در تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام هست که آقا رسول الله فرمودند وقتی ابراهیم خلیل رو بلند کردند در ملکوت خداوند اینطور فرمود است اعوذ بالله و شیطان الرجیم وکذلک النوری ابراهیم  این چنین ما به ابراهیم نشان دادیم نمودیم ارائه دادیم  ملکوت السماوات و الارض ملکوت آسمانها و زمین رو باطن آسمانها و زمین رو  و لیکون من الموقنین از برای اینکه ابراهیم از صاحبان یقین بوده باشه. پیغمبر می‌فرماید خدا دیده او رو قوی گردانید حالا دیده او رو قوی گردانید شاید به این معنا باشد که خدا علم نافذ به او داد

امام حسن عسگری در تفسیرشون از پیامبر نقل می‌کند که فرمود خدا به حق محمد و آل طیبینش جناب نوح رو از شدت غم عظیم نجات داد و به برکت محمد و آل محمد صلوات الله علیهم آتش رو بر ابراهیم سرد کرد بر او برد و سلام گردانید جناب ابراهیم رو در میان آتش بر کرسی و فرشهای نرم ونیکویی متمکن ساخت که اون پادشاه خیره سر نمرود تا به حال تو عمرش مثل اینها رو ندیده بود میان او اطراف او درختان سبز و خوش و خرمی رویانید از گلها و شکوفه‌ها و سبزه ها امیرالمومنین صلوات الله علیه می فرماید که نمرود تصمیم گرفت یک نگاهی در ملک آسمان بکنه چهار تا کرکس رو گرفت

در فصلی که از حضرت ابراهیم علیه السلام صحبت کردیم  یک بحثی مطرح میشه آیا حضرت ابراهیم پدرش مشرک بوده؟ چون قرآنو که نگاه می‌کنیم ظاهر قرآن آیه ۷۴ سوره انعام می‌فرماید  اعوذ بالله من الشیطان الرجیم  و اذ قال ابراهیم لابیه آزر  یاد کن اون هنگامی که ابراهیم به پدرش آزر گفت  اتتخذ اصناما آلهه  آیا این بت‌ها رو خدا گرفتی پدر جان انی اراک و قومک فی ضلال مبین من تو و قومت رو اونایی که از تو پیروی می‌کنن بت می‌پرستن همه رو تو گمراهی آشکار می‌بینم  سوال اینجاست آیا بنابر همین آیه آزر

در روایتی از امام صادق می فرمایند آزر پدر ابراهیم منجم نمرود پسر کنعان بوده اینکه ایا واقعا آزر پدر حضرت ابراهیم بوده  خیلیا این رو قبول ندارند می فرمایند آزر عموی ابراهیم بوده ولی چون سرپرستی حضرت ابراهیم رو بر عهده داشته  به همین جهت او رو پدر می‌نامیدند آزر به نمرود گفت من ستاره ها رو نگاه میکنم از هیئت ستاره ها از قرار گرفتن ستاره ها در این حساب نجوم می بینم که در همین ایام فرزندی به دنیا خواهد آمد که این دین رو نسخ می کنه و مردم رو به دین دیگری می خوانه پرسید گفت کدام سرزمین به دنیا میاد گفت تو همین سرزمین منزل نمرود در

روایتی است از آقا موسی بن جعفر علیه السلام که می‌فرمایند  در جهنم وادی هست که او رو سقر می‌نامند که نفس نکشیده از روزی که خدا او را خلق کرده  اگر خدای متعال او رو رخصت بده به قدر سوزنی نفس بکشه هرآینه هرچه بر روی کره زمین هست می‌سوزد  اهل جهنم همه پناه می‌برند به خدا از گرمی اون وادی و بوی بد اون و غضرات اون  و عذاب‌هایی که خدا در اون مهیا کرده از برای اهل این وادی کوهی هست در این سقر که پناه می‌برند اهل اون وادی از حرارت و گند و غضرات اون کوه  و اونچه خدا در اون کوه مهیا کرده بر اهلش  و در این کوه دره‌ای هست که پناه می‌برند جمیع اهل اون کوه از گرمی اون دره و بوی بد و غضرات اون

درباره جناب ابراهیم صلوات الله علیه عرض کردیم که وقتی اون بزرگوار رو در منجنیق قرار دادند و به آتش انداختند به امرخدا آتش برد و سلام شد نمرود از دیدن این اتفاق بسیار بسیار متعجب شد رو به جناب ابراهیم فریادی برآورد یا ابراهیم خدای خودت رو به ما معرفی کن پروردگار تو کیست؟ فرمود پروردگار ما اون کسیه که زنده م

امام مجتبی می‌فرمایند حضرت ابراهیم شخصی بوده فراخ سینه و صاحب پیشانی بلند نبی مکرم می‌فرمایند هر کسی دوست داره ابراهیم علیه السلام را ببینه در من نظرکنه یعنی بین من و او شباهتی بسیار هست.  مولای متقیان علی علیه السلام می فرمایند پیشتر چنان بود که هر چقدر آدمی پیر میشد ریشش سفید نمیشد گاها بود که شخصی وارد جمعی می شد پدر رو از فرزند تمیز نمی داد نمی فهمید پدر کدوم اینهاست می‌پرسید کدوم شما پدرهستید کدومتون فرزند؟  زمان حضرت ابراهیم شد حضرت ابراهيم به خدا عرض کرد خدایا برای من علامتی قرار بده که به اون ش

 بنابر روایتی حضرت ابراهیم در سن ۱۵ سالگی به درجه بالایی از معرفت حق تعالی و ایمان به خدا رسید  نبی مکرم حضرت رسالت مآب می‌فرمایند اول کسی که در قیامت صدا خواهند زد من هستم از جانب راست عرش خواهم ایستاد حله سبزی از حله‌های بهشت بر تنم هست  بر من خواهند پوشانید پدرم ابراهیم رو خواهند طلبید  از جانب راست عرش در سایه عرش خواهد ایستاد  حله سبزی از حله‌های بهشت بر او خواهند پوشانید  منادی از پیش عرش ندا خواهد کرد یا رسول الله عجب پدری نیکو پدری

حضرت ابراهیم وقتی به میان قوم آمد شروع کرد قوم رو پند دادن نهی کرد از بت پرستیدن  دلایلی آورد حجت رو بر اون‌ها تمام کرد ولی اون‌ها دست از بت پرستیدن برنداشتند  روز عیدی بود همه مردم به همراه نمرود به عیدگاه رفتند  جناب ابراهیم عذر آورد امتناع کرد از همراه شدن  همه مردم از شهر بیرون رفتند جناب ابراهیم تکه نانی و خرمایی رو برداشت و وارد بتخانه شد  نزد هر بتی این غذاها رو می‌ذاشت می‌گفت یالا اگه می‌تونید بخورید حرف بزنید وقتی می دید اینها جواب نمیدن این تیشه رو بلند می‌کرد بر سر این‌ها می کوفت  طوری که این‌ها رو خورد و خمیر کرد و پای این‌ها رو شکوند جز بت بزرگ که در صدر بتخانه بود