حالا چرا خدا این ثواب رو می‌ذاره، اون عقاب رو می‌ذاره ، برای اینکه انقدر خدا مهربونه دلش نمیاد این بشر دو پا یه وقت نکنه بیفته تو دام شیطون، نکنه دوباره بره راه خطا ، به خاطر همینه خدا ثواب گذاشته، عقابم گذاشته برای اینکه بچه‌هاش برای اینکه خلقش یهو از دست نرن . تا اینکه بندگانش رو حفظ کنه و اینها رو سوق بده، سوق بده به سمت جنت به سوی بهشت.

حضرت می فرماید : همین قناعت چیه؟ خودش ماله ، اونی که حواسش باشه به این توجه میکنه که این خودش ماله، یعنی اون که قناعت داره آرامش داره و رفاه داره، و یه سری امور رو می تونه تهیه کنه. منتها یه فرقی با ثروت دنیا داره ، ثروت های دنیاهر چقدر که باشه یه روز تموم میشه ، منتها این یه مالیه که تموم نمیشه ، چقدر چیز خوبیه قناعت؛ خدا روزی ما بکنه که روحیه ی قناعت در ما درست بشه و تحقق پیدا کنه.تا کسی قانع نشه ، غنی نمیشه بی نیاز نمیشه. شاعر ما چقدر خوب گفته؛ چشم تنگ دنیا دوست را یا قناعت پر کند یا خاک گور

ما داریم در نقل ،که نبی مکرم با اصحابشون می‌رفتند حالا کجا بماند . بعد فرود اومدن مرکب‌ها فرو اومدند ، بعد بارها رو به زمین گذاشتند بنا شد که یه گوسفندی رو ذبح بکنن و این رو خلاصه توی بیابون کبابش کنند . حالا یکی مثل پیغمبر باید بره اونجا بشینه بقیه دولا و راست بشن،بدو کباب کنن و یکی بلند شد گفتش که سر بریدن گوسفند با من، اون یکی بلند شد گفت کندن پوستشم با من، اون یکی بلند شد گفت پختن این گوشت گوسفند هم با من، چهارمی گفت فلان، پنجمی....تا رسید آقا رسول الله فرمود: جمع کردن هیزم از صحرا هم با من این خوبه تکلف ندارن، سختی نداره همه باید با هم کار کنیم.

آقامون امیرالمومنین علی علیه الصلاة و السلام در این حکمت می‌فرمایند که :  اذا ، یعنی وقتی هنگامی ،وقتی که احتشم   یعنی به غضب در بیاره به خشم بیاره به خشم بیاره مومن ، برادرش رو  یه مومنی برادر دینی خودشو عصبانی کنه ناراحت بکنه به خشم در بیاره به غضب در بیاره  خب چه اتفاقی می‌افته ؟ نتیجه این به غضب درآوردن برادر چیه ؟ می فرماید: فقد فارقه ، به تحقیق که اسباب جدایی او رو فراهم کرده  و رو از خودش جدا می‌کنه دور می‌کنه

از حضرت امیر علیه الصلاة و السلام در رابطه با دو چیز سوال شد ؛ یکی توحید ، یکی هم عدل  توحید و عدل چی هستش ؟که حضرت امیر علیه السلام پاسخ می‌دهد ، می‌فرمایند که:توحید و یگانه دانستن خدا اینه که او رو در وهم و اندیشه درش نیاری الا تتوهمه ، خدا رو در فکر و اندیشه و در خیال و این‌ها نیاریدش. که اونچه که در اندیشه بیاد مانند تو مخلوقهتکلموا فی خلق الله ، در رابطه با خلقت خدا حرف بزن . والعدل ، عدل اینه که الله تتهمه عدل اینه که خدا رو متهم نکنی

میگه خدا در قرآن میگه ؛ لقد کرمنا بنی آدم ما بنی آدم رو فرزندان آدم رو کرامت بخشیدیم این دلیل قرآن ، می‌خوای بدونی چرا ما از حیوانات بالاتریم ؟ خدا به ما کرامت داده . پس خودت احترام خودتو حفظ کن . خودتو پایین نیار .اگه همینو شما متوجه بشی همینو بفهمی دیگه تن نمیدی به این گناهی که تو رو خوارت کنه ، این گناهی که ذلیلت بکنه و لذا راحت از کنار این گناه عبور می‌کنی .

