از حضرت رسول ( صلي الله عليه وآله ) منقول است كه فرمود
زود باشد كه پاره اي از تن من در خراسان مدفون گردد
و هيچ مؤمني زيارت نكند او را مگر آنكه حق تعالي بهشت را از براي او واجب گرداند
و بدنش را بر آتش جهنم حرام گرداند
و در حديث معتبر ديگر فرموده
كه پاره اي از بدن من در خراسان مدفون خواهد شد
هر غمناكي كه او را زيارت كند البتّه حق تعالي غمش را زايل گرداند
و هر گناهكاري كه او را زيارت كند البته خدا گناهانش را بيامرزد .
نکاتی که در این دو روایت است اینکه بخش اول خبر از غیب است وقتی بخش اول محقق می شود خب نمی شود بخش دوم محقق نشود
نکته دوم که جلوه دارد این است که زائر حضرت رضا علیه السلام جهنمی نمی شود
این خودش بالاترین امور است اگه تا قیامت شما عبادت کنی و نماز و روزه بگیری ولی جهنمی باشی چه سودی دارد
فقط هم این نیست بلکه زائر حضرت رضا بهشتی هم میشود رسیدن به بهشت نهایت کارهاست و این با زیارت این بزرگوار حاصل می شود
در روایت دوم می فرماید هر غمناکی زیارت کند صد در صد خدا غمش رو زائل کند خب این زائل شدن غم ممکن است به از بین رفتن سبب غم نباشد بلکه گاهی اوقات اسباب غم هستند ولی برای صاحب این اسباب غمی نیست
مثالی عرض کنم کسی مریضی ناعلاج دارد ولی غمگین نیست بابت این مریضی ولی کسی دیگر همین مریضی را دارد ولی غمگین است خب می آید مشهد خدا همان مریضی را برای او آسان میکند به طوری که دیگر غمگین نمی شود
در فقره آخر می فرماید هر گنه کاری این حضرت را زیارت کند البته خدا گناهانش را می آمرزد این هم بالاترین مژده هاست برای کسی که قصد توبه دارد
نه برای کسی که قصد توبه ندارد زیارت حضرت رضا علیهرالسلام مانند نماز است که با انجام دادن آن گناهان ریخته می شود و مصداق یذهبن السیّئات است
