بسم الله الرحمن الرحیم
?توحید مفضل
✨️جلسه سی و هفتم
● نثار امام زمان علیه السلام صلوات بفرستید.
امام صادق علیه السلام می‌فرمایند که :
اکنون نظر کن به سوی چهارپایان
که بعد از ولادت چگونه از پی مادران خود می‌روند و محتاج نیستند به برداشتن و تربیت کردن .
چنانچه محتاجند به سوی آن اولاد آدمیان.
ببینید مثلاً گاو بچه که می‌ندازه دیدید چه جوری خودش پا میشه میره دنبال ،
مثلاً شیر مادر ، خودش کار خودشو انجام میده.
خدای متعال ببین چه تدبیری کرده چه عنایتی کرده ،
شما همه حیوونا رو نگاه بکنی اکثراً اینطورین.
تا به محض اینکه از مادر متولد میشن امورات خودشونو خودشون انجام میدن ، حالا اگه قرار بود مثل اولاد آدم یکی بیاد اینا رو برداره ، بابای گوساله نباید دیگه می رفت صحرا …
بعد اعصاب ندارن حیوونا که حوصله ندارن مثل پدر و مادر این بچه‌هایی که به دنیا میاد
پس بنابراین خدای متعال یه جوری خلقت کرده ،
این بچه ، بچه گاوه که از مادر متولد میشه خودش دیگه میره دنبال کار خودش.
بعد حضرت می‌فرماید: به جهت آنکه نداشتن مادران ایشان ،
آنچه دارند مادران آدمیان . مادر آدم خب مدارا ، علم ، علم به تربیت و قوت بر آنها به کف‌های پهن
ببین این مادر دیدی دست داره انگشت‌های دراز که برای این کارها در کار است .
به این سبب ایشان را مقارن ولادت قوت بر پا ایستادن ،
می فرماید که خدای متعال به مادر آدمیان اینجوری داده ،
منتها به اون‌ها نه دیگه سم داده. چجوری می خواد بچه رو بغل بگیره ،
چه جوری می‌خواست به بچه شیر بده، نمی‌تونه که. منتها خدای متعال این آدمیزاد رو یه جوری خلق کرده
در کف دستش پهنه ، انگشتاش درازه دهن بچه رو می‌گیره سینه خودشو می‌گیره
بعد اینطور مثلاً شیر میده ، اینور اونورش می‌کنه .
منتها اون حیوونا رو که اینجوری خلق نکرده که ، سم دارن و اینا..
پس بچه‌هاشونو یه جوری خلق کرده ، خب حالا شما حسابشو بکنید
اگر این خلقت حساب کتاب نداشت ، اگه بچه‌های اونا یه جوری خلق می‌شدن که نیاز به مراقبت داشتن
چه دردسری می‌شد ؟ آدمی ، خود انسان‌ها می‌افتادن تو دردسر.
نه فقط اون حیوونا ، خود آدمیزادم می‌افتاد تو دردسر .
پس حضرت می‌فرماید : نگاه کن این‌ها به محض اینکه به دنیا میان
قوت بر پا ایستادن حرکت کردن بدون مربی ،
بابا این بچه آدمیزاد این تا یه چهار دست و پا میشه جون آدم در میاد.
تا می‌خواد رو دو تا پاش یه تلک و تله کنه همه جشن می گیرن
بدو بدو یه راه رفت راه رفت ، اما اون حیوون ، همون که به دنیا میاد از شکم مادرش میاد بیرون
سریع پا میشه در میره ، ببین اینجوری خدای متعال این اینجوری خلق کرده ،
که این بلند میشه ، بدون مربی این شروع می‌کنه به حرکت کردن ، بی تربیت مربیان به نهایت صلاح خود برسند.
خدای متعال اینجوری قرار داده که بدون تربیت مربیا این به نهایت صلاح خودش می‌رسه .
و چنین می‌یابی بسیاری از مرغان را ، مانند ماکو دراش کبک ،
اینا که در ساعتی که از تخم بیرون میان این پرنده‌ها ،
همون لحظه که از تخم بیرون میان ، راه میرن .
برمی‌دارن دونه می‌چینن بعد کار خودشونو قشنگ راحت انجام میدن .
و اون‌هایی که ضعیفند و قدرت پرواز ندارند ، آخه همه جوجه‌ها مثل هم نیستند
بعضیاشونم خیلی ضعیفن ، خب اونایی که ضعیفند و قدرت پرواز و رفتار ندارند مانند جوجه کبوتر ،
جوجه کبوتر اهلی و صحرایی و اشباح این‌ها ، خالق منان در مادر ایشان زیادتی مهربانی قرار داده.
خب ببین تو اونا خب هیچی ، اما تو این یکیا که جوجه‌هاشون ضعیف‌تره
زیادتی مهربانی قرار داده. این یاکریم ها اصلا عجیب و غریب ان.
