بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۲۳۶
●وقال (علیه السلام ) : مَا اهمنی ذَنب امهلت بَعده حَتی اَصلی رَکعَتین وَ اسال الله العَافِیه .
حضرت امیر صلوات الله علیه در این حکمت می‌فرمایند که :
اهمیتی برای من نیست، من رو نگران نمی‌کنه ،
ما اهمنی ، منو نگران نمی‌کنه. ذنب ، گناهی که
امهلت بعده ، که بعد از اون گناه به من مهلت داده بشه ،
حتی اصلی رکعتین ، دو رکعت بعد اون گناه نماز بخونم .
اون گناهی که دو رکعت نماز بعدش به من مهلت داده میشه که بخونم منو نگران نمی کنه، اون گناه منو نگران نمی کنه .
درست شد که حالا بالاخره تو اون نماز من چیکار می‌کنم ؟
اسال الله العافیه ، عافیت می‌خوام، عافیت از عذاب الهی می‌خوام نسبت به اون گناهی که انجام دادم.
تو این شرحش می‌فرمایند که ، حضرت نمی‌خواد اینجا اون گناه رو بی‌اهمیت بشماره بلکه می‌خواد تشویق به اون توبه بکنه .
و می‌خواد اینجا حضرت امیر بگه که انسان راه توبه براش بازه .
از چه طریق ؟ از طریق نماز .
راه توبه از طریق نماز بزاره و لذا اینجا حضرت تشویق به گناه نمی‌کنه ، بلکه داره تشویق به توبه می‌کنه.
به این صورت که حضرت هشدار میده هر لحظه ممکنه مرگ انسان رو فرا برسه پس انسان باید مهلتی که برای دو رکعت نماز در پیشگاه خدا داره از دست نده .
و به سرعت شیطان را از خودش با همین دو رکعت دور کنه ، و به درگاه خدا رو بیاره و با تعظیم و خضوع و اقرار به گناه ،
اظهار ندامت از خدای متعال عفو و آمرزش و طلب بکنه.
ببینید یه گناه کرد حالا که بعدش دو رکعت نماز خوند ، تو همون دو رکعت نمازی که می‌خونه .
حضرت داره این حالا اهمیت این نماز و اهمیت این فرصت رو داره گوشزد به ما می‌کنه ،
که شما همین که گناه پاک کردی پشت سر اون گناه تونستی دو رکعت نماز بخونی .
تو همون نمازه انقدر مهمه که می‌تونی تو همون نماز برگردی سمت خدا .
از این گناه و از این آلودگی‌ها خارج بشی.
ولیکن حضرت اینجا می‌خواد بفرماید که ؛ بعدش آدم توفیق پیدا کنه دو رکعت نماز بخونه تو اون دو رکعت نماز ،
این یک رو آوردن به حق تعالیست و توبه کردنه ما اهمنی ، اون ما اهمنی شم ، ببین میگه من رو نگران نمی‌کنه.
گناهی که پشت سرش بتونم نماز بخونم بتونم دیگه ،شاید نتونی، شاید نتونی خود نمازم دور می‌کنه .
تنها عن الفحشا و المنکر . اصلاً ما نمی‌دونیم اصلاً مهلته دو رکعت نماز رو پیدا می‌کنیم یا نمی‌کنیم ؟!
ولیکن اگر تونستی دو رکعت نماز بعدش بخونی، دیگه این نمازه یه بابی هست به سوی خدا،
بابی هست به سوی توبه ، با این نماز از اون گناهها درمیایی این رو حضرت می‌خواد بفرماید، این نمازی که می‌خونی با اون نماز ، شما از گناه میایی بیرون.
یه آیه دیگه هم هست ؛ ان الصلاه الفحشاء و المنکر تنها یعنی دور می‌کنه تو رو از اون فحشا و منکر.
یه دونه دیگه هم اینجا حالا ایشون آورده ؛
ان الحسنات یذهبن سیئات
که این نماز تو میشه حسنات . طبق فرموده آقا، این نماز حسنات که اون سیئاتی که اون گناهی که قبلی کردی رو ، می‌بره . یذهبن، ذهبه یعنی رفت .
ولی وقتی میره توی باب اذهب ، یذهبوا میشه به معنای می‌برد ،چی رو می‌برد؟
سیئات رو ، اون گناهها رو می‌برد.
مثالش رو حضرت اینجوری زد، فرمود که:
اگر توی خونه ای نهر آب باشه شما بزرگوارا پنج بار بری توش بعد بیاید بیرون آیا چرکی تو بدنتون باقی می‌مونه؟
باقی نمی‌مونه ، فرمود: این نمازها هم با شما همین کارو می‌کنه .
حالا اگر یه کسی بتونه بعد یه گناه اندازه دو رکعت نماز مهلت پیدا بکنه که بخونه ، این باید امیدوار باشه به بخشش خدا،آمرزش خدا، رحمت خدا که اون دو رکعت نماز کار از آب در میاره .
ما نمی‌خوایم که خدا رو مسخره کنیم که، یه وقتی شما میگی من گناه کنم بعدشم نماز بخونه اونجا داری مسخره می‌کنی خدا رو.
داری مسخره می‌کنی ، ولی یه کسی گناه کرد با فرض اینکه نمی‌خواد خدا رو مسخره کنه پاش لغزید،
همین که تونستم دو رکعت نماز بخونم حالا خیال من راحت میشه ،این اهمیت اون دو رکعت نمازخیلی بالاست . خیلی زیاده که آدم بتونه دو رکعت .
لذا اونجا که امام سجاد علیه السلام ، به یزید گفت :
یزید گفت چیکار کنم ؟ آقا فرمود : دو رکعت غفیله بخونی کارت درسته .
منتها توفیق بشه بخونه . مگه میشه توفیق بشه، گویا هر وقت می‌خواست بخونه یه جاش درد می‌گرفت.
نمازه حکم استغفرالله رو داره . یعنی ما وقتی گناه می کنیم .
