بسم الله الرحمن الرحیم
?حلیه المتقین
?جلسه بیست و ششم
باب سوم آداب خوردن و آشامیدن
فصل اول در رابطه با ظرف خوردن آشامیدن که مقدمتاً عرض بکنیم
خوردن و آشامیدن تو ظرف طلا و نقره حرام است .
نباید آدمی تو ظرف طلا و نقره غذا بخورد آب بخورد
در مورد استفاده از یه چنین ظروفی در غیر خوردن و آشامیدن اختلاف نظر هست.
احتیاط اینه که حتی این ظرف طلا و نقره رو برا زینت و تزیین و دکوری و این چیزا استفاده نکنیم.
وضو گرفتن از ظرف طلا و نقره هم حرام است.
و خوردن و آشامیدن از ظروف نقره کوب حالا طلا نیست ،
مثلاً روش نقره کوبش کردن ، طلاکوب کراهت دارد.
استفاده از ظرفی که از پوست حیوان حلال گوشتی که به روش شرعی ذبح شده اشکال ندارد.
مثلاً ظرفی هست از پوست یه حیوان حلال گوشت مثلا مثل گاو مثل گوسفند ذبح شرعی شده است اشکال ندارد.
اما اگر از پوست حیوان مرده باشد جایز نیست .
مثلاً حیوان به خودی خودش مرد شما اینجا حق نداری از پوست این استفاده کنید .
حالا یه سری روایات اینجا می‌خونیم یکی اینکه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هست که آقا فرمودند :
هرکس در دنیا از ظرف طلا و نقره آب بنوشد تو بهشت از این ظروف محروم خواهد شد .
در یک روایت معتبر هستش که از امام رضا علیه السلام درباره استفاده از ظروف طلا و نقره پرسید طرف ،
حضرت فرمود : کراهت داره. راوی گفتش که آقا ما شنیدیم که موسی بن جعفر یک آینه‌ای داشت که
مثلاً این پوششش جلدش از نقره بود امام رضا فرمودند ،
خدا را سپاس نه چنین نیست این آینه پیش من است و این پوشش نقره‌ای بود نه یه چنین چیزی نیست .
فرمود همون آینه الان پیش من است یک حلقه‌ای از اون نقره‌ای بود.
بعد اضافه کردن فرمودند ، وقتی عباس رو ختنه کردند
براش عصایی ساختند که پوشش اون یعنی قاب اون حالا جلد اون
نقره بود از قبیل چیزهایی که برای کودکان می‌سازند
که نقره اون در حد ۱۰ درهم بود چون پدرم اینو دید دستور داد اینو شکستند یعنی حضرت رد کردن از اینکه مثلاً این مثلاً نقره باشه قبول نکردند .
در روایت است که ظرفی رو خدمت امام صادق آوردند که روی آن نقره چسبیده بود امام صادق این تیکه نقره‌ای رو از این ظرف جدا کرد
بعد توش آب خورد . تو یک حدیث دیگه‌ای هستش که امام کاظم علیه السلام فرمودند :
ظروف طلا و نقره کالای کسانیه که به جهان آخرت یقین ندارند .
در یک حدیث موثق از امام صادق علیه السلام هست حضرت فرمودند :
آب خوردن از ظرفی که نقره کوب باشه یا قسمتی از اون نقره باشه کراهت دارد.
همینطور روغن مالیدن از چنین روغن دانی و شونه کردن با چنین شونه‌ای هم مکروه است.
پس اگر ظرف کاملاً طلا و نقره باشه حرامه ، ولی اگر نقره کوب باشد یا طلا کوب مکروه هست.
این یه بحث یه بحثم هست مطرح میشه که غذاهای مجاز چیه و افراط در غذا مثلاً به چه شکل میشود ؟
از احادیث و روایات معصومین علیهم السلام معلوم میشود که ،
خوردن غذاهای لذیذ و خوراندن اون به مردم و به زحمت افتادن در پاکیزگی و خوبی غذا شایسته است.
مثلاً شما کباب بخور ، دنده کباب بخور جوجه بخور چه عیبی داره
خدا اینا رو قرار داد شما بخورید نوش جونت.
از این غذاهای لذیذ بخورید استفاده کنید و همینطور این غذاهای خوشمزه را به مردم بخورانید
خیلی خدا دوست داره و همینطور توی پاکیزگی به زحمت بیفتید اینا شایسته است .
سزاوار نیست که انسان غذاهای لذیذ رو بر خودش حرام بکند
بگه من دیگه کباب نمی خورم چرا بر خودت حرام کردی کی گفته ؟
البته غذا باید حلال باشد این یک ، و اونقدر هم نخورد که او را از عبادت خدا بازش بدارد.