اون روزی داشتم فکر می کردم یه زن و شوهر چند وقته خونه ما رو چی نشون کرده بودن
ول نمی‌کردن خونه ما هم یه جوریه که جا نیست ، اون خونه قبلی بودیم اینا می اومدن یه جایی بالاخره،
منتها اینجا جا نبود ، چند ماه این خونه ما رو نشون کرده بودن
بعد میگن اینا خولن نمی‌دونم خنگن ول من احساس می کنم اینطور نیست
اینا بعد آخر سر یه سرویس بهداشتی تو حیاط ، رفتن تو سرویس بهداشتی.
بعد هوای همدیگرن ، اون مرده هوای زنه رم داره ها . دیگه دیدم که گفتم بابا پاشید برید یه جا دیگه
بعد دیدم حالیشون نمیشه ،بعد گفتم خدایا اینا رو بفرست برن یه جای دیگه تخم کنن
چه محبتیه ، اینو کی اینجوری خلق کرده که آقا اینجوری هوای همدیگه رو دارن.
هی میرن آشغال ماشغال برمی‌دارن میارن لونه درست می‌کنن
ببین چه حساب کتابیه ، لونه درست می‌کنن ، یه چقدر زحمت می‌کشن یه لونه درست کنن زنه بشینه اونجا تخم کنه.
پس ببین خدای متعال تو اون هایی که جوجه هاشون ضعیف تره مهربونی مادرشون رو بیشتر قرار داده ،
که دانه را در چینه‌دان خود جمع می‌کنند و در دهان جوجه‌های خود می‌ریزند.
تا هنگامی که خود به پرواز آیند ، پس به این سبب خدای تعالی جوجه بسیار به ایشان نداده.
چون تربیت باید بکنه ، هی بره دونه بیاره خدا بهشون جوجه‌های زیاد نداده.
چنانچه مثلاً به بعضی پرنده‌های دیگه داده ،
و تا مادر از عهده تربیت آنها بتونه بر بیاد و فاسد نشن و نمیرن .
پس هر یک بهره لایق و مناسب حال خود از تدبیر حکیم لطیف یافته‌اند.
این عالم همش رو حساب کتابه ، من و شماهایی که فکرمون حساب کتاب شاید نداشته باشه
شماها دارید بنده ندارم . این عالم خلقت این آسمون‌ها این زمین این پرنده‌ها اینا همشون آیات الهی هستند .
شانه‌های الهی هستند ، که انشالله این‌ها رو توجه بکنیم دیگه .
خب یه خورده هم روضه بخوانم انشالله شماها برید کرب و بلا امام حسین
از حرم امام حسین که نماز صبح خوندی میای تو بین الحرمین
همچین که میای خیلی قشنگه‌ها خیلی همچین که از حرم امام حسین
میای بالا تو بین الحرمین چشمت میفته به گنبد آقا ابوالفضل العباس
سلام بدیم بگیم السلام علیک یا ساقی عطاشا
سلام علمدار سلام ابوالفضل
سلام ای سقای دشت کربلا
بعد آروم آروم همينطور میای سمت گنبد حرم آقا ابوالفضل العباس
میرسی به ضریح قشنگ آقا ابوالفضل صدا میزنی یا عباس جیب المای لسکینه
آقا هنوز سکینه تشنه است پاشو برا بچه‌های حسین آب بیار
هنوز صدای العطششون تو عالم پره
این صدای العطششون گوش عالم رو پر کرده
خب اینجا قسم بدیم آقا ابوالفضل رو به مادر گرامیشون ام البنین
آقا تو رو جان مادرت ام البنین یه نگامون بکن
تو رو جان مادر حسینت نگاه کن به ما صل الله علیک یا مظلوم یا عبدالله
امان از اون ساعتی که حرکت کرد سمت خیمه‌ها
عجله داشت گفت از نخلستان بیام
یه مقداری که اومد دست راستشو از بدن قطع کردن
مشکو به دست چپ گرفت دست چپ رو هم از بدن قطع کردن
مشکا رو به دندون گرفت
تمام آرزوی عباس اینه یه مشک به خیمه‌های برادر برسانه
اما ایشالا هیشکی ناامید نشه
عزیزان بزرگواران امروز صبح در خانه آقا ابوالفضل رو زدید
امیدوارم به حق مادرشون ام البنین همه به حاجت روا از این مسجد برن
عرضم تمام همین دو سه جمله رو بگم
شما هم عرض ادب بکنید به این چشماتون التماس کنید
یه دو سه قطره اشک بباره برا قمر بنی هاشم
خدا امید هیچکی رو ناامید نکنه
همچین که اومد سمت خیمه‌ها یه مرتبه دید نوک پیکان به مشک اصابت کرده
دید آب‌ها داره رو زمین میره آبروشم داره می‌ریزه
فوقف العباس آقا وایسا چه کنه دیگه چاره نداره
سوی خیمه‌ها بره آب نداره
برگرده سوی دشمن دست نداره
حسین جان حسین جان
