وقتی عالم ،حکیم، دانشمند حرف میزنه کلامش  کان صوابا اگر راست باشه  کان دواء دارو هستش ، درمانه  و اذا کان خطاء حالا اگر این حرف دانشمند، حکیم چی باشه غلط باشه ،خطا باشه  کان داء این حرفش درد هستش، تولید چی می‌کنه؟ بیماری می‌کنه ذهنا رو چیکار می‌کنه مسموم می‌کنه ، خراب می‌کنه ببینید بالاخره دانشمندان ،حکیمان در چشم مردم یه جایگاهی دارند ، مردم چشمشون به کجاست؟ دهان عالم هستش ، گوششون به چیه؟ گفتار عالمه مخصوصا اون حکیمی که مثلا شما فرض کن علامه طباطبایی یه حکیمی مثل علامه طباطبایی ، فرض کن یه حکیمی مثل جوادی آملی این وقتی میاد یه حرف درست میزنه آقا همه سر تکون میدن بله بله این حرف می‌دونی کی گفته اینو آقا جوادی آملی گفته بعد همه به جان و دلم می‌خرن درست میشه شبهه‌ی که بود می بینی که برطرف شده اما اگر خدایی نکرده علامه طباطبایی یا مثلاً آقای جوادی آملی که حکیمه یهو یه حرفی بزنه خطا باشه، غلط باشه دیگه ببین چی میشه دیگه آب رو آب بند نمیشه نه سهواً سهوا حواسش نبود یه چیزی گفت اشتباه گفت دیگه خراب میشه دیگه جوونا همه می‌بینی فاسد میشن، بچه‌ها می‌بینی همه فاسد میشن ،زندگیا رو می‌بینی فاسد میشن ، پس عالم باید خیلی حواسش باشه که چی نکنه یه وقت یه حرفی بزنه بگه ما همه مدیون کسی هستیم گفته بود دیگه طرف گفته بود ما همه مدیون شمریم ، شمر نبود امام حسین شهید نمیشد امام حسین اگر شهید نمیشد ما هم الان اینجا گریه برای امام حسین نمی کردیم به اون درجات عالی نمی‌رسیدیم این حرفه حواسشم نبوده بنده خدا یه چیزی گفته گرفتاری شده براش هم برای او گرفتار شده وهم برای یه عده از جوانها آدم باید حواسش باشه که کجا حرف میزنه لغزش عالم اذا فسد العالم فسدالعالم 

قرآن یه آیه هستش که می‌فرماید: ولیخش الذین لترکوا من خلفهم ذریه ضعافا خافوا علیهم فل یته الله فل یقول قولا صعیدا  کسانی که اگر فرزندان ناتوانی از خودشون به یادگار بزارن از آینده اونها می‌ترسند، می‌فرماید باید از ستم درباره یتیمان مردم بترسند ، وقتی که خودشون می‌ترسند که مثلاًنکنه بعد از ما این بچه مثلاً گرفتار بشه ، ضعیف واقع بشه پس باید اونها خودشون نسبت به یتیمان بترسند دیگه ،از مخالفت خدا پرهیز کنند و سخنی استوار بگن .

 صحت بدن تندرستی ، سلامتی از چیه؟  یه نفر می‌بینی بدنش بدن سالمیه این ناشی از چی می‌تونه باشه ؟ من قله الحسد  از کمی حسادت.  حسادت نداره بدنش بدن سالمه.  یا حسادتش کمه ، بدنش سالمه.  اینجا مطلب فوق العاده‌ای حضرت امیر می‌فرماید؛  خیلی از بیماری‌های جسمی، مغز اعصاب سکته قلبی، دردهای عضلانی چه و چه و چه و چه...  همه اینا هیچ عاملی جز ناراحتی روح نداره . خب حسد در بین همه این بیماری‌های روحی یکی از اون بدترین بیماری‌هاست.  که باعث میشه ببینی چه عوارضی داشته باشه طرف . بعد می‌فرمایند، حسد گاهی اوقات چنان شخص حاسد رو ناراحت می‌کنه که این بدبخت نه روز داره نه شب،  نه تو روز می‌تونه استراحت کنه نه تو شب.  یه آتشی در درونش روشن می‌شه آثار اون آتش در کجا نمایان می‌شه ؟ در بدن نمایان میشه . قصه ش رو همین اواخرم گفتم ولی خالی از لطف نیست که بازم تکرار بکنم.  این زمان منصور دوانیقی ، لعنت الله علیه یه شخصی رو آوردن متهم به قتل.  اومد جلو منصور، منصور یه نگاهی کرد به صورت این آدم،  آدم خراب خب خراب ببینه می‌فهمه، می‌فهمه که این خرابه یا خراب نیست؟ منصور صده دیگه ،  چون که ۱۰۰ آمد ۹۰ هم پیش ماست . می فهمه چه خبره .منصور رو کرد به این اطرافیانش گفت این قاتل نیست.  گفت تو بگو چیکار کردی ؟ گفت من قتل انجام دادم . منصور گفت این قاتل نیست، هی رو می‌کرد به این اطرافیان می گفت این قاتل نیست.

