یه روایتی از امام صادق علیه السلام داریم به سند معتبر که علامه مجلسی رحمت الله در کتاب حیات القلوب آورده است.  آقا امام صادق می فرماید فرعون هفت شهر ساخته بود و هفت قلعه که توی این هفت قلعه متحصن شده بود از ترس حضرت موسی علیه السلام یه ابهت خدا به جناب موسی داده بود با معجزاتی که حضرت موسی داشت یه رعبی یک خوفی خدای متعال تو دلهای دشمنانش قرار داده بود از جمله فرعون. میان هر قلعه تا قلعه دیگه بیشه‌ها قرار داده بود تو این بیشه‌ها شیران درنده جا گرفته بودند زمین رو حفر می کردند عمیق و شیرها رو اونجا قرار می‌دادند هرکس خطایی داشت بدون اجازه فرعون کاری می‌کرد داخل میشد او رو می انداختند

در حدیث هست که از جمله حیله های فرعون هست که زهر در غذای موسی و بنی اسرائیل بکنه که اون ها رو به زهر مسموم بکنه و هلاک بکند یکشنبه ای بود عید فرعونیها، بنی اسرائیل رو به مهمانی دعوت کرد و خب خدای عزوجل وحی کرد یا موسی  فرعون نقشه ای داره زهر داخل غذا کرده و میخواد شما رو مسموم بکنه دوایی تهیه کن و این دوا رو به بنی اسرائیل بخورون تا زهر فرعون تاثیر نکنه

آقا امام صادق می‌فرمایند وقتی به رسالت مبعوث شد حضرت موسی او به در قصر فرعون آمد رخصت طلبید وقتی دید اینا رخصت نمی دن عصا رو بر در زد همه ی درها به یک مرتبه گشود وارد مجلس فرعون شد گفت من رسول خدای عالمیانم خدای من ، من رو به سوی تو فرستاده که بنی اسرائیل رو به من بدی من این ها رو با خودم ببرم خب بنی اسرائیل در بند فرعون بود و از این جهت در خواست کرد که این ها رو رها کن من اینا رو باخودم ببرم فرعون گفت که موسی آیا ما تو رو تربیت نکردیم بین خودمون بزرگ نکردیم

خدای عزوجل به جناب موسی وحی کرد  که یا موسی من می‌خواهم اموال آل فرعون را به بنی اسرائیل به میراث بدم  بگو که بنی اسرائیل زیورها و زینت‌های اون‌ها را به عاریه طلب کنند اون‌ها هم میدن مضایقه نمی‌کنند  از ترس بلا و اونچه که از عذاب‌ها بر اون‌ها وارد شده می‌ترسن و سریع اموالشون رو تحویل میدن  اموالشون رو که به عاریه گرفتند حق تعالی وحی کرد که یا موسی اسرائیل را از مصر خارج کن 

آیه ی ۳۰ سوره قصص می فرماید او وقتی به سوی آتیش اومد از کرانه ی راست دره از اون سرزمین پر از برکت از میان یه درخت ندا داده شد که ای موسی منم خداوند پرودگار جهانیان خب در اینجا به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل است که فرمود بقعه های زمین بر یکدیگر فخر می کردند زمین کعبه بر زمین کربلا فخر کرد خداوند وحی کرد ساکت شو فخر نکن به زمین کربلا بابا کربلا بقعه مبارکی هست که من در اونجا از اون درخت به موسی ندا کردم انی انا الله رب العالمین کربلا میدونی چه سرزمینیه؟ در حدیث معتبر دیگه هست که فرمود که این شاطع الواد که ایمن هم هست این خدا تو قرآن یاد کرده همون فرات است.

وقتی که جادوگرها اومدن ریسمان‌ها و عصاهاشون رو انداختند  این‌ها خب به ظاهر مار و اژدها شد به حرکت دراومد مردم ترسیدند  اونجا دارد که جناب موسی علیه السلام ایشون هم در نفس خودشون یه خوفی رو دیدند  و دارد از جانب رب اعلی خطاب شد که مترس تو بلندتری و غالب میشی بر این‌ها و بینداز عصایی که تو دست راست خودت داری  تا اینکه این‌هایی که این‌ها ساختن رو برباید و تا آخر  خب ما می خواهیم بدونیم علت ترسیدن جناب موسی چی بوده 

بحثی هست در رابطه با شبهات که از جمله اون شبهات این هستش که میگن وقتی جناب موسی علیه السلام این قبطی رو کشت اگر کشتن این مرد جایز نبوده پس جناب موسی اینجا گناه کرده اگر جایز بود چرا موسی علیه السلام بعدش گفت این عمل شیطان بود چرا گفت خدایا من ظلم کردم برخودم من رو بیامرز. و چرا وقتی فرعون بهش اعتراض کرد گفت این کار رو کردی و از کافران بودید جناب موسی گفت این کار رو کردم در اون وقت و از گمراهان بودم اینجا اینا چه جور جواب داده میشه؟

در رابطه با جناب موسی کلیم آیاتی هست می‌فرماید  فلما عطاها نودی یا موسی  هنگامی که نزد آتش آمد ندا داده شد که ای موسی انی انا ربک من پروردگار توام فاخلع نعلیک کفش‌هات رو بیرون بیار انک بلواد المقدس الطوی که تو در سرزمین مقدس طوبی هستی خب در تفسیر اینکه نعلینت رو در بیار کفشاتو در بیار چندین وجه هست  چندین قول هست که این رو به سمع شما بزرگواران می‌رسانیم.

اون وقتی که به سراغ آتش اومد از کرانه راست دره در آن سرزمین پربرکت  از میان یه درخت ندا داده شد که ای موسی منم خداوند پروردگار جهانیان در اینجا به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل هست  که آقا فرمودند بقعه های زمین بر یکدیگر فخر می‌کردند زمین کعبه بر زمین کربلا فخر کرد  خدا وحی فرستاد ساکت شو فخر نکن بر زمین کربلا  بابا کربلا بقعه ی مبارکی هست که من در اونجا از اون درخت به موسی ندا کردم  انی انا الله رب العالمین کربلا میدونی چه سرزمینی

خدای متعال این طور اراده کرده بود که او در خانه دشمن خودش بزرگ بشه فرعون وقتی که شنید بنی اسرائیل دنبال جناب موسی می‌گردند لشکری از خودش رو گسیل کرد به سمت بنی اسرائیل اونها در میان بنی اسرائیل وارد شدند و اونها رو بر حذر داشتند کسی جرات داره نام موسی علیه السلام به زبان بیاره به شدت عذاب میشه و تنبیه خواهد شد در شب مهتابه روشنی بنی اسرائیل بیرون رفتند در گرد صحرایی بود در گرد مرد پیر عالمی جمع شدند گفتند ای عالم ما بالاخره کی از این بدبختی میایم بیرون پدر ما رو درآوردند استخوانهای ما رو ترکوندند ما کی نجات پیدا می‌کنیم؟