خیلی هم نخور احتیاط کن . و نباید همانند حیوانات پیوسته برای خوردن و آشامیدن بکوشد.
یک گاو نگاه می‌کنی می‌بینی تقلاش دغدغش فقط در خوردن است
نکند تو هم خدای نکرده دغدغه ات خوردن باشد آشامیدن باشد
حیوانات اینطورین که همش دنبال این هستند بخورند بخورند ….
شماها اینجوری نباشید شما دغدغتون عبادت باشد شما انسانید
خدا شما را از بهترین مخلوقات خودش قرار داده عقل داده
شما بالاتر از ملائکه هستید ، فرمودند قصه‌هاشو ما هم میگیم.
یه صبحونه بخورید و یه شام بخورید و تو روز بدویی تلاش بکنی زحمت بکشی عبادت بکنی از این حرفا …
علامه مجلسی می‌فرماید : مثل حیوانات پیوسته برای خوردن آشامیدن نباید بکوشد
بلکه باید هدفش از خوردن و آشامیدن ،
من چرا این غذا رو باید بخورم هدفم از خوردن این قورمه سبزی چی باشه؟
این تو ذهنت بیاد حاج آقا گفت حاج آقا از علامه مجلسی تو کتاب حلیة المتقین نقل کرد که
هدف باید این باشد که من این غذا رو بخورم آماده بشم برای اطاعت حدا .
می‌خوام بندگی خدا رو بکنم این غذا رو می‌خورم که جون بگیرم برای بندگی خدا.
و به گونه‌ای خرج کند که نسبت ، آقا می‌خوایم خرج کنیم غذا بخریم
مثلاً چی بخریم اینو بخریم اونو بخریم چه جوری ؟
باید به گونه‌ای باشد که شان خود را حفظ کند.
و همین طور اسراف یعنی آقا طرف برود یک رستورانی که خیلی باید خرج کنی این اسراف محسوب میشه
که خدا اسرافکاران رو دوست ندارد.
یه جمله هم عرض مصیبت عرض روضه کنم
امروز به دلم افتاد دل‌های شما رو ببرم در خانه قاسم ابن حسن علیهم السلام
این آقازاده تو کربلا چیکار کرد غوغا به پا کرد
ازرق شامی اومد ازرق شامی پهلوانی بود یلی بود
ازرق شامی رو با یه ترفند خاصی به درک واصل کرد
۴ تا پسر داشت این ازرق شامی آنها هم پهلوانی بودند
دونه دونه اون‌ها رم به درک واصل کرد نوجوان سیزده ساله بچه امام حسن مجتبی است
شجاعت را از امام حسن از عموش اینجوری به ارث برده
غوغا کرده تو کربلا عمر سعد ابن زیاد اینا جیغ شون دراومد
چرا اینطوری ازرق شامی و پسراش به درک واصل شد
و لذا تصمیم گرفتن انتقام شدید از این نوجوان بگیرند انتقام خیلی یعنی به بدترین حالت این نوجوان رو شهیدش کنند
چیکار کردن اولش که وایسادن از دور به این نوجوان سنگ زدند
بعد خورده خورده وقتی دستشون رسید به این نوجوان
طوری کردند با این نوجوان من اینجور شنیدم و دیدم که این آقازاده قاسم حتی زره نتونست برداره
میگه علی اکبر که زره داشت بدنش اربا اربا شد
این نوجوان که زره نداشت ببین دیگه بدنش چه شد
وقتی دستشون به آقازاده قاسم ابن الحسن علیهم السلام رسید
دیگه دریغ نکردند هر جوری که می‌تونستند این آقازاده رو زدند
دل‌های عالم بسوزه برای امام حسین از اون ساعتی که ببیند این نوجوان را
صدای این نوجوان به گوشش برسد فدای تو بشم یا اباعبدالله
افتادم از پشت فرس عمو به فریادم برس دیگر فتادم از نفس عمو به فریادم برس
عمو حسین عمو حسین عمو حسین
همه روضه خوان حسین بشیم
گفتم یتیمم سویم از هر سو دویدند ای عمو
تمام آنها با لگد نازم خریدند ای عمو
عمو حسین عمو حسین عمو حسین
ابی عبدالله تو عبارت مقتل اینه
مثل باز شکاری دوید سمت میدان یه موقعی رسید
دید گیسوان قاسم به دست سه نامردی ی
است
میخواد سر از بدن قاسم جدا کنه ابی عبدالله حمله کرد به اون نامرد
اون نامردم طلب کمک کرد اینطور آوردن لشکر هجوم آورد به سمت ابی عبدالله
ابی عبدالله با اینا جنگ می‌کرد
یه مرتبه دید یه صدای ضعیفی میاد هی میگه عمو جنگ دیگه بسه
به خدا استخوان هام خورد شد عمو
حسین جان حسین جان
