بسم الله الرحمن الرحیم
? توحید مفضل
✨️جلسه نود و چهارم
●نثار آقا امام زمان علیه السلام صلواتی بفرستید.
در ادامه بحث توحید مفضل یه سوالی رو حضرت مطرح میکنند ،
بعد خودشون هم خب جواب میدن.
می فرمایند : پس چه میگویند در آنچه مردم در بدنهای خود به آن مبتلا میشوند.
و موجب تلف شدن اینها می گردد ، مانند سوختن غرق شدن به سیل و زلزله.
جواب میگوییم اینها رعایت و مصلحت هر دو صنف شده ،
دو صنف نیکان و بدان ، اما نیکان و ابرار زیرا که در مفارغت دنیا راحت مییابند از تکالیف آن ،
وقتی زلزله میاد مثلا اینها از دنیا میرن دیگه از این تکالیف دنیا راحت میشن.
ونجات می یابند از سختی های دنیا .
پیغمبر فرمود الدنیا سجن المومن
دنیا زندان مومن است.
و جنه الکافر ، و بهشت کافران است.
و اما اشرار و فجار ، زیرا که کفاره بعضی از گناهان ایشان میشود.
و ایشان را مانع میگردد از ازدیاد معاصی برا اونام خوبه ، که این اتفاقها می افته.
مجمل سخن آن است که خالق علیم و قادر حکیم هر یک از اینها را
بر وجه مصلحت و از برای خیر و منفعت عباد به عمل می آورد.
آنچه به ظاهر می نماید جهت خیر جاری میگرداند .
چنانچه اگر باد درخت عظیمی را می اندازد و صانع به آن را در منافع عظیمه
مانند در و پنجره و ستون و غیره
به کار برند ، ضرر را به نفع مبدل گردانیده همچنین مدبر حکیم هم آفاتی که در بدنها و اموال مردم عارض میشه
همه رو خیر و منفعت قرار میده.
اگر کسی گوید اگر این مفاسد در ابدان و اموال عارض نمیشد چه میشد؟
خب حالا خدا یه جوری بدن ها رو خلق می کرد ،
حالا شاید شماها اینو دور از ذهنتون باشه ولی من از نوجوانها میشنوم
که اینها مثلا یه وقت هایی خیلی ذهنشون درگیر میشه
این حرفها رو می زنند. میگن خب خدا یه جوری ما رو درست میکرد که مریض نشیم .
خدا ما رو یه جوری خلق می کرد که این اتفاق ها نیفته.
خب اگر اینجوری می کرد چه اشکالی داشت ،
جواب گوییم که اگر اینها نمیشد ، یعنی این مریضی ها نبود ،
این اتفاقهای مالی و ورشکستگی و اینها نبود
مردم به سبب امتداد سلامت و رفاهیت و نعمت، خب از بس خوش خوشون شون میشد .
میل می کردند به سوی معاصی و فجار در ارتکاب گناهان مبالغه می کردند.
و صلحا در عبادت و طاعت سست می شدند ،
وقتی همیشه سلامتی باشه و لذا پیغمبر فرمود :
خصلتان ، دو تا خصلت هستش که کثیر من الناس مفتون فیهما قائل
بیشتر مردم در این دوتا مورد فتنه قرار گرفتن تو فتنه واقع شدند.
خب این دو تا نعمت دو تا خصلت چیه؟
فرمود ، الصحه فراغ یکی صحت و سلامتی
فکر میکنه همیشه سالمه ،
فکر میکنه همیشه این سلامتی هست خب به این سلامتی فریب میخوره .
یکی هم فراغت ، فکر می کنه همیشه اوقات بیکاری داره
اما یه وقت هایی می بینی که اون اوقات بیکاری خبری ازش نیست.
این بلاها و این مریضی ها درمان همین هاس خدای متعال قرار داده.
و غالب حال خلق این است که در راحت حال و وفور نعمت آن دو حالت ایشان را عارض میگردد
و این حوادث که بر ایشان حادث میشود ایشان را میترساند.
و یمانع می گرداند ایشان را از معصیت و متنبه می گرداند ایشان را که میل کنند
سوی امری که موجب رشد و صلاح ایشان باشد.
و اگر اینها بر ایشان وارد نشود ، هر آینه از حد به در خواهند رفت.
