این جنگ با یکه تازی مولای موحدین امیر منین علی علیه السلام همراه شد  و همگان دیدند که اگر امیرالمومنین علی علیه السلام نبود اسلام اینجا شکست خورده بود  شکست بدی هم خورد و دلاوری و شجاعت امیرالمومنین بود که این جنگ به نفع مسلمون‌ها تمام شد  و خب یه اتفاق بزرگی بود هر چند ۷۰ نفر کشته شد و ۷۰ نفر از اونا اسیر شد  این ۷۰ نفر ۷۰ نفر عادی نبودن ۷۰ نفر از سران بودن از بزرگان مکه بودند  اینا کشته شدن خود این خیلی ارزشمند بود و پیامبر فرمود  اون‌هایی که از مسلمون‌ها شهید شدند این‌ها رو مثلاً بیارن یه گوشه‌ای از منطقه بدر دفن بکنند  این‌ها رو به خاک سپردند و فرمود که جنازه‌های مشرکین رو هم جنازه‌های منافقین را هم ببرید بریزید تو

سران مکه در این جنگ شرکت کرده بودند و یک عده‌ای هم که خیلی از این‌ها اذیتی و سختی کشیده بودند خیلی دلشون پر بود در صدد انتقام بودن بالاخره یه تسویه حساب بکنیم ما با اینا دیگه  با اینایی که گوش ما رو بریدن با اینایی که پوست ما رو کندن انصافاً وقتی این سنگا رو می‌ذاشتن روی سینه بلال  انقدر داغ بود می‌چسبید به سینه این بعد این سنگ رو که برمی‌گردوندن این پوست تمام شکم و اینا برمی‌گشت در میومد کلاً دوست در اومده بود رو سنگ بود  این از زیر سنگ بلند می‌شد پوست نداشت خیلی سختی کشیده بودن و این‌ها  این ابوجهل خدا لعنتش کنه فرعون امت که بعد پیغمبر فرمود  فرعون امت موسی بازم آخر سر ایمان آورد اما این خیره سر ایمان نیاورد  آخرسر هم دست از تکبر برنداشت این پسر عمر بن جوموح  معاذ بن عمر بن جوموح قصهداش رو ما گفتیم همون کلیددار کعبه 

پیغمبر طلحة بن عبیدالله و سعید بن زید رو فرستاد که از این کاروان تحقیق بکنه اطلاعات به دست بیاره اطلاعاتی که از این کاروان به دست اومد چند تا موردداشت ۱- کاروان بزرگیه تمام اهل مکه توش شراکت دارند همه یه مثقال طلا آوردن دادن به این ابوسفیان تو برو با این کارکن مثلا معامله کن جنس بخر تمام خود این سواله چرا تمام مردم مکه تو این کاروان شرکت دارند به عنوان یه مثلا کسی که حالا همه انگارآوردن پول دادن به ابوسفیان چه جوری الان مردم مومن ما مثلا طلا میارن جواهرات میارن میدن به حالا مسئولین که خرج لبنان بشه جبهه مقاومت بشه این هم همینه که تمام مردم مکه حالا یه برداشتی میشه اینکه ظاهرا مردم مکه می‌خوان

پیامبر سیزده سال تمام هم تو مکه هم تو مدینه به سمت بیت المقدس نماز می خوند که بیت المقدس قبله ی یهودی ها بود. مسلمونا سمت کعبه نمی ایستادن حتی پیامبر وقتی می رفت مسجد الاحرام به سمت کعبه نماز نمی خوند رو به بیت المقدس نماز می خوند که پیامبرها همه و مسلمانان میومدن به سمت بیت المقدس نماز می خوندن خب این کار یه جور همکاری و نزدیک بودن دو تا آیین قدیم و جدید رو داشت نشون می داد آیین قدیم یهودی ها بودن، آیین جدید مسلمانان بودند ولی یه اتفاقی افتاد این خوب بود دیگه که بیایید با هم باشیم بهم بپیوندیم بعد بریم جلو کار رو انجام بدیم ولی متاسفانه یهود اینجا ترسید از قدرت اسلام ترسید

یه مشکل عمده‌ ای که پیغمبر اکرم داشت تو مدینه و کار رو سخت می‌ کرد وجود یهودیا بود یهودیا کار رو سخت کرده بودند یهودیا ابتدا اومدن با پیغمبر پیمان هم بستند رو این حساب که فکر نمی‌کردند اینجوری کار بگیره فکر می کردن که حالا پیامبر خوبه براشون به دردشون می‌خوره چون یهود با مسیحیت با مسیحیا درگیر بود جنگ داشتند همین الانش هم هست یهود دل خوشی از جریان مسیحیت نداره فرصت بشه پدرش رو در میاره کما اینکه مسیحی‌ ها هم از اونها خوششون نمیاد. ببینید هیتلر چیکار کرد با اینا که بعد سوزوند و چربی اینها رو گرفت و بعد صابون درست کرد و صابوناش هم داد و خیلی ها هم زدن به تنشون و اینها خلاصه همین چربی یهودی ها درست شده بود مالیدن به تنم و فلان اینها اصلا با هم دل خوشی از هم ندارند اگر هم می‌بینید که الان خدا لعنت کنه سران بعضی از کشورها رو آلمان و نمی‌دونم کجا و اینا تسلیحات میدن و نمی‌دونم چیکار می کنند میدن به اینا الانش اینجوریه یعنی کافیه یه فرصتی پیدا بشه

