بسم الله الرحمن الرحیم
?حلیه المتقین
?جلسه بیست و نهم
فصل سوم در بیان بعضی از آداب و اوقات طعام خوردن
علامه مجلسی رحمت الله علیه میفرمایند که ؛
مستحب است صبحانه را نزدیک طلوع آفتاب بخوریم
هر چقدر به این ساعت نزدیک باشه آثار و خواصی هم مترتب میشه .
می فرمایند که ؛ نهار نخورد ، میان روز دیگه چیزی نخورد
و بعد از نماز خفتن نماز خفتن میشه نماز عشا
بعد از نماز عشا یه بار دیگه غذا بخورد این مستحب است که این مدلی باشد.
بعد می فرماید که: مستحب است لقمه کوچک بگیرد .
لقمه کوچک بگیرد و لقمه را که در دهان می گذارد خوب بجود
هنگام غذا خوردن به صورت هم سفرهایها نگاه نکند
و غذای بسیار داغ نخورد ، اینا همش مستحبات سفره است .
بعد دونه دونه اینا رو شرح میدهد که غذای بسیار داغ بخوری چه اتفاقی میافته.
و در غذای داغ فوت نکند ، تو غذا خوب نیستش بلکه صبر کنه تا این غذا سرد بشود.
نه حوصلت سر نرود فکر کن در رابطه با همین غذایی که روبروته
چجوری تهیه شده از کجا اومده به چه شکلی چند تا واسطه چقدر اسباب دست به دست هم دادن
تا این غذا جلوتو قرار بگیرد بعد تو دندون داشته باشی بزاق دهن داشته باشی
عصبای دستت کار بکنه این غذا رو بیاریش بالا
بعد مثلاً دیدی از تمرکز بکنی این غذا تو چشت نرود تو گوشت نرود
مثلاً تو گلوت نریزی قشنگ بزاری کجا..
این رو چه حسابیه رو اینا فکر کن
روی این جهاد فکر کن
ابر و باد و مه و خورشید و فلک همه در کارند همه در کارند
اینا رو فکر کن بعد آقا این غذا بعد سرد شده.
خدا رحمت کند آقای خسروشاهی رو من الان کلیتش یادم میاد
آدم وایمیسته جلو نانوایی نون سنگک بگیرد این شاطر میذاره توی اون تنور و دستگاه
اون خمیر رو بازی میکنی اینا رو فکر کن ببین آقا این چیه از کجا اومده
بارون اومده ابر اومده نمیدونم باد اومده آفتاب اومده این گندم روییده کشاورز اومده…
نگو حوصله ام سر می رود. البته قلقهایی هم هست از بغلهای غذا بخورید ظرف بخورید اونا سرد است.