در طغیان و معصیت ، چنانچه طاغی شدند در زمانهای گذشته.
خب قوم حضرت نوح طاغی شد طغیان کرد
زنهاشون انقدر دیگه چیز شده بود ، انقدر فسادشون زیاد شده بود
که دیگه در میان مردها هم همینطور راحت می چرخیدن
هر کاری دلشون می خواست می کردند .
تا خدا اینها رو مبتلا کرد به همین مریضیهای زنانگی و اینجور چیزها ،
که اینها وقتی این اتفاقها براشون افتاد دیگه از مردها یه خورده فاصله گرفتند
دور شدن ، بعد یه تعدادی از خانم های خوب بودن که اونها دیگه بتول بودن
بتول یعنی زنی که از این اتفاقهای زنانگی و عادات زنانگی براش پیش نمیاد.
کم بودن اینها ، اونا زیاد بودن
اونهایی که عادات زنانگی براشون پیش میومد،
بعد اونها بچه زیاد می آوردن چون زنی که عادت میشه ،
این برای بچه آوردن قابل تره ، اونها تعدادشون زیاد شد
اینها هی کم شد کم شد کلاً دیگه بساط اون زنها هم جمع شد .
خب اگه خدای متعال این زن هارو چرا به این بلا مبتلا کرد ؟
به خاطر فسادی که داشتند ، خیلی گناهشون زیاد شده بود ،
قشنگ راحت میل میکردن مثل مردها خودشون رو می دونستن.
و لذا اینها رو به این بلا مبتلا کرد ، که یه خورده حریم نگه دارند فاصله بگیرند.
خدای متعال هم اینجا همینطور، می فرماید که،
اگر اینها رو مثلاً به این بلاها مبتلا نمیکرد اینا طاغی می شدند
که مثل زمان های گذشته حضرت نوح تا واجب شد بر ایشان
هلاک و بوار طوفان و لازم شد پاک گردانیدن زمین از ایشان.
فلسفه پس این بلاها و مریضیها رو ما امروز از زبان امام صادق علیه السلام شنیدیم.
خدا انشالله به حق محمد آل محمد به همتون سلامتی بده .
هیچ چیز مثل سلامتی نیست ، آدم تا سالمه قدرش رو بدونه
تا سالم هستی تا سلامت هستی قدر بدون.
حالا یه جا هم که خدا مریضت کرد بازم بگو الحمدالله خدایا شکرت.
خدا به حق محمد و آل محمد ما ها رو اهل اخلاص قرار بده.
صل الله علیک یا اباعبدالله
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست
امروز هم مثل هر روز صبح که میریم گرد امام حسین مثل پروانه می چرخیم
امروز صبح هم یه لحظه ارباب دو عالم را شما زیارت کنید
همینطور که اینجا نشستی بچرخید بگردید دور امام حسین علیه السلام
بگید حسین جان فدایت
فدای بچههات
یا اباعبدالله برای کدام یک از مصائب تو امروز ما ناله بزنیم
آیا برای زخمهای بدنت ناله بزنیم
که امام صادق فرمود هزار و نهصد و پنجاه زخم جد غریب ما حسین برداشت
آیا برای سربریده روی نیزه ات ناله بزنیم
آیا برای اسارت دخترها و خواهرت و اهل بیتت ناله بزنیم
برای کدوم یک از مصائبت ناله بزنیم
حسین جان برای خشکی لب ها و زبانت ناله بزنیم
برای علی اصغرت برا علی اکبرت برای عباست کدوم یک از این مصیبت ها
بدونید اگر شما گریه کردید هماهنگ شدید با خلقت
چون عالم هم دارن برا حسین
آسمان هم خون گریه کرد
حالا من و شما هم همراه بشیم با این قطار با این مسیر بندگی
ان شاءالله خدا به شما ها سوز اشک و ناله بده
صل الله علیک یا مظلوم اباعبدالله
حسین جان امروز برا خواهرت زینب ناله میزنیم
برا اون ساعتی که خواهرت نگاه کرد
دید نیزه دار داره با نیزه میزنه
شمشیر دار داره با شمشیر میزنه
روشو کرد سمت مدینه صدا زد
صلا علیک ملیک السماء یا رسول الله هذا حسین مرمل بالدماء
یا رسول الله این صید دست و پا زده در خون حسین توست
حسین جان حسین جان