حضرت صادق صلوات الله علیه در ادامه مبحث می‌فرماید که : نمی‌بینی که درازگوش چگونه تن در می‌دهد به آسیاب کردن و بار برداشتن ، با آنکه می بیند که اسب از این خدمت معافه. می بینی اسب نه بار برمی داره نه آسیاب می‌کنه ولی این تن میده این باید انجام بده ،  اون معافه ولی این باید انجام بده ، این لجش بگیره بگه چرا اون مثلاً اینطور سواری فقط میده اونجوری خوشگل باهاش رفتار می کنی؟ چرا با من اینطوری می‌کنی؟ من قبول ندارم این حرفا رو، من قبول ندارم ببین چطور تن میده به این و مثلاً می‌بینه اسب از اون خدمات معافه ، و به رفاهیت می‌گذرونه ،خیلی خوش و خرم است و شتر با این توانایی که اگر عاصی شود

حضرت می‌فرماید که : یه عده از جاهلان و نادان‌ها متکلمین و ضعفا العقول فلاسفه اون زمان امام صادق علیه السلام عده‌ای رو خدا لعنت کنه ، منصور دستور داده بود از یونان اومده بودند رفته بود از یونان آدم آورده بود ، به نام فیلسوف که این‌ها بیان توی شهر همون جوری که امام صادق علیه السلام کلاس درس داره اونا هم کلاس درس داشته باشند ، بعد میومدن فلسفی از یونان آورده بود می‌خواست بگه ، فقط امام صادق نیست که کلاس داره اینا هم کلاس دارند.  بعد حضرت می‌فرماید : بعضی از این آدم‌های ضعفا العقول فلاسفه به علت اینکه خیلی قصور علم دارند ، قلت تمیز دارند یعنی تشخیص شون کمه ادعای فلسفی می‌کنند ولی چیزی بلد نیستند. اینا میگن اگر شکم آدمی به هیئت قبا می‌ می‌بود شکم آدم مثل قبا بود ،

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند که : اکنون نظر کن به سوی چهارپایان  که بعد از ولادت چگونه از پی مادران خود می‌روند و محتاج نیستند به برداشتن و تربیت کردن . چنانچه محتاجند به سوی آن اولاد آدمیان. ببینید مثلاً گاو بچه که می‌ندازه دیدید چه جوری خودش پا میشه میره دنبال ، مثلاً شیر مادر ، خودش کار خودشو انجام میده. خدای متعال ببین چه تدبیری کرده چه عنایتی کرده ،شما همه حیوونا رو نگاه بکنی اکثراً اینطورین.  تا به محض اینکه از مادر متولد میشن امورات خودشونو خودشون انجام میدن ، حالا اگه قرار بود مثل اولاد آدم یکی بیاد اینا رو برداره ، بابای گوساله نباید دیگه می رفت صحرا ... بعد اعصاب ندارن حیوونا که حوصله ندارن مثل پدر و مادر این بچه‌هایی که به دنیا میاد  پس بنابراین خدای متعال یه جوری خلقت کرده ، این بچه ، بچه گاوه که از مادر متولد می‌شه خودش دیگه میره دنبال کار خود

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند که : فکر کن در بنای بدن‌های حیوان که خالق متعال چه جوری این‌ها رو خلق کرده . حضرت می‌فرماید : نگاه کن نه بسیار سخت و سلب خدا خلق کرده ، به مانند سنگ که اگر اینطور بود بدن خم نمی تونست بشه و اعمال از او متمشی نمی‌شد . خب این اگر حیوان اگر این درازگوش  خب خیلی بدنش سخت بود سنگین بود مثل سنگ ، نمی‌شد خیلی کارا ازش انجام بشه  و بسیار نرمم نیست ، مثل کرم‌ها دیدید چه جوری نرم تنان مثل کرم‌ها و این‌ها خیلی نرم باشه

مفضل میگه که ، وقتی روز دوم شد بامداد اول صبح رفتم خدمت مولای خودم امام صادق علیه السلام بعداز اینکه اجازه گرفتم و حضرت رخصت دادن نشستم ، گفتم که حمد می کنم خداوندی را که مدبر افلاک است،امام صادق علیه السلام این جملات رو فرمودند: یه حالت موعظه مانندی مفضل رو میکنن، بعد از هر قرنی ،قرنی می آورد، و بعد از هر زمانی، زمانی رو خدا انشاء میکنه ، تا جزا بده بدکاران رو به مثل اون کارایی که انجام دادن. و نیکو کاران را به اضعاف دو برابر سه برابر یا ده برابر پاداش بده برای عدالت.

