الان اگه بیان یه خورده بالا تر یه باغ خوووشگل بزنن ، بعد توش هم چیز های خوشگل باشه ، همه میخوان برن اونجا ، لا اله الا الله

چه بسیار آدم هایی که صبحی رو آغاز کردند روزی رو شروع کردند منتها این روز رو کامل نکردند چقدر از اینها شما دیدید که رفتند سراغ کارشون سر کار سکته کردند مردند یا مثلا ببین تا اومد از در خارج بشه چی شد؟ سکته رو زد همین که اومد بره نان بگیرد با آن نان صبحانه بخورد چی شد؟ خلاص شد خوب پس یا اباذر ( کم من مستقبل یوم لا یستکمل) چه بسیار کسانی که روزی رو شروع کردند منتها کامل نکردند  وَ مُنْتَظِرٍ غَداً لَا یَبْلُغُهُ چقدر آدم هایی دیدی ابوذر منتظر فردا بودند منتها به فردا نرسیدن

یا اباذر ایاک و التسویف باملک مبادا به دارزی آرزویت کارهای شایسته رو به تاخیر بندازی سوف سوف کردن یعنی فردا فردا کردن چون یه وقتایی آدم کارهای دنیایی داره به خاطر این کارهای خوب و واجب رو به تاخیر میندازه مثلا روزه های ماه رجب و شعبان را

 اغتنم خمسا قبل خمس پنج چیز را قبل از پنج چیز قدر بدان    شبابک قبل هرمک جوانی را قبل از پیری در جوانی میتوانی از آن قدرت و نشاطی که داری؛عبادت و تحصیل علم کنی در جوانی میتوانی گام های بلند و بزرگ برداری اما پیر که بشی دیگه نمیشه

یکی از دستوراتیکه از طرف شارع مقدس به مردم داده شده رعایت سلامتی بدن هست و براین مطلب تاکید بسیاری شده که هر گاه کسی بداند که مثلا خوردن فلان غذا ضرر دارد حرام است بخورد بلکه زیاد خوردن غذارو هم منع کرده چون غالبا زیاد خوردن غذا موجب مرض می شود در کتاب سفینه البحار از اصبغ بن نباته نقل شده که شنیدم از حضرت امیر که به فرزندش امام مجتبی فرمودند:

یَا اباذر! احْفَظْ مَا أُوصِیکَ بِهِ تَکُنْ سَعِیداً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا اباذر! نِعْمَتَانِ مَغْبُونٌ فِیهِمَا کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ الصِّحَّةُ وَ الْفَرَاغُ، ابوذر این وصیتی که بهت میکنم حفظ کن و نگهدار که این رو جامه عمل بپوشانی چی میشه داداش؟؟؟ هم در دنیا و هم در آخرت سعید میشی اصلا خوشبختی با تو هستش اصلا ضامن سعادت ما همین دستورات رسول الله است این نجات است اصلا گمشده بشریت هم همین حرفاست

عبودیت کلید اولش معرفت به خداست سپس ایمان به من پیامبر می خوای عبادتت ،عبادت بشه باید من پیامبر رو قبول کنی والا ارزشی ندارد فقط اعتقاد هم کافی نیست باید اقرار هم بکنی خب به چی؟؟ به اینکه من را خدا فرستاده و من سر خود نیومدم من فقط برای عرب ها نیومد الی کافه

در روایت شریف از حضرت امیر  داریم فرمودند: امش بدائک ما مشی بک یعنی با مرض خود بساز تا موقعیکه او با تو می سازد  وقتی آدمی؛ رعایت سلامتی بدن را بکند باز اگر مریض شد و مرضش مهم و خطرناک نبود مستحب است تا سه روز کتمان کند و به پرهیز خود را معالجه کند در کتاب سفینه البحار از امام کاظم ع روایتی می آورد که فرمودند: هیچ دوائی نیست که انسان بخورد مگر‌اینکخ اگر مُسَکّن دردی باشد موجب پیدا شدن درد دیگری می شود  پس بهترین معالجه ها پرهیز است تا موقعیکه دیگر جواب ندهد آنوقت رفتن پیش دکتر ضرورت پیدا میکند باز روایت داریم از اقا امام کاظم علیه السلام که فرمودند: دفع معالجه خود را بنمائید به پرهیز کردن و منافعیکه از تحمل درد و مرض بدست می آید از منافع دنیایی و ثواب های آخرتی خیلی بیشتر است  چون معالجه کردن و دواء خوردن به مانند بنّائی است که قهرا خرابکاری هایی دارد در روایت از پیامبر گرامی داریم که فرمودند: و فال رسول الله ص تجنب الدواء ما احتمل بدنک الداءفاذا لم یحتمل الداء فالداواء از خوردن دارو خود داری کنید تا زمانیکه  دیگر تحمل درد را ندارد آنوقت دوا بخورد فقط نکته ای که خیلی مهم است باید خیلی دقت کند اگر مریض شد و تحمل فایده ای نداشت اگر کوتاهی کند در روز قیامت مسئول خواهد بود امام الصادق ع  فرمودند کسیکه در حال مرض اظهار مرض نکند و دکتر نرود و اتفاقا مرگ هم برسد من در نزد خدا از او بی زاری می جویم