《نعمت》 در کلام آسید ابراهیم خسروشاهی ره

? فاَنتَ ولیُّ کُلِّ نعمةٍ و منتهی کُلِّ رغبةٍ…

♦️ [نعمت] در عصر اوایل اسلام یک طور معنا می‌شد اما در وضع فعلی جهان تا اندازه‌ای وسعت پیدا می‌کند.
نعمت را در زمان‌های سابق چه می‌دانستند؟ باران که می‌آمد می‌گفتند خدا نعمت داده، خشکسالی برطرف می‌شد، زمین سبزه‌زار می‌شد، هوا خیلی گرم نمی شد، خیلی سرد نمی‌شد، این‌ها را نعمت‌های الهی حساب می‌کردند.
اما علوم به تدریج نشان دادند که نعمت و خوان نعمت الهی از موجودات بسیار ضعیف و کوچک، چه مادی و چه حیوانی و جاندار تا کهکشان‌هایی که میلیاردها سال نوری از ما فاصله دارند، این‌ها همه خوان گسترده الهی است.
? وقتی بنا شد که جان در تن نعمت باشد و تن منحصر به ما و حیوانات و اسب و شتر باشد، این یک طور فهم از نعمت خداست، ولی وقتی کشف شد که سلول‌هایی که- با وسائل بسیار پیشرفته باید آن‌ها را دید آن‌ها هم جان دارند- شرایط جانداری در آن‌ها هم ملاحظه شده، شرایط مهندسی خلقت در آخرین درجات ظرافت، آن‌ها را درست کرده و جان داده و چندین میلیون از آن‌ها یک قطره خون را تشکیل داده… همه آن‌ها نظم از خدا گرفته‌اند که موجودیت‌شان به مهندسی عالم خلقت است، این یک فهم دیگری از نعمت الهی است.
? پس بنابراین ما به هر چیزی که خیری در آن یافت شود توجه کنیم طبق فرموده این دعا ناخودآگاه دستمان را به سوی لطف خدا دراز کرده‌ایم. منتهی در قالب یک موجود، در قالب یک میوه، در قالب یک لباس، یک مسکن، یک هوا، یک انرژی، یک اکسیژن همه این مسائل، نعمت‌هایی است که از دست قدرت الهی دارد به ما الآن می‌رسد. وقتی چشم یا پلک چشم‌مان را با اختیار حرکت می‌دهیم این یک نیرو و قوه و نعمت است که از او دارد به ما می‌رسد.

? چنین خدایی که سر سفره نعمت او هستیم معشوق و محبوب سیدالشهدا علیه‌السلام است و زندگی او و قیام او برای بشریت یک تأسیس توحیدی جدیدی است که در زمان اول بعثت ممکن نبود. در آن وقت تنها می‌شد که بفرمایند قولوا لا اله الا الله تفلحوا، ولی وقتی مدت زمانی گذشت، رسید به شخصیتی مانند سیدالشهدا علیه‌السلام از خاندان رسالت و وارث همه تحفه‌ها و ارمغان‌های معراج و عوامل غیب، که مقام معرفت را برای مردم معرفی فرمود که روز عاشورا و شب عاشورا مقداری از آن به وسیله این کلمات به اظهار آمد، بروز کرد و ضبط شد و بعد از چندین قرن به دست ما رسید. همین که فرمودند خدای من، خدای مهربان من فانت ولی کل نعمة…
? حالا درس‌هایی که از این کلمات و فرمایشات گرفته می‌شود را باید به امت اسلامی، به نقاط مسیحی، به نقاط اهل تسنن، به هر کجا که دستمان رسید بگوییم که این عزایی که در ایران و در نقاط شیعه نشین برپا می‌شود عزای توحید است. می‌خواهند توحید را، معارف را، تفسیر لطیف و نغز و ظریف قرآن را قدردانی کنند و بر معارف اسلامی بگریند که در انحصار خانواده رسالت بوده، آنوقت خانواده رسالت در محاصره یک مشت مردمان بی‌تربیت، بی‌آبرو، حریص و دنیاپرست قرار گرفته و سرکوب شده.
? این مصیبت، یک مصیبت معمولی نیست. مصیبت ادیان آسمانی است، مصیبت معارف قرآنی است.

☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی