شرح حدیث عنوان بصری (معنای بندگی و آزادی) _ جلسه ششم

بسم الله الرحمن الرحیم

جلسه ششم

بحث ما در رابطه با حدیث عنوان بصری رسید به اینجا که

امام صادق صلوات الله علیه فرمودند لیس العلم بتعلم علم و این‌ها با خدمتتون عرض بکنم که

یادگیری و اینکه آدم بره سر کلاس و این‌ها به دست نمیاد

صرف این به دست نمیاد بلکه این علم یک نوری هست که خدا در قلب کسی که بخواد او رو هدایتش بکنه قرار میده

و پس اگر تو اراده کردی علم را ، طلب بکن در درون خودت حقیقت بندگی رو

که بنده بشی ببینید ماها حالا من خیلی ساده صحبت می‌کنم راحت صحبت می‌کنم

ماها تو این دنیا اکثرمون اینجوری بگم به تعبیر قرآنی اکثرمون

دنبال آقایی کردنیم دنبال خدایی کردنیم دنبال بندگی نیستیم

دنبال توق بندگی به گردن انداختن نیستیم نگاه بکنیم

مدل زندگیام و اینا اینجوریه که من یه مثال بزنم

امام کاظم صلوات الله علیه داشتم رد می‌شدن از در خونه‌ای

بعد دیدن صدای طبل و مثلاً آواز و رقص صدای رقاصی و اینجور چیزها داره میاد

بالاخره یه بساطیه تو اون خونه که از قضا همون لحظه که امام کاظم داشت رد می‌شد

این کنیز خونه اومد این زباله‌ها و خاکروبه‌ها رو بذاره در خونه

که بعد حضرت کاظم صلوات الله علیه پرسیدن صاحب این خونه بنده است یا آزاده

گفت خب آقا معلومه که این آزاده ببینید خیلی قشنگه این حدیثا

اون آزادی رو در چی می دید فکر می کرد که منظور امام کاظم اون برده بودن و اینجور چیزاست

گفت نه بابا این تشکیلات و این … بعد حضرت یه جور دیگه نگاه کردند

فرمودند بله اگر این بنده بود اینجوری نبود اینطوری نمی‌کرد

اینجوری زندگی نمی‌کرد این صداها صداهاییه که معلومه از آزادیه

که بعد این طول کشید و این کنیزه برگشت تو خونه و صاحبش گفت

چقدر دیر شد یه آشغال می‌خوای دم در خونه بزاری برگردی که انقدر زمان نمی‌بره که

گفت آقا یه کسی اینجوری به من گفت صاحب این خونه چیه منم اینطوری گفتم

اونم گفت معلومه اگر بنده بود اینجوری نبود که بعد یه مرتبه

این مثل یه پتکی خورد تو سرش عه راست میگه ها

ما بنده نیستیم بالاترین سمت تو این عالم همینه بندگی خدا

اشهد ان محمدا عبده و رسوله ما چقدر هر روز تو نماز داریم شهادت میدیم

اشرف مخلوقات عالم شرافتش بالاترین عنوانش بالاترین سمتش عبودیت بوده

عبودیت بوده حالا اینجا آقای عنوان بصری هم زرنگه سوال می‌کنه

میگه که یا اباعبدالله ما حقیقت العبودیه حقیقت عبودیت چیه

امام صادق صلوات الله علیه می‌فرمایند سه چیز است حقیقت عبودیت

خب ببینیم اولی چیه مورد اول اینه که بنده خدا برای خودش درباره اونچه که خدا بهش داده ملکیتی نبینه

