بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۲۹۷
●وَقَالَ( علیه السلام) : مَن اَبطَا بِهِ عَمَله لَم یُسرِع بِهِ [ حَسَبُه] نَسَبُهُ
● و درود خدا بر او، فرمود: کسی که کردارش او را به جایی نرساند، افتخارات خاندانش او را به جایی نخواهد رسانید.
حضرت امیر صلوات الله علیه که جان عالم به فدای او می فرماید:
هرکسی که کند کنه به عقب براند عملش واو رو به جابی نرسونه، نسبش هم او رو به جایی نمی رسونه،
واو به قهقرا میره به جاده خاکی میره،
گر پدر تو بود فاضل
از فضل پدر تو را چه حاصل
حالا هی تو بگو پدر من آیت الله فلانیه برادر من نماینده ی فلان جاس،
خدا حفظ کنه جوادی آملی رو حرف قشنگی میزد می گفت:
کره زمین یه دور میخرچه دور خورشید اون روز ما عید میگیریم ،
کره ی زمین باید جشن بگیره چه ربطی به تو داره،تو چیکار کردی ؟
اون یه دور چرخیده دور خورشید، حرکت تو چی بوده عمل تو چی بوده،
اونی که عملش او رو داره به عقب میرونه.
می فرماید: نسبش او رو پیش نمی بره توجه کردی. تو که تقوا نداری رفتار نداری ، اخلاق نداری.
بابای من فلانیه مادرم اینجوریه. درصورتی که تقوا داشته باشی عملت خوب باشه، افتخارم بکن به پدر و مادرم فلانی هستن،
اما وقتی خودت هیچی تو چنتت نیست هیچی بارت نیست از اونا مایه نزار پز اونا رو نده، دقت فرمودی.
ارزش و صفات انسان به فضایل شخصی او هست، علم دانش سخاوت و شجاعت…
خودش سوسک می بینه مثل بید می لرزه بعد میگه بابای ما در جنگ هشت سال تحمیلی فلان بود پدرت بود خب تو که خودت می ترسی.
شجاعت نداری جرات نداری، بزرگواری امانتداری صفات برجسته و اون هایی که از این صفات بی بهره هستند،
و فقط دارن از مقام مادر پدر افتخارمیکنن در اشتباه بزرگی هستن.
به گفته ی بعضی از بزرگان از عجایب روزگار اینه،انسان زنده به شخص مرده ای افتخار کنه،
و استخوان های پوسیده رو نشانه ی عظمت خودش بدونه، این از بدبختی ماست ،
که خودت تو خالی هستی بعضی ها مثل بادکنک هستن، فقط سوزن بهش بزنن تقه ش درمیاد گوش رو کر میکنه.
خب قرآن می فرماید: ای مردم ما شما رو از یه زن و یه مرد آفریدیم ، وشما رو تیره ها و قبیله ها قرار دادیم، تا یکدیگر رو بشناسید.
اینا ملاک امتیاز نیست گرامی ترین شما نزد خدا باتقوا ترین شماست.
بله خدا به این آگاهه عرض کردیم کسی که عمل داشته باشه عیبی نداره بگه بابای منم اینجوری بود مامانم اینطوری بود،
یاد کنید پدرش رو ولی چیزی نداشته باشه خلاف مروته؛
در روایتی دیگری حضرت می فرماید: اونی که از ارزشهای وجودی بی بهره س،
از کمالات درونی بی بهره س دیگه ارزش پدران و نیاکان سودی به حالش نخواهد داشت.
خداوند به آبروی محمد و آل محمد به ما توفیق علم به احکام و آداب و سنن بده ان شاءالله.
یه جمله عرض مصیبت و توسل، امروز مصیبت این باشه،
امان از اون ساعتی که ارباب دو عالم حسین تو گودال قتلگاه
از شدت عطش دست و پا می زد آفتاب تیز و تند بر بدن مبارک او بر بدن پاره پاره
چون امام صادق علیه السلام فرمود:
هزار و نهصد و پنجاه زخم در بدن جد غریبم بود
تصور کنید تو اون لحظه امام حسین صدا می زد: اسقونی یه جرعه آب به من بدید،
جیگرم از تشنگی داره می سوزه
یه مرتبه ببینه شمر روی سینه ش نشسته نانجیب گفت
حسین تو مگه گمان نداری بابات ساقی کوثره خب چرا از من آب میخوای
یا ابا عبدالله حسین جان
چقدر این لحظه سخته و تلخه
لااله الاالله ارباب دو عالم چی بگه به این نامرد تو اون لحظه
هر جوری هست میخواد دست شمر رو بگیره، گفت : شمر اگه یه جرعه آب بدی پیش جدم رسول خدا شفاعتت میکنم
شمر گفت حسین جایزه های یزید از شفاعت تو و جدت بهتره
امان از اون ساعتی که خواهرش زینب ببیند
سر برادرش روی نیزه ها قرآن میخونه
صلی الله و علیک یا مظلوم یا ابا عبدالله
صدا زد ای اسب به من بگو آیا به بابای من آب دادن یا با لب تشنه سر ازبدنش جدا کردن
اینجا ذوالجناح جوابی داده باشه یا نه نمیدانم اما حرکت کرد سمت گودال
زن و بچه عقب او حرکت کردن زن و بچه وارد گودال شدن سکینه خاتون گفت
از رگهای بریده ی بابا صدایی بلند شد
سکینه جان سلام مرا به شیعیان برسون
ای شیعیان هر وقت آب گوارا نوشیدید
منه حسین رو یاد کنید
حسین جان حسین جان