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند که: فکر کن ای مفضل در این سه صنف از حیوان یعنی انسان و چهارپایان و مرغان. خود انسان هم یک صنفی هست از حیوانات که متمایز میشه بالاخره به وسیله عقلش از سایر حیوانات . ولی در مجموع زیر مجموعه حیوان قرار می‌گیره. حضرت می فرماید : ما روی این سه تا صنف فکر کن انسان چهارپایان مرغان پرندگان  هر کدوم رو ببین اونچه که مناسب حکمت وجودشه خدا بهش عطا کرده. آدمی‌ها رو مقدر کرده که صاحب عقل باشند زیرکی باشند و لذا صنعت هایی رو انجام میدن اینها مثل بنایی ، زرگری ، نجاری و غیره. اینها بخاطر همین صنعت هوایی که آدمی مشغولش هست می بینی ،

حضرت صادق علیه السلام می فرمایند : تفکر کن چرا بدن های حیوانات با وجود غذا خوردن دائمی همیشه رشدو نمو نمی‌کند. ببینید هی غذا می خوره بزرگ میشه بزرگ میشه تا به یه اندازه ای که می رسه بیشتر از اون بزرگ نمی شه، بلکه به حد بزرگی که رسیدن به همان حد می مانند . حساب کنید اگر گاو قرار بود هی بخوره بخوره بزرگ تر بشه این حد یقفی نداشته باشه، تا یه جا نباشه هی رشد کنه، مثلا آقا می دیدی یهو میشه اندازه ی ساختمون ، هی درشت می شد. هرچی می خورد درشت تر می شد، آیا این مشکل می شد یا نه؟  این منافعی که ازش صادر می شد اونا از بین می رفت.

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند : اگر آدمی را هرگز المی و دردی نمی‌رسید . خب چه جوری میشه که آدم درد احساس می‌کنه؟ چون عصب رد شده رسیده به همه نقاط بدن ، شما نگاه کنید تو تمام عصب هستش  خب وقتی یه ضربه‌ای وارد می‌شه سریع می‌گی آخ دردت می‌گیره.  اگر دردی المی به آدمی نمی‌رسید ، یه جوری بود عصب نبود.  به چه چیز ترک می‌کرد فواحش و گناهان را ، اگه مریضی نبود این چه جوری دیگه گناهو می‌ذاشت زمین ، چه جوری فواحش رو می ذاشت زمین. و به چه چیز تواضع می‌کرد برای خدا و تضرع می‌کرد نزد او .

حضرت صادق صلوات الله علیه به جناب مفضل می‌فرماید که : نظر نما در تدبیر علیم خبیر که آنچه در تحت قدرت آدمی نیست خود متکفل گردیده.  یه سری چیزهایی که خب از قدرت ما خارجه  می ببینی خدا خودش اینا رو متکفل شده و از ماها نیازی نیست زحمت بکشیم.  مثلاً الان تهیه هوا ، خب از قدرت ما خارجه  خود خدای متعال این هوا رو یه جوری کرده که در دسترس باشه.  و در هر چیز برای انسان کاری و عملی و حرکتی که در تحت قدرت او داخل است گذاشته . چرا خدای متعال یه کاری برای ما تراشیده مثلاً نذاشته بیکار باشیم ، گفته که این آدمی باید بره کار کنه . مثلاً یه جاهایی ماها محتاج می‌شیم   

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند که : عبرت بگیر ای مفضل که چرا شبیه نیست احدی از مردم به دیگری ببین الان تو این مسجد ما چند نفریم سی یا چهل نفریم صبح زود هیچ کدوممون شبیه اون یکی نیست.  توی خانواده اصلا می بینی توی یه خانواده ده نفره می ببینی اینا هیچ کدومشون شبیه اون یکی نیستند . حضرت می‌فرماید : ببین خدای متعال هیچ کدوم ماها رو شبیه همدیگه خلق نکرده چنانچه وحشیان و مرغان و غیر اینها به یکدیگر شبیه اند اما نگاه می‌کنی حیوونا رو که نگاه می‌کنی می بینی اینها همه شون شکل همند عین همند ، چنان که گله از آهو مثلاً حیوونای دیگه به همدیگه شبیهن چنانچه فرق میان هر یک از ایشان و دیگری نمی‌توان گذاشت ، بین حیوان ها نمی توانی فرق بزاری ، چهره‌شون منظورمه و چیزاشون رو ولش کن. این قیافه‌های اینها می‌بینی عین همه هیچ فرقی با همدیگه نمی‌کنه. و بنی آدم را نمی‌بینی که صورت‌ها وخلقت هایشان مختلف است ،