من هیچ وقت این حرف حاج آقا خسروشاهی یادم نمیره می فرمود: یک ملک یک فرشته قدر و منزلتش از همه ی این دنیا بالاتر یه ملک ارزشش از همه ی کره ی زمین و آسمونابالاتر، ما بین مخلوقات کیو داریم؟ از نظر تعداد بیشترین مخلوقات کیا رو داریم؟ ملائکه ها هستن. بعد یکیش انسان اگه بتونه گناه بکنه. نفسش رو سرکوب بکنه و جلوش رو بگیره ،میره بالا از فرشته ها هم بالاتر، همین بشر خاکی؛ مثلا نامحرمه چشمش رو ببنده، بله گناهه دیگه همه دوست دارن منم دوست دارم، باید نفس خودت رو نهی کنی جلو خودت رو بگیری، بعد وقتی جلوی خودت رو گرفتی جات میشه بهشت،میری بهشت قیمت و بهای تو بهشته . نه اون تصویر نامربوط، نه اون ارتباط نامربوط ،نه‌ اون سخن نامربوط.

حضرت امیر می‌فرماید : نگرفته از خدا از اهل علم از اهل جهل تعلم رو مگر اینکه قبلش  اخذ علی اهل العلم ان یعلموا  از اهل علم پیمان گرفته بر اینکه علم بیاموزند.  اون یه خطابه جاهل که برو دنبال علم قبل ازاینکه این خطاب رو به جاهل بکنه ، خدا خطاب به عالم کرده که دلت بسوزه به حال کسی که نمی‌دونه ، براش وقت بزار و چه صدقه‌ ای بهتر از یاد دادنو یاد گرفتن. و می‌فرماید ؛ اون کسی که می‌نشینه اصلاً تو جامعه باید انسان کار بکنه ، زحمت بکشه بهترین کارها یاد گرفتن و یاد دادنه،ارزشمند ترین کارها همین هستش. 

یه روایت دیگه ؛الدنیا مزرعة الاخره  دنیا یک مزرعه‌ ای هست برای آخرت ، بکار انشالله تو آخرت برداشت بکن . یا مثلاً از همین قبیل روایات بازم داریم که می‌فرمایند که؛ دنیا سرای آخرته دنیا مسجد اولیاء خداست مسجره ، از همین قبیل روایات داریم ، یه خطبه ۲۸ امیرالمومنین اونجا یه جمله‌ ای دارند در مورد دنیا که اون جمله رو بخونیم جالب هستش حضرت می فرماید ؛ و من ابصر بها بصرت کسی که دنیا رو وسیله بصیرت قرار داد ، خوب دقت کنید به واسطه دنیا می‌خواد ببینه ، اگر کسی دنیا رو وسیله بصیرت قرار داد او رو بینا می‌کنه،

حضرت امیر صلوات الله علیه جان عالم فدای او می‌فرماید : العین ، یعنی چشم . وکاء به معنای نخی که دهانه مشک رو با اون می‌بندند  قدیما مشک استفاده می‌کردن یه نخی هم بود که با اون نخی سر مشک رو می‌بستن  حضرت می‌فرماید: این چشم نگهدارنده مثل همون نخه که می بستن سر مشک که محتویات مشک رو نگه داره   و اون چیزی که داخل مشکه خب نریزه بیرون مثلاً نگه داره ‌، حضرت می‌فرماید این چشم هم در واقع نگهدارنده نشیمنگاه هستش السه به معنای نشیمنگاه اون وقتی که نخ محکم می‌شه به دور مشک خب دیگه چیزی از مشک خارج نمی‌شه