در ادامه توحید مفضل امام صادق علیه السلام می‌فرماید که :
و از جمله چیزهایی که ملاحده انکار می‌کنند مرگ و فنا است . و گمان آن است که اگر مردم در این دنیا همیشه می بودند نمی مردند و به بلاها مبتلا نمی شدند بهتر بود.
که اگر ما اومدیم تو دنیا نمی مردیم ، به بلاها مبتلا نمی شدیم بهتر بود ،
چون به غایت نظر کنی ، حضرت می فرماید اگر خوب نگاه کنی ،چون به غایت نظر کنی می فهمی که خطا است.
اینکه نمی ریم خطاست ، چرا ؟
زیرا اگر هرکه داخل عالم شده و خواهد شد ، بمانند و نمیرند
الان پدر و جد و آباد ما بود ، همه بودند.هر آینه زمین براشون تنگ میشه ،
گرفتاری میشد و مزارع و قوت ها نمی رسید.
اکنون که مرگ ایشان را فانی می‌کند در مساکین و مزارع با یکدیگر معارضه می‌کنند ، که جنگ‌ها میان ایشان ، حالا که اونها مردن رفتن بازم با این حال می‌بینی بین بچه‌ها جنگ و دعواست ، که آقا این سهم منه اون سهم توئه ، دعوا می کنند حالا چه برسه به اینکه اونها هم باشند. و خون ها ریخته می شود و اگر متولد می‌شدند و نمی‌مردند چگونه میشد حال ایشان.
