به حق اون بچه شیر خواره ای که روی دستت بال بال می‌زد پرپر می‌زد ابی عبدالله جان عالم فداش بشه این بچه رو رو دست گرفته بود هی صدا می‌زد می‌گفت بابا اما ترونی نمی‌بینید کور شدید چشمتونو باز کنید ببینید این بچه شیرخواره کیف لتضی عطشاچه جور داره تلضی می کنه آخه این بچه رو چه آب بدین چه آب ندین می‌میره حداقل بگیرید سیرابش کنید این بچه داره از تشنگی هلاک می‌شه

حضرت فرمودند قطعا ما مالک نمیباشیم در مقابل خدا هیچ چیزی را بقول امام همه اوست نگو چشم من بگو چشم خدا نگو گوش من بگو گوش خدا نگو دست من بگو دست خدا مال توعه از کجا آوردی اینارو از خونه عمه مون ک نیاوردیم از کجا اوردیم؟ لا نملک مع الله شی مالک نمیشی مگر اون چیزی که خدا مارو ملکیت بده اونم ملکیت چجوری میده مالکیت اعتباری میده دیگه که حقیقی خداست اگر هم مثلا یه چیزی گیر ما بیاد

و اجعل بینک و بین الله ، بین خودت و بین خدا یه ستری قرار بده . یه پرده‌ای قرار بده ، همه پرده‌ها رو ندر، همه رو پاره نکن . سترا ، هر چند اون پرده ای که بین خودتو خدا قرار میدی خیلی نازک باشه . خب این حالا شرحش...این کلام امام ، کلام آقا جانمون امیرالمومنین، مخاطب توده مردم هستند، نه یه گروه خاص

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند : خدا رحمت کنه کسی رو که قدر و منزلت خودش رو می‌دونه. و لذا قرآن هم هست ، یه چیزی می‌گید که نمی‌دونید برای چی حرفی می‌زنید کاری می‌کنید، نمی‌دونی بشین سر جات.که پیغمبر فرمود : هرکس سکوت کرد نجات پیدا کرد.

قرآن حرف از یک سری از زن ها میزنه که خدا میگه اینا تنها الگویی برای زن ها هستن ،الگوی برای مرد ها هم هستن .مثلا حضرت آسیه زن فرعون رو خدا میگه نه فقط الگو برای خانم هاست الگویی برای آقایون هم هست این یکی ، حضرت مریم اینا خب زنان بهشتی هستن نمیشه بگیم اینام بدند،  دوم اینکه ما سنت داریم ،

مجلسی رحمت الله علیه تو شرح این جمله می‌فرمایند که : شاید منظور امام از این مطلب دستور حکیمانه یه توصیه‌ ای هست به سوال کنندگان که یه مسئله رو از افراد زیادی پرسش نکنید

قرآن در مورد سخن چین میگه ؛ویل لکل همزه لمزه.  وای بر اون سخن چین، میان دو کس جنگ چون آتش است سخن چین بدبخت هیزم کش است.پس دو چیزو ازش حذر کنید ، اولی سستی.یهو می‌بینی آدم بی‌حال افتاده رو زمین ،باید آدم به خودش بگه از سستی چه حاصل، دوم هم  از سخن چین فرار کنید، چرا چون رفقاتون ضایع میشن دوستانتون ضایع میشن

مرحوم محمد مغنیه توی شرح نهج البلاغه تو شرح همین کلام ایشون می‌فرماید که ،تو شرح این جمله نه چیز دیگه همین جمله ، کسی که از اموال غصبی یه بنا بسازه. پول غصبی برداشت یه خونه ساخت یا چیزی در اختیار بگیره یا بخوره یا بنوشه یا به هر صورتی از اموال دیگران بدون رضایت اونها استفاده بکنه سرانجام کار و خسران بدبختیه ،سنگها، حالا الان شما سنگ غصبی یا یه آجر عصبی ، فی الدار،  دار یعنی خانه ، نه اون چوبه دار این دار اینجا یعنی بیت. توی خونه اگر باشه یه سنگ نمیگه یه ور، نمی گه یه دیوار ، میگه یه دونه یه دونه اگر سنگ غصبی توی خونه باشه همین یه دونه رهن و رهن یعنی گروگان . همین یه دونه گرو ، علی خرابها گرو ویرانی این خانه س همین یه دونه،

یه گروهی هم هستن نه به خاطر میل به بهشت ،نه به خاطر ترس از جهنم، بلکه فقط فقط به خاطر شکر نعم الهی ، به خاطر تشکر از خدا، به خاطر تشکر خدا می‌خواد دست بوسی.میگه من اصلا کاری به بهشت ندارم ، کاری به جهنم ندارم .تو به من نعمت دادی، من وظیفه انسانیم اقتضا می‌کنه که از تو تشکر کنم. منو خلق کردی من وظیفه‌ام اقتضا می‌کنه که از تو تشکر کنم پس نماز می‌خونم،

مثلاً هنگامی که امیرالمومنین علی علیه السلام مالک اشتر رو می‌فرستاد سمت مصر ، توی اون نامه همینا رو داره که به آداب این‌ها احترام بگذار. اینا یه آدابی دارند، یه رفتارهایی دارند ، اون رفتارها رو لگد نزن ، این چه رفتاریه این تو اسلام نیومده باشه تو اسلام نیومدهولیکن خلاف اسلام هم که نیست،گناه که نیست. مثلاً یه چیزی رو برمی‌دارن تو مجلس دود می‌کنن یا مثلاً به همدیگه می‌رسن سرشونو میارن پایین به جهت احترام ،