حضرت ابراهیم وقتی به میان قوم آمد شروع کرد قوم رو پند دادن نهی کرد از بت پرستیدن  دلایلی آورد حجت رو بر اون‌ها تمام کرد ولی اون‌ها دست از بت پرستیدن برنداشتند  روز عیدی بود همه مردم به همراه نمرود به عیدگاه رفتند  جناب ابراهیم عذر آورد امتناع کرد از همراه شدن  همه مردم از شهر بیرون رفتند جناب ابراهیم تکه نانی و خرمایی رو برداشت و وارد بتخانه شد  نزد هر بتی این غذاها رو می‌ذاشت می‌گفت یالا اگه می‌تونید بخورید حرف بزنید وقتی می دید اینها جواب نمیدن این تیشه رو بلند می‌کرد بر سر این‌ها می کوفت  طوری که این‌ها رو خورد و خمیر کرد و پای این‌ها رو شکوند جز بت بزرگ که در صدر بتخانه بود

علامه نوری رحمة الله علیه تو مستدرک الوسائل جلد دوم صفحه ششصد و سی و پنج در کتاب نکاح از مجموعه شهید نقل می‌کنه که قمر بنی هاشم و اولیاء مخدره زینب سلام الله علیها محضر پدر امیرالمومنین نشسته بودند بعد امیرالمومنین فرمودند به فرزند خودشون عباس که عباس جان بگو ببینم بگو یک آقا ابالفضل عرضه داشتند یک بعد امیر المومنین فرمودند عباس پسرم حالا بگو دو عرض کرد یا ابتا بابا من به زبونی که یکی گفتم دوتا نمیگم حیا می‌کنم که دوتا بگم امیرالمومنین اینجا فرزندش ابالفضل علیه السلام رو به آغوش کشید بعد میان دو دید گان عباسش رو بوسه زد خیلی از این خوشش اومد از این جواب اولیاء مخدر زینب سلام الله علیها عرض کرد که یا ابتا بابا شما ما رو دوست داری؟

ابوالفضل مشهورترین کنیه آقا این هستش  خب اینکه حالا ابوفاضل میگن ابوالفضائل میگن این رو چه حسابی هست ؟  آیا آقا فرزندی داشته به نام فضل ؟ بله فرزندی هم داشته به نام فضل  که بسیار بسیار زیبارو بوده جناب فضل و در کربلا هم شهید می‌شه و سر او رو از بدن جدا می‌کنند  وارد کوفه که می‌کنند یه عده اصلاً از زیبایی این سر تعجب می‌کنند میگن این پسر کیه ؟ میگن پسر عباس بن علی علیه السلام است خیلی زیبا رو بوده به نام فضل که تو کربلا شهید می‌شه از او خب دیگه عقبی نمی‌مونه  و بعضیا میگن به این جهت آقا رو ابوالفضل میگن یعنی پدر فضل همونجور که امیرالمومنین رو می‌گفتند

یکی از القاب اون حضرت باب الحسین از باب اینکه امیرالمومنین باب رسول خدا بود که حالا حدیث مشهور هست پیغمبر فرمود : انا مدینة العلم و علی بابها فمن اراد المدینة و الحکمة فلیاتها من بابها من شهر دانشم علی دروازه اونه علی دروازه ورود به اون شهر هستش پس هرکس که خواهان ورود به شهر دانشه باید ابتدا از در بره دیگه حالا بعضیا اومدند اینجا برای بعضیام چیز درست کردند که پیغمبر فرموده که من شهر علمم مثلاً ابوبکر و عمر سقف اون شهره بعد امام جواد فرمود که آخه اینکه معلومه دروغه آخه شهر که سقف ندارد که شهر سقف داره این باب داره شهر در ورودی داره مثلا ما می خوایم وارد شهری بشیم