بسم الله الرحمن الرحیم
■ حکمت شماره ۳۳۱
● قال ( علیه السّلام ): الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّي يُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا حَتَّي يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا .
حضرت امیر صلوات الله علیه که جان‌های عالم به فدای او می‌فرمایند که :
روزی دو جوره یه رزقی هستش که طالبه ،
طالب بر وزن فاعل یعنی طلب کننده است دنبال می‌کنه میاد .
طالب کیه ؟ طالب شماست . یه روزی داریم که دنبال تو میاد ،
یه رزقی هم داریم مطلوب ، یعنی اینکه شما اونو دنبالش می‌کنید.
پس یه روزیه که اون دنبال شما میاد یه روزی هم هست که شما دنبال اون میرید .
مطلوب یعنی طلب شده یعنی شما داری می‌دویی دنبالش ، فکر می‌کنی باید بری اونجا فلان چیز گیرت بیاد .
صبح پا میشی میری سر کار ، صبح پا میشه سوئیچو می‌چرخونه میگه یا علی مدد بسم الله الرحمن الرحیم و میره دنبال رزق و روزی ،
اینکه از صبح پا میشه میره اینور اونور مطلوبه. یه رزقی هم هست که آدم دنبالش نمیره ،
اون میاد دنبالت . نشسته تو خونش یهو می‌بینه دینگ دینگ اومد یه نگاه می‌کنه می‌بینه حسابش پر شد .
اون کسی که دنیا رو بطلبه ، اون کسی که دنیا رو بطلبه یعنی میره می‌چرخه اینور اونور می‌کنه ،
آقا می‌فرماید: مرگ او را می‌طلبه هی داره می‌چرخه دنبال رزق ، مرگ هم داره دنبالش میاد.
انقدر مرگ اینو طلبش می‌کنه تا اینکه مرگ میاد او رو از دنیا خارجش می‌کنه .
و اون کسی که طلب دنیا می‌کنه طلب مال می‌کنه این به همه خواسته‌های خودش هم نمی‌رسه ،
اما یه وقتی هست که نه اصلاً طلب دنیا نمی‌کنه فقط دنبال آخرته ،
دغدغش دغدغه آخرتی فکر و ذهنش آخرتیه ، هر کسی دنبال آخرت باشه دنیا دنبالش میاد
یک جمله بخواهیم خلاصه‌اش کنیم این میشه آقا می‌فرماید که ؛
دنبال دنیا بری مرگ میاد سراغت دنبال آخرت باش که دنیا بیاد سراغت.
اگه دغدغت آخرت باشه ایمان باشه و خدا باشه دنیا میاد دنبالت .
تا اینکه از روزیش به طور کامل تو رو پر می‌کنه بی‌نیازت می‌کنه ، می‌بینی نشستی تو خونت داری دعاتو می‌کنی ماشاالله میاد و سیرابت می‌کنه .
برکتی می‌افته تو زندگیت و اصلاً نیازی پیدا نمی‌کنی . خب از این حرفا چی می‌فهمیم ؟
کار بده پس دیگه ما کار نکنیم از اینا این فهمیده نمی‌شه که ، کسی کار نکنه ، چون مرگ میاد سراغش.
آقا می‌خواد بفرماید که ؛ هم و غمت اگه دنیا باشه مرگ دنبالت میاد و می‌کشدت از دنیا بیرون بدون اینکه اصلاً به دنیا رسیده باشی.
اما اگر هم و غمت آخرت باشه کارها درست میشه دونیات هم تامین میشه .
ترجمه مرحوم فیض الاسلام براتون می‌خونم می‌فرماید :
روزی دو جوره ؛ یکی تو رو می‌جویه دیگری هم تو می‌جوییش .
پس کسی که دنیا خواه باشه برای روزی خودش رو به رنج بندازه ، صبح تا شب بدوئه دغدغش دنیا باشه مرگ او رو می‌طلبه.
تا از دنیا بیرونش ببره. و کسی که آخرت خواهه دغدغش آخرته به طاعت و بندگی مشغول بوده و بیش از نیاز برای روزی تلاش نمی‌کنه ، چون دنیا خواه نیست آخرت خواه.
توی شرح یه روایت قشنگی آورده امام باقر می‌فرمایند :
عاقلان زهد در دنیا و رغبت در آخرت را پیشه کردند ، زیرا آنها می‌دانند که دنیا طالب و مطلوب و آخرت هم طالب و مطلوب است.
یعنی آن کس که آخرت را طلب کند دنیا به سراغ او می‌آید تا رزق او را به طور کامل به او برساند.
اما کسی که دنیا را طلب کند آخرت او را می‌طلبد یعنی مرگ به سراغش می‌آید.
هم دنیایش را فاسد می‌کند و هم آخرتش را .
پس ببینید با این روایت امام باقر علیه السلام این حدیث هم معلوم شد ،
عاقل‌ها اونورو طلب می‌کنند که دنیا بیاد دنبالشون ، اما دنیا خواهان دنیا را طلب می‌کنند آخرت میاد سراغشون .
مرگ میاد سراغشون پس چه بهتر که ما آخرت طلب باشیم.
