بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شمارهد۲۰۶
●و قال( علیه السلام) :عَرف الله سُبحانَه بِفسخ العَزائم ، وَ حل العُقود ، وَنقص الهمم.
حضرت امیر صلوات الله علیه جان عالم به فداشون می‌فرمایند که:
شناختم خدا را ، عرف الله سبحانه
شناختم خدا را به بفسخ العزائم
بفسخ : یعنی به هم خوردن
با به هم خوردن تصمیم‌ها خدا را شناختم .
و حل العقود و فسخ پیمان‌ها، پیمان‌هایی که در هم شکسته شد.
و نقض الهمم و نقض اراده‌ها چه اراده‌هایی که کردیم ، دیدیم که این برعکسش شد .
اراده کردیم که مثلاً بریم نرفتیم . اراده کردیم نریم رفتیم .
اراده کردیم مثلا پاشیم نشستیم ، بشینیم ، بلند شدیم.
توی شرحش می‌فرمایند : بسیار میشه که انسان تصمیم برای انجام کاری می‌گیره اما یهو اراده اش تغییر می‌کنه و ناچار عقب نشینی می‌کنه،
بی‌آنکه عاملی مثلاً برای این تغییر بشناسه از این اتفاق می‌فهمه که اراده ای هست مافوق اراده خودش که همون تقدیرات الهی میشه .
یعنی یه وقتی من خودمو می‌کشم که این اتفاق بیفته اما انگار از اون بالا یه چیز دیگه ای چیده شد،
انگار از اون بالا یه جور دیگه تصمیم گرفتن که اصلاً اراده من، تصمیم من هیچ دخیلی ،نقشی ندارد همونی که بالا درست کردن، برای من چیده شده برای من .
می‌فرمایند که اگر انسان هرچی می‌خواست، می‌تونست انجام بده یعنی هر اراده ای می‌کرد میشد ممکن بود در وجود خدا شک بکنه ، خدایی نیستش که من هرچی می‌خوام هر کاری می‌خوام بکنم همون میشه دیگه،
خب این آدم دیگه هیچ وقت خدا رو نمی‌پذیرفت، خدا رو باور نمی‌کرد ولی وقتی که می‌بینی یه اراده‌ی هست فوق اراده،
خودت اینجا آدم می‌فهمه که عالم یه مدبر قادر داره یه مدبر توانایی داره که بر اساس حکمتش تدبیر می‌کنه و اراده می‌کنه.
خدا انشالله به ما توفیق بده که تو زندگی خدا رو مثل امیرالمومنین ببینیم، بشناسیم .
این هست. همین حکمتی که امروز خوندیم این به عنوان یکی از اون گفتارهای بسیار مهم امیرالمومنین.
اگر دیده باشید علما ،بزرگان، منبری‌هامون رو منبر این رو می خواندن ، میگن که امیرالمومنین فرمود :
عرف الله سبحانه بفسخ العزائم
من خدا روشناختم با فسخ العزائم
این رو می‌خوانند میگن که امیرالمومنین فرمود با همین فسخ العزائم اون هنگامی که من می‌خوام نمیشه ،
نمی‌خوام میشه .از این معلوم میشه که یه اراده بالاتر هستش فوق اراده ما هستش.
