حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که : تأمل کن پرهای مرغ را چگونه به هم بافته و مانند جامه‌های رشته و مو با هم تالیف یافته . و به آن نحو در هم نشسته که چون می‌کشی  وقتی دیدی پر و باز می‌کنی اندک اندک گشوده می‌شود و از هم جدا نمی‌شود  تا آنکه باد در میان آنها داخل شود و در هنگام پرواز این پرنده را در میان هوا نگه بداره.یه طوری خدای متعال این رو خلق کرده این پرها رو که باد در میان این پرها قرار می‌گیره  و این پرنده تو آسمون می‌تونه وایسه . اگر یه جوری بود باد رد می‌شد ازش خب مشکل می‌شد

حضرت صادق صلوات الله علیه به مفضل می‌فرماید که : نظر کن به سوی جانوری که آن را لیث می‌نامند.  لیث یعنی شیر ، لیث الحجاز ، و عامه مرد اسد الزباب می گویند.  اسد بازم یعنی شیر ، زبابم یعنی مگس  یعنی شیرمگس ، مردم بهش شیر مگس میگن  حال بعضیا سگ مگس بهش میگن جدیدیا که ماها باشیم بهش می‌گیم خرمگس. و ببین که حق جل و اعلی چه مقدار حیله و تدبیر معاش به او داده. امام صادق می فرماید : ببین خدا چه حیله ایبهش داده و چه تقدیر معاشی بهش داده. هرگاه احساس می‌نماید که مگس نزدیک او نشست آن را مدتی مهلت می‌دهد ، و خود را مرده به آن می‌نماید یه کاری می کنه خودش رو یه جوری می‌ندازه که انگار مرده،

حضرت صادق علیه السلام به جناب مفضل می‌فرماید : نظر کن ، این نظر کن یعنی همون فکرکن. تفکر کن دقت کن به سوی ماکیان ، ماکیان یعنی  مرغ خانگی. حضرت می فرماید : نگاه کن به مرغ خانگی این مرغ هایی که تو خونه نگه می دارن ، که چگونه اینها مست می شوند و به هیجان می‌آیند برای گردآوری تخم و جوجه برآوردن. دیدی می خواد تخم بزاره و جوجه بزاره و جوجه بیاره و اینا ، و حال آنکه تخم جمع شده و آشیان مهیایی برای خود نداره نه تخمی هست ، نه آشیانی هست خونه‌ ای هست هیچی نیست. فقط این می‌خواد چیکار کنه ، به سرش زده که جوجه بیاره . بلکه برانگیخته می‌شود و باد می‌کند ، باد می‌کنه و فریاد میزنه و چیزی نمی‌خوره تا اینکه صاحبش به ناچار براش چهار تا تخم جمع بکنه و بعد این بره اون تخم‌ها رو زیر بال خودش بگیره و اینها جوجه بشه. 

حضرت صادق صلوات الله علیه می‌فرماید که : نظر کن در اینکه خدای متعال چه جوری مقرر فرموده که ،  پرنده تخم می‌گذاره و از تخم جوجه بر میاد . این غیر از روش سایر حیوانات ، حیوانات دیگه اینجوری نیستند . مثلا گوسفند گاو شتر یا حیوانات دیگه که شما می‌بینید  اینا فرزند ازشون به دنیا میاد.اینجوری نیستش که تخم کنن بعد از اون تخم جوجه در بیاد ، خب علت چیه ؟ حضرت می‌فرماید : علت اینه ، که اگر فرزند در جوف اون‌ها در شکم اونها بمونه ،  تا این بزرگ بشه مستحکم بشه هر آینه اینا سنگین میشن

حضرت می فرماید که ، زیرا که اگر فرزند در جوف آنها بماند ، یعنی اونا بخوان مثل گاو گوسفند اینجوری بچه شون توی شکمشون بمونه تا مستحکم بشه ، اگر قرار باشه این بچه تو شکمش بمونه تا بچه بزرگ بشه ، هر آینه آنها را سنگین کند و دیگه از پرواز کردن و برخاستن اینها ناتوان میشن ، نمی‌تونن دیگه بپرن ، پرواز کنند . و لذا اینها سریع یه تخم می کنن و این تخم میمونه زمین.  خدای متعال اونجا ببین خلاقیتش رو ، قدرتش رو چه جوری به نمایش میزاره.