یعنی این خانه‌ای که الان من توش هستم من مالکش نیستم

این لباس‌هایی که تنمه من مالکش نیستم

اون پولی که تو حسابمه اون باغی که اونجا هست اینا هیچ کدومش مالک حقیقیش من نیستم

حتی خود این بدن من هم مال من نیست

وقتی آدم اینو نگاه کنه دیگه چه جوری جرات می‌کنه بگه این زن مال منه

وقتی آدم اینجوری نگاه کنه چه جوری جرات می‌کنه بگه این بچه مال منه

کی گفته بچه مال توئه هیچ چیزی تو این عالم مال تو نیست

به قول استاد ما حاج آقای خسروشاهی رحمت الله علیه می فرمود

آدم مثل یه فیتیله می‌مونه که خب ببین فیتیله مگه مال خودشه

نه آوردنش ساختنش آوردنش آره این فیتیله بعد روغن می‌زنن

حالا یا نفت می‌زنن یا بنزین می‌زنن هرچی بعد هم یه چی می‌زنن یه کبریت می‌زنن این روشن میشه

تا یه مدتی هم این روشن روشنایی داره سوخت بهش برسه اینا این روشنه

می‌سوزه می‌سوزه می‌سوزه نور داره نور داره تا یه مدت تموم میشه

خب این چیش از خودش بود هیچیش از خودش نبود نوری که اومد

نمی‌دونم جرقه‌ای که اومد نفتی که اومد بنزینی که اومد روغنی که اومد همش مال غیر بود

من و شما هم مثل اون فیتیله می‌مونیم اصلاً وجود مال خودمونه نه اون چیزایی که الان تعلق پیدا می‌کنه

بهمون اضافه میشه هیچ کدومش مال ما نیست حقیقت عبودیت چیه

امام صادق صلوات الله علیه می‌فرماید حقیقت عبودیت اینه

اینکه شما اینو اینجوری بفهمی اینجوری ببینی اینکه نبیند بنده برای نفسش

در اونچه که خدا بهش داده ملکیتی نبینه من چی‌ام اینایی که هستش چیه

اینا همش مال خداست برای اینکه بنده برای او چیزی نیست ملکیتی نیستش

مال رو چی بدونه مال خدا ببینه این دیدگاه همینجوری به دست نمیاد

این به این آسونی نیستش که مثلاً من دارم حرفشو می‌زنم و …

باید آروم آروم خورده خورده ایشالا بره تو خورد جانمون

این آیت الکرسی که ما می‌خونیم که این همه هم جایزه براش گذاشتن

که اگه یه بار بخونی خدا ملائکه‌ها رو می‌فرسته دوبار بخونی چی سه بار بخونی

خدا خودش میگه من خودم نگهش می‌دارم ببینید اینا جایزه است

اون محتوای آیت الکرسی رو نگاه کنید له ما فی السماوات و ما في الارض

این معنا برای اوست ما هرچی که تو آسموناست هرچی که تو زمین هاست

کوه ها دشت‌ها دریاها ماهی‌ها حیوانات درختان یکی از چیزایی هم که روی این کره زمینه

منم زنمه بچه ام چیزایی که تعلق به من داره

همه اینا مال کیه خداست ادم اینو می خونه بعد اینا رو توجه پیدا بکنه

و الا هی بخواد بخونه بعد هیچی هم نفهمه این داستان لیس العلم بتعلم میشه

باید آروم آروم از خدا بخواد طلب بکنه هدایت رو

وقتی هدایت رو طلب کرد وقتی این نور رو خواست خدا این نور رو تو قلبش قرار داد

بعد دیگه یه عینک دیگه می‌زنه تو چشمش عینک اینکه

این جهان همش آیه است همش نشانه است

این همه نقش عجب در در و دیوار وجود

یک فروغ رخ ساقیست که بر جام افتاد

رخ ساقی رو تو این عالم باید ببینی بایـد علامت خدا رو روی پیشونی تک تک این موجودات ببینی

علامت خدا چیه نشانه خدا چیه و لذا اگر اینو فهمیدی اون موقع میگی بسم الله الرحمن الرحیم

این بسم الله الرحمن الرحیم اصلاً معنا پیدا می‌کنه

خدا انشالله توفیق فهم این معانی رو به همه ما عطا بفرماید.