بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۳۳۷
● وَ قَالَ (عليه السلام): مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ.
حضرت امیر صلوات الله علیه جانهای عالم به فدای او میفرمایند که:
چه شکننده است چه نقض کننده است ،
چه چیزی به هم زننده است؟ میفرماید:
خواب ، چقدر خواب به هم زننده است.
چی رو به هم میزنه ؟ میفرماید:
تصمیمها اراده عزمها چقدر شکننده است
خواب برای تصمیم هایی که انسان در روز میگیره مثلاً تصمیم میگیره ،
پیش خودش که فلان کارو شروع کنه انجام بده میخوابه از خواب پا میشه میبینه همه چی یادش رفت.
همه چی پرید ، خیلی عجیبهها بعد که از خواب بیدار میشه انگار اصلاً چیزی نبود پیمانی نبود قولی نبود وعدهای نبود .
شب قدر اومده اینجا قرآن سر گرفته توبه کرده خدایا من دیگه میخوام بنده خوب تو بشم،
بنده پاک تو بشم بعد رفت خونه و خوابید . از خواب پا شد بد شد ،
همون آدم دیروزی همون آدم قبلی حضرت امیر چه زیبا میفرماید ؛
چقدر شکننده است خواب برای تصمیمهایی که انسان در روز میگیره .
تو شرحشم توضیح داد ؛ نمیشه به تصمیمها و وعدههای آدمها زیاد دلخوش کرد
چون خیلیاش که تصمیمهای محکمی هستش شب طرف میخوابه صبح بیدار میشه به کلی اونها رو رها میکنه .
گویی که نه تصمیمی گرفته نه وعدهای داده ، زیاد نباید به قول و قرارهای آدمها اعتماد کرد چون اینا میخوابن صبح همه چی یادشون میره
بعد اگه کسی بر اثر عصبانیت یا عدم مطالعه کافی یه تصمیم سوئی گرفت ،
گفت فردا پدرتو در میارم خیلی نمیخواد وحشت کنی میخوابه و همه چی یادش میره.
این موضوع نیز یکی از نشانههای ناپایداری دنیاست.
دنیا نه مالش پایداره نه مقامش پایداره نه جوونی نه سلامت نه وعده هاش ، وعده و وعیدهاش رو هم نمیشه روش حساب کرد .
چون با یه خواب به هم میریزه سست میشه ماها خیلیامون اینجوری هستیم .
تصمیمهای بزرگ میگیریم با یه خواب از بین میره ، باید انسان بنویسه مطالعه کنه هی تکرار بکنه ،
اون تصمیمی که گرفته رو هی روش کار کنه انگیزه سازی کن که از بین نره.