حضرت امیر می‌فرماید : فرستاده تو نشانه عقل تو و نامه‌ات گویاترین سخنگوی توست. مثلاً کسی رو که برای کاری جایی می‌فرستی به عنوان فرستاده خودت، اون فرستاده تو نشانه عقل توئه. مثلاً مثل جعفر طیار که اینا میشن نمایندگان رسول الله و میرن حبشه و صحبت می‌کنند، و اون‌ها می‌فهمند که پیغمبر در چه سطح از عقل و و چه جایگاهیه. امیرالمومنین برای معاویه که می‌خواستند نماینده بفرستند ترماه رو فرستاد . یک آدم با فهم و شعور و عجیبی بود و نطق عجیبی داشت.و همچنین نامه تو کتاب تو اون چیزی رو که نوشتی اون گویای سخن توست. مثلاً کسی اگه بخواد بفهمه تو رو بشناسه نوشته تورو بخونه می‌فهمه.

پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:  العده الدین ، وعده که میدی این دینه ، به منزله بدهکاری. سه مرتبه پیغمبر فرمود : ویل لمن وعد ثم اخلف  وای بر کسی که وعده میده بعد خلف می‌کنه.سه مرتبه فرمود : وای بر کسی که هی وعده میده بعد خلف می‌کنه.  تو قول دادی حرف زدی نباید بیای بزنی زیرش که ، فرمود ببینید پیغمبر اکرم جای دیگه فرمود :  کسی که وعده‌ای میده ، الواعد بالعدم مثل الدین او اشدمثل اینه که بدهکاره ، یا اینکه اصلاً شدیدتر از بدهکاری ، شدیدتر از بدهکاریه.

حضرت امیر صلوات الله علیه که جان عالم به فداشون باد می فرمایند : برای هر کسی که ، برای هر انسانی که شما در نظر بگیری تو مالش دو تا شریک وجود داره ، برای هر انسانی چند تا شریک هست تو مالش دوتا شریک هست. این شرکا کیا هستن ؟ یکی وارثان هستن دوم حواث هستش ، که به هر حال یه مرتبه میبینی یه پیشامدی میشه مثلا ور شکست میشه ، تمام اموال و دارایی از بین رفت.

حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید: آدمی اینجوریه با یه عرق بد بو میشه ، با یه لقمه خفه میشه، با یه پشه ذلیل و بدبخت میشه بعدم اعمالش هم که داره ثبت و ضبط میشه، مریضی ها هم که معلوم نیست مرگش هم معلوم نیست .اینی که حضرت می‌فرماید نمیخواد از مقام انسان بیاره پایین ها ،  حضرت می‌خواهد او رو از خواب غفلت بیاره بیرون و الا مقام انسان بالاست. یه وقتی انسان میبرن بالا ، یه وقتی انسان میارن پایین.

مولا علی علیه السلام می‌فرماید که: هرگاه افراد با شخصیت در مقابل نادانی که ناسزا میگه و اهانت می‌کنه سکوت کنند بردباری کنند مردم عشیره به یاری اون‌ها بلند میشن . امير المومنین می‌فرماید اگه سکوت کنی مردم بلند میشن به یاری تو . برمی‌خیزند و شخص نادان و بی ادب رو سر جای خودش مینشونن . و چه بهتر که دشمن انسان به دست من تنبیه نشه به دست غیر من تنبیه بشه. 

حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید که :  إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ  انقدر این دنیا پسته نازله که خدا اگه میخواد به اولیای خودش جایزه بده دنیا نمیده ، میگه باریکلا یه نماز شب بهت میدم . اگه بخواد دوستانش رو تشویق بکنه میگه دنیااگه بخواد دوستانش رو تشویق بکنه میگه دنیا کیلو چنده ، یه کربلا میفرستمت یه مکه برات مینویسم.  خدا میخواد تشویق اوليا اش بکنه دنیا نمی‌ریزد تو حلق شون ، آخرت میریزه . وَ لاَ عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ خدای عز وجل اگه بخواد دشمنانش رو هم عقاب کنه با گرفتن این دنیا اونا رو چوبشون نمیزنه ، چون دنیا چیزی نیست که بگیرم ازت بشه کیفر عذابت و گناهانت کیفر کارات 

گاهی اوقات انسان حوصله همین نماز واجب رو هم نداره مثلاً همین واجبت رو هم می‌خوای بخونی می‌بینی کشش نداری،خب حالا یه دستورالعمل فَاِذا اَقبَلَت هر وقت دیدی دلت رو آورد فَاحمِلوها عَلَی النَوافِل وقتی که رو میاره این دلت اون رو به انجام نوافل و مستحبات ، وادار کن هی بخون هی بخون واسه هرچی می‌کشه بخون . وقتی که دلت رو آورد دیدی روداده تو هم بخون پر و پیمون برو جلو . وَ اِذا اَدبَرَت ، اما هر وقت دیدی پشت می‌کنه بی‌نشاط میشه. فَاقتَصِروها بِها عَلَی الفَرائِضفقط به انجام واجبات  اکتفا کنید، قناعت کنید .

هرکسی صبر کنه صبری که مال آزادگان هست  عاقلانه شکوه نکنه ، بهم نریزه اعصابش خورد نشه، پیش هرکسی نگه اونجوری صبر کنه حوصله کنه . کتمان و مخفی بکنه مصیبت رو فرمود ۴چیز از گنجهای بهشته؛ یکیش کتمان مصیبته یکیش کتمان درده یکیش کتمان خواسته است احتیاج هست ماها میشینیم سفره دلمون باز می کنیم میگیم میگه نگو ، اجرت زائل میشه پاداشت از بین میره

اما حضرت هشدار میده می‌فرماید : این پیروزی، پیروزی نیست . بلکه در واقع مغلوب شدن در چنگال گناهه، مغلوب شدن در چنگال شیطانه اینا پیروزی نیست حالا این یه مطلب.  یه مطلبم اینجاست که می‌فرماید که:  از نظر معنوی هم جنبه معنوی این کار اینه که ، اینجور پیروزی‌ها و غلبه‌ها مایه گرفتاری شدید در روز قیامته.

در روایت هستش که کسی مثلاً یه کاری بکنه بعد ابراز پشیمانی کنه و ابراز معذرت خواهی بکنه و این‌ها، فرمود که این خودش یه جور شرکه. فان فیه الشرک الخفی فرمود: ایاک و ما تعتذر منه ، زنهار از کاری که به سبب اون پوزش بخوای . چون در این کار شرک پنهانی هستش. و در جای دیگه داریم که امام حسین علیه السلام می فرماید ؛ ایاک و ما تعتذر منه  ، از کاری که پوزش بخوای دوری کن. فان المومن لا یسی ء و لا یعتذر مومن کار بد نمی‌کنه و عذرخواهی هم نمی کنه . والمنافق کل یوم یسی ء و لا یعتذر منافق هر روز بدی می‌کنه بعدم عذرخواهی میکنه.