حضرت صادق می‌فرماید که : آیا می‌دانی که چیست طعمه این مرغان که بیرون نمی آیند مگر در شب ها مانند بوم و شب پره. ممکنه حضرت بوم رو اینجا آورده ولی در موردش خیلی صحبت نکرده ، همون در مورد شب پره صحبت می‌کنه ، مفضل میگه ، گفتم نه آقا جان مولای من نمی‌دونم . حضرت فرمودند که : معاش ایشان یعنی غذای این جانوران که در هوا می‌باشند ،   مانند معاش ایشان از جانورانی است که در هوا می‌باشد . این شب پره خفاش ، غذاش پشه است و شب پره‌های کوچک و ملخ‌های ریز و زنبور عسل،  و اشباح این‌ها که در هوا منتشرند و هیچ موضع از آنها خالی نمی‌باشد .

حضرت صادق صلوات الله علیه در مورد زنبور عسل صحبت می کند، می فرماید : تفکر کن در امر نحل یعنی در کار زنبور ،  یعنی زنبور عسل و اجتماع آن ها در ساختن عسل و مهیا کردن خانه های مسدس ، مسدس  یعنی شش ضلعی، ساختن این خانه های شش ضلعی و دقایق تیزهوشی و زیرکی که در آن ها بکار رفته میشه  به درستی که چون در عمل تامل نمایی ، تو کار که نگاه می کنی تو کار این خانه های شش ضلعی در نهایت غرابت و لطافت است. همشون یه اندازه س .

حضرت صادق علیه السلام در مورد یه مرغ کوچکی صحبت می‌کند به نام ابن تمره. حضرت صادق می‌فرماید : این پرنده از گنجشک کوچکتره در بعضی اوقات بر درختی آشیانه درست می‌کنه ، خونه درست می‌کنه. بعد می‌فرماید که ، یه مرتبه نگاه می‌کنه می بینه یه مار عظیمی داره میاد بالا ، این ماره قصد لونه این پرنده رو کرده، دهان باز کرده که جوجه‌های این پرنده رو بخوره ، این مادره از مشاهده این حال خیلی غصه می‌خوره و مضطرب میشه چاره‌ ای برای دفع کردن این ماره اندیشه می‌کنه مار رو دفع بکنه ، زورش نمیرسه از گنجشک کوچکتره یه مرتبه نگاهش میفته به یه تیغی به نام حسکه یا حسگه ، حالا که تیغه ، یه تیغی هستش اونجا خار ، تیغ و اینا. بعد حضرت می فرماید : حسکه گیاهی هستش که از هر طرف اون خارها نصب شده و در میان پشم بند میشه ، به الهام الهی به الهام خدای متعال این پرنده میاد این تیغ رو برمی‌داره این خار رو برمی‌داره با منقارش ، بعد این ماره که دهن باز کرده جوجه‌ها رو بخوره میاد بالا سر این ماره ،

حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که: نظر کن به سوی گنجشک و امثال گنجشک یعنی چیزایی که تو قد و قواره گنجشک هستند . آقا می‌فرماید که : چگونه هر روز به طلب روزی خود پرواز می‌کنند باید اینا رو ببینی ، اینا رو نگاه کنی انشاالله درس عبرت بشه ، یاد بگیری، فکر کنی.  صبح که میشه دیدی این جیک جیکش شروع میشه بعد میدو میره این ور اونور ، دنبال رزق و روزی و اینها روزی خود را می‌یابد

حضرت صادق صلوات الله علیه به مفضل می فرماید : تفکر کن در چینه دان مرغان ، خدای متعال در مرغ ها چینه دان قرار داده. و تفکر کن در آنچه مقدر ساخته برای اینها ، زیرا راه طعام به سوی چینه دان تنگ است و طعام در آن نفوذ نمی نماید مگر کم کم ؛ این می خواد غذا بره تنگه باید خورده خورده بره پایین ، اول میاد اونجا جمع میشه بعد با حوصله میره پایین ، اگر مرغ حبه دوم را نمی خورد تا حبه ی اول به سنگدان برسد. هر آینه به طول می انجامید می خواست دونه دونه بده پایین تا برسه به سنگدان فرصت زیادی میخواست مدت زیادی رو می برد. و کجا می توانست استیفای طعمه خود بکند،

حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که : تأمل کن پرهای مرغ را چگونه به هم بافته و مانند جامه‌های رشته و مو با هم تالیف یافته . و به آن نحو در هم نشسته که چون می‌کشی  وقتی دیدی پر و باز می‌کنی اندک اندک گشوده می‌شود و از هم جدا نمی‌شود  تا آنکه باد در میان آنها داخل شود و در هنگام پرواز این پرنده را در میان هوا نگه بداره.یه طوری خدای متعال این رو خلق کرده این پرها رو که باد در میان این پرها قرار می‌گیره  و این پرنده تو آسمون می‌تونه وایسه . اگر یه جوری بود باد رد می‌شد ازش خب مشکل می‌شد

حضرت صادق صلوات الله علیه به مفضل می‌فرماید که : نظر کن به سوی جانوری که آن را لیث می‌نامند.  لیث یعنی شیر ، لیث الحجاز ، و عامه مرد اسد الزباب می گویند.  اسد بازم یعنی شیر ، زبابم یعنی مگس  یعنی شیرمگس ، مردم بهش شیر مگس میگن  حال بعضیا سگ مگس بهش میگن جدیدیا که ماها باشیم بهش می‌گیم خرمگس. و ببین که حق جل و اعلی چه مقدار حیله و تدبیر معاش به او داده. امام صادق می فرماید : ببین خدا چه حیله ایبهش داده و چه تقدیر معاشی بهش داده. هرگاه احساس می‌نماید که مگس نزدیک او نشست آن را مدتی مهلت می‌دهد ، و خود را مرده به آن می‌نماید یه کاری می کنه خودش رو یه جوری می‌ندازه که انگار مرده،

حضرت صادق علیه السلام به جناب مفضل می‌فرماید : نظر کن ، این نظر کن یعنی همون فکرکن. تفکر کن دقت کن به سوی ماکیان ، ماکیان یعنی  مرغ خانگی. حضرت می فرماید : نگاه کن به مرغ خانگی این مرغ هایی که تو خونه نگه می دارن ، که چگونه اینها مست می شوند و به هیجان می‌آیند برای گردآوری تخم و جوجه برآوردن. دیدی می خواد تخم بزاره و جوجه بزاره و جوجه بیاره و اینا ، و حال آنکه تخم جمع شده و آشیان مهیایی برای خود نداره نه تخمی هست ، نه آشیانی هست خونه‌ ای هست هیچی نیست. فقط این می‌خواد چیکار کنه ، به سرش زده که جوجه بیاره . بلکه برانگیخته می‌شود و باد می‌کند ، باد می‌کنه و فریاد میزنه و چیزی نمی‌خوره تا اینکه صاحبش به ناچار براش چهار تا تخم جمع بکنه و بعد این بره اون تخم‌ها رو زیر بال خودش بگیره و اینها جوجه بشه. 

حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که : نظر کن در اینکه خدای متعال چه جوری مقرر فرموده که ،  پرنده تخم می‌گذاره و از تخم جوجه بر میاد . این غیر از روش سایر حیوانات ، حیوانات دیگه اینجوری نیستند . مثلا گوسفند گاو شتر یا حیوانات دیگه که شما می‌بینید  اینا فرزند ازشون به دنیا میاد.اینجوری نیستش که تخم کنن بعد از اون تخم جوجه در بیاد ، خب علت چیه ؟ حضرت می‌فرماید : علت اینه ، که اگر فرزند در جوف اون‌ها در شکم اونها بمونه ،  تا این بزرگ بشه مستحکم بشه هر آینه اینا سنگین میشن

حضرت می فرماید که ، زیرا که اگر فرزند در جوف آنها بماند ، یعنی اونا بخوان مثل گاو گوسفند اینجوری بچه شون توی شکمشون بمونه تا مستحکم بشه ، اگر قرار باشه این بچه تو شکمش بمونه تا بچه بزرگ بشه ، هر آینه آنها را سنگین کند و دیگه از پرواز کردن و برخاستن اینها ناتوان میشن ، نمی‌تونن دیگه بپرن ، پرواز کنند . و لذا اینها سریع یه تخم می کنن و این تخم میمونه زمین.  خدای متعال اونجا ببین خلاقیتش رو ، قدرتش رو چه جوری به نمایش میزاره.