والغدر باهل الغدر  حالا اونها پیمان شکنی کردن شما هم پیمان شکنی کن . شما هم بگو آقا منم پاره می کنم اونها این جوری کردن پیمان شکنی کردن ،تو که پیمان شکنی کن تو که پیمان شکنی می کنی ، این عین وفاست در پیشگاه خدا .

آقای مجتهدی ایشون می فرمود : من تستش کردم، دیدم شد واقعا یه صدقه می‌دادم میدم ده برابر بهم برمی‌گرده . آیه هم داریم : من ذالذی یقرض الله قرض الحسنه  کیه که به خدا وام نیکو بده قرض ، یعنی بریدنقیچی کردن یعنی وقتی که تو قیچی می‌کنی خدا هم ، یقرض الله خدا هم می‌بره ، برات می‌ دوزه.

حالا تو شرحش هم فرمودند که انسان وقتی به شدت غضبناک میشه ، وقتی خیلی عصبانی میشه، نیروی عقلش تحت الشعاع قرار می‌گیره . از کار می‌ایسته ، بعد تو اون حالت برافروخته است.رگ‌های گردن پر از خون تمام اعصاب و عضلات آدم تحریک شده ، دست به کارایی می‌زنه خارج از عرف ، خارج از عرف عقلا.

خب اسلام هم وصیت کرده ، به وصیت کردن و تشویق کرده به اینکه یک سوم مالتون رو می‌تونید وصیت کنید . مثلاً من می‌خوام فلان مقدار از مالم تو فلان جا خرج بشه ، اینو بدید به فلانی ، اونو بدید تا یک سوم محدودم کرده که ورثه، چون بعضی یهو می بینی از اون ور غش می کننورثه رو کلا ول می کنن ، فراموش می کنن. بلاخره این ورثه هم باید یه چیزی بهشون برسه دیگه، شارع محدود کردا . گفته ببین تا یک سوم حق داری وصیت کنی که یه چیزی هم به ورثه برسه اینها هم محروم نشن

این حاج آقا مرتضی تهرانی رحمت الله علیه می‌فرمود ، فرمود به آشیخ عباس گفتند ؛ گناه‌هایی که لذت بخشه واقعاً می‌چسبه در نظر شما چرا چه جوریه شما چه جوریه که ، مثلاً اینا ایشون فرمود، من یه سوال می‌کنم تا الان شده یه پرس نجاست بزارن جلوت بخوری؟ آقا من اصلا ذهنمم نمیاد ،متنفر میشم ،اصلا به

توی شرحش می‌فرمایند : بسیار میشه که انسان تصمیم برای انجام کاری می‌گیره اما یهو اراده اش تغییر می‌کنه و ناچار عقب نشینی می‌کنه، بی‌آنکه عاملی مثلاً برای این تغییر بشناسه از این اتفاق می‌فهمه که اراده‌ ای هست مافوق اراده خودش که همون تقدیرات الهی میشه . یعنی یه وقتی من خودمو می‌کشم که این اتفاقبیفته اما انگار از اون بالا یه چیز دیگه‌ ای چیده شد، انگار از اون بالا یه جور دیگه تصمیم گرفتن که اصلاً اراده من، تصمیم من هیچ دخیلی ،نقشی ندارد همونی که بالا درست کردن، برای من چیده شده برای من .

این که خدای متعال تو قرآن چقدر می‌فرماید، هیچ کسی به دیگری سوءظن پیدا نکنه.  چون بعضی از گمان‌ها گناهه . ان بعض الظن اثم  خدا دوست داره مومنین نسبت به هم حسن ظن داشته باشند ،خوب فکر بکنند. بعد می‌فرماید که اگر قرار باشه ما نسبت به هم سوءظن داشته باشیم ، روابط اجتماعی گسسته می‌شه.