در رابطه با کیفیت خلقت پرندگان ، حضرت می‌فرماید : تأمل کن ای مفضل  در جسم پرندگان ، تا به حال شده بشینید در جسم پرندگان تامل بکنید، این گنجشک ، یه گنجشک الان جلوت پر میزنه تامل کن فکر کن در موردش . حضرت می‌فرماید: جسم پرندگان و خلقت اینها تأمل کن ، چرا؟  زیرا که چون حق تعالی مقدر فرموده که ، در هوا پرواز کند.  قراره این گنجشک رو هوا پرواز کنه جسمش رو سنگین سبک خلق کرده ، پس ببین حالا که قراره اینا تو آسمون پرواز کنن خدا خلقت این‌ها رو بدن اینا رو چه جوری خلق کرده؟ سبک خلق کرده ،

حضرت صادق علیه السلام به مفضل می فرماید : وقتی روباه طعمه به دستش نمیاد خودش رو به روش مُرده می‌ندازه شکمش رو باد می کنه ، چجوری به حیصیتی که مرغی از اون می گذره پرنده ها میان از روش رد میشن ، هی میگن این الان مرده نمرده هی رد میشن کهآخر سر گمان می کنن مرده ، یکجوری خودش رو به مرده بودن میزنه  یکجوری بدون حرکت خودش رو می‌ندازه این مرغ ها طفلکی ها فکر میکنن مرده پس به طمع اینکه بپرن این پرنده ها و لاشخورها این رو بدرند.

امام صادق می فرماید : ای مفضل تأمل نما ، در روی مورچه صغیر حقیر آیا در آن نقصی می‌یابی ؟ به این مورچه نگاه کن ببین ایرادی داره ، اشکالی داره با این کوچیکیش با این حقیریش ، نگاه کن ببین کمبودی داره چیزی لازم داره ، آیا در این نقصی می‌یابی از آنکه صلاح آن حیوان در آن است.

حضرت صادق علیه السلام به مفضل می‌فرماید : یکی از اون حیوونا که زیرکی دارد دلفین هست .خب تو آب زندگی می‌کنه دیگه.وقتی می‌خواد یه مرغی رو شکار کنه ، ببین حالا این تو آب ، تو فکر یه پرنده‌ای که بیرونه.  حالا پرنده تو فکر اینه که از آب یه چیزی صید کنه  اون دلفین تو فکر اینه اونو صید کنه. ماهی رو می کشه ، دلفین اول میاد ماهی رو می‌کشه.  شکم ماهی رو می‌شکافه وقتی شکم ماهی رو شکافت میاره رو آب ،رو آب اینو نگهش می‌داره زیر ماهی کمین می‌کنه قایم میشه  آبن هی حرکت میده آبو حرکت میده که جثه این تو ماهی تو آب نمایان بشه  این مرغ این تو آسمون چشش میفته به این ماهیه  می‌بینه به به ، صید آماده و الان یه دونه سریع حرکت بزنه و ماهی رو برداره .مرغ از هوا میاد که ماهی مرده را شکار کنه ، همچین که برمی‌گرده ماهی رو بگیره یهو این دلفین از اون زیر در میاد و پرنده رو مرغ از اون آسمون اومده رو می‌گیره.  

حضرت می فرماید : نظر کن ای مفضل به سوی لطف خداوند کریم نسبت به حیوانات ، چگونه بدن آنان را کسوت مو و کُرک و پشم پوشانیده ، که آن ها را از سرماها و آفت ها محافظت نماید و سُم های شکافته و ناشکافته به آنان داده که پای ان ها نَساید.  مجانی بهشون داده که تا آخر عمر این کفش نه پاره میشه نه ساییده میشه نه خراب میشه، خدا وکیلی اگر قرار بود ما واسه اینا کفش بخریم، یه خورده بهم می پیچید سخت میشد. یه کفش ثابت و اینا پاهاشون نساید زیرا آنان را دست و انگشتانی نیست ، این الاغ دست و انگشت نداره که بتونه پشم یا پنبه رو خودش بریسه یا واسه خودش لباس ببافه ، یا نعل و کفشی برای خودش بسازه، این خبرا نیست. پس کسوت ایشان را در خلقت ایشان قرار داد.