جنگ سابقا اینطور بود که اون قلدرها شون می اومدن  اون قهرمان‌هاشون پهلوانانشون اون قوی هیکلاشون می‌اومدن  یه جنگ تن به تن می‌کردند جنگ تن به تن بعد از جنگ تن به تن حمله عمومی بود هجوم بود دیگه  همه لشکر با اون لشکر درگیر می‌شد خب اسود بن مخزوم که کشته شد عتبه بلند شد برادرشم شَیبه بلند شد  و پسرش هم ولید این ولیدم لباس جنگی پوشید و اومد میدان و هل من مبارز گفت  فریاد می‌زد می‌گفتش که مبارزی هست مبارزی هست  حالا اینا همین فک و فامیلای معاویه اند خدا لعنت کنه معاویه رو  کینه‌ای که به دل داشت یا مثلاً مادر معاویه

در ماه صفر سال دوم هجرت آقا رسول خدا امور دینی مردم رو به سعد بن عباده واگذار کرد خودش شخصا با گروهی از مهاجر و انصار برای تعقیب کاروان قریش و بستن پیمان با قبیله بنی ضمره که تو تا یه محلی به نام ابواه حضرت اومدند ابواه من قبلا گفتم ابواه یه منطقه‌ایه نزدیک مدینه که اونجا امام صادق علیه السلام آنجا به دنیا آمده که اگر اشتباه نکنم پدر اون حضرت هم اونجا دفن هستش یا مادر اون حضرت ببینید دقت کنید من یه نکته اینجا می‌خوام بگم سعد بن عباده اینجا جانشین آقا رسول خدا شده من احساسم اینکه همین جانشینیش اینجا کار داده دستش نه اینکه کار دست پیغمبر بده‌ها کار داده دست خودش کجا کار داده دست خودش آدم گاهی اوقات فکر می کنه بله حالا یه جای پست گرفت دیگه باید همه پستا رو یه فتح کنه

وقتی که اون شتر حالا زبون بسته حیوان این رو برداشتن گوشش رو دریدن و بینیش مثلا چاک زدند این قطره‌های خون با اون وضع رقت انگیز داشت می‌چکید و بعد اون زمزمم که ناله‌های دلخراش می‌کردو هی پشت سر هم می‌گفت مردم کمک مردم کمک به داد برسید همه این صحنه این اتفاق خون مردم مکه رو به جوش آورد

مسلمان‌ها در راس اون‌ها پیامبر اکرم برای گرفتن حق شون از اون کاروان تجاری از مدینه خارج شدند  می‌دونستن که این کاروان از حالا تعبیر دهکده بدر منطقه بدر  چون بدر یه نقطه‌ای بوده که معمولاً کاروان‌ها از اونجا عبور می‌کردند و گاهی اوقات هم شهرهای دیگه میومدن تو مسیر کاروان قرار می‌گرفتند بعد کاروان که به اونجا می‌رسید  با همدیگه اصلاً همونجا معامله می‌کردن بده بستون می‌کردند  خبر اینجوری رسیده بود که مثلاً اینا تو دو سه روز آینده می‌رسن این کاروان می‌رسه پیامبر دو نفر رو ماموریت داد گفت که برن وارد دهکده بدر بشن اونجا از اون کاروان ببینن خبری هست  رسیده نرسیده قراره بیاد برن یه پرس و جویی کنند

از اقدامات دیگه‌ای که افتاد صورت گرفت این بود که  حالا بحث غزوه‌ها و سریه‌هایی بود که آقا نبی مکرم داشتند حالا غزوه چیه سریه چیه اونهایی که پیغمبر خدا توش شرکت داشت غزوه و اونهایی که پیغمبر توش شرکت نداشت رو می‌گفتند سریه‌ حالا اینجا هم بازم بحث زیاده اختلاف زیاده میگن که ۲۶ یا ۲۷ تا غزوه بوده که تو ۹ تا غزوه خود اون حضرت جنگ کرده  و سریه‌ها ۳۷ تا ۴۰ تا بعضیا من دیدم ۶۶ تا ذکر کردن حالا این رو مبنا ها مختلف میشه مثلا در واقعیت مختلف نیست توی مبناها مختلف  که حالا منظور از غزوات سفرهایی که رسول خدا همراهی کرده سپاه رو  از مدینه بیرون می‌رفت و سرایا سریه ها اون‌هایی هستش که  نبی مکرم یه عده از مسلمون‌ها حالا اعم از مهاجر یا انصار رد به سویی اعزام می‌کرد و خودش تو مدینه می‌موند