بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۲۳۰
●قال (علیه السلام): عَلی قَبر رَسُول الله صَلی الله عَشلیه اللهم (صل علی محمد و آل محمد)
ساعه دفنه میفرماید امیرالمومنین علی علیه السلام اون ساعتی که نبی اکرم رو دفن کرد .
اون هنگام دفن پیغمبر یه جمله ای گفتن،
علی قبر رسول الله ساعه دفنه این جمله این بود امیرالمومنین اون لحظه عرضه داشتنداین بود ؛
اِن الصَبر لِجَمیل
یا رسول الله صبر زیباست ،
لِجَمیل یعنی هر آینه صبر، صبر خیلی خوبه.
الا عنک صبر ، همه جا خوبه اما درباره تو نه درباره تو خوب نیست ،
اِن الصَبر لِجَمیل الا عَنک
همه جا صبر خوبه جز درباره تو،درباره تو خوب نیست آقا جان.
وَ ان الجَزع لِقَبیِح
جزع و فضع قبیح ، زشته که آدم مثلا هی جیغ بزنه ،داد بزنه، بیتابی کنه، مگر درباره کی
الا علیک ، مگر درباره تو.
وَ ان المَصاب بِک لِجَلیل
حضرت فرمود که مصیبت وفات شما یا رسول الله خیلی سنگینه ،
لجَیل ،جلیل به معنای بزرگ
ان المصاب بک لجلیل و انه ، همین مصیبت
قبلک و بعدک لجل ، لجل یعنی کوچک.
همین مصیبت قبل از تو ،بعد از تو کوچیکه،
چیزی نیست اما درباره تو همین مصیبت بسیار بزرگه.
همین عبارتهایی که الان خوندیم تو زیارت عاشورا شما الان میخونید دیگه همه اینا انعکاس داره چرا ؟
چون فرمود: حُسین مِنی اَنا مِن حُسین
حسین از منه منم از حسینم.
همین حرفایی که اینجا الان گفتیم بخوای تو زیارت عاشورا پیدا میکنیم مصیبتی که درباره امام حسین ،درباره پیغمبر همینه،
یعنی بسیار بزرگه ، صبر همه جا خوبه اما نه در درباره مثلاً پیغمبر و امام حسین و اهل بیت علیه السلام .
جزع هم همه جا زشته مگر در مصیبت کی؟ امام حسین علیه السلام.
لذا تو مصیب امام حسین می فرماید : اشک نداری تباکی کن، بیقراری کن، بیتابی کن ،آه بکش.
نفس المهموم فی حزن الله تسبیح
تو مصیبت ما، تو حزن ما آه بکشی تسبیح هستش ،خدا بهت ثواب ذکر و اینها بهت عطاء میکنه .
حالا اینجا دیگه توضیحات داره بازم، ولی همین یه نکته آخرش رو من عرض بکنم،
اینکه وجود پیغمبر باعث خیر و برکت عظیم در امت شده بود،
و اینکه پیوند عالم وحی و اخبار آسمانی با زمین بود. جبرئیل می آمد اخبارو می گفت ولی با رحلت این بزرگوار که به شهادت رسوندن،
ارتباط با عالم وحی قطع شد ازبین رفت.
بعد مصیبت آقا رسول الله اول برخاستن منافقین بود ،منافقین وقتی نبی مکرم چشمش رو هم گذاشت شروع کردند به جولان دادن ،
و این قطاری که داشت میرفت از روی ریل خارجش کردن، قطار از روی ریل خارج بشه حرکت دیگه نداره .
خدا لعنتشون کنه اینا رو ، منحرف کردن و روز به روز این مسیر خرابتر شد،
تا اونجایی که حضرت میفرماید تا قیامتم یه اتفاق ناگوار بیفته، یه خونی ریخته بشه، هرچی گردن اونهایی که این کارو کردن از مسیر خارج کردند.
خدا لعنت کنه منافقین رو .خدا لعنتشون کنه.
با رفتن پیغمبر همه اینها شروع شد. خیلی تو اون لحظات بر امیرالمومنین سخت گذشت .
پیغمبر فرموده بود علی جان تو دو تا رکن داری یه رکنت منم یه رکنت فاطمه .
بعد با رفتن این دو بزرگوار توی این مدت کوتاهی به یه نفعی میشه گفت کمر امیرالمومنین علی علیه السلام شکست .
توی اون لحظاتی که پیغمبر داشت جان میداد امیرالمومنین خیلی سخت بود براش ،
اومدن سر آقا رسول الله رو به دامن گرفتن . بعد فرمود این ملحفه رو کشید رو صورت خودش و سر پیغمبر ،
تو اون لحظه دیگه وصیتها کرد، توصیهها کرد، هی نگاه به صورت امیر المومنین میکرد گریه میکرد،
نگاه به صورت فاطمهاش میکرد گریه میکرد، نگاه به صورت حسنین میکرد یه حال عجیبی یه وضع خاصی .
فدای تو یا رسول الله