حضرت صادق علیه السلام فرماید : اگر قرار بود خدا نباشه این بلاها اصلا بیشتر میشد ،
زمین میرفت به آسمان ، آسمان می اومد به زمین سنگها کوبیده میشدند رو زمین
اصلا اگر خدا نبود یا فرض کنید دو تا خدا بود بهم میریخت کل جهان ،
این ممتد نبودن این ادامه نداشتن اینها دلیل بر اینکه این جهان حساب و کتاب داره .
حسابش چیه؟کتابش چیه؟ حسابش تنبیه کردن ، به خود آوردنه شما رو میخواد متنبه کنه.
و گویند این سخن را گمان آن است که می باید عیش آدمی در دنیا از هر کدورتی خالص و صاف باشد .
و به هیچ ارمی مشروط و مخلوط نباشد و اگر چنین بود آن مقدار شر و طغیان و فساد بهم می ریزد ،
نه برای دنیا به کار آید و نه برای آخرت . چنانچه می بینی گروهی را که به ناز و نعمت برآمدند
در امنیت و توانگری و رفاهیت رشد و نمو کردن به مرتبه ی از طغیان و کفران میرسن گویا فراموش کردند از جنس بشرن.
اگر قرار باشه همه ش توی ناز و نعمت اینجور چیزها باشه همه ش خوش خوشون باشه
اصلا دیگه کلا همه چی رو شما فراموش میکنی و به طغیان یا مربوب مدبر قضا و قدرند یا محتمل است که ضرری به ایشان برسد.
مثلا همین اتفاق هایی که تو مملکت ما می افته بالاخره ما رو به خودمون میاره که این امنیتی که ما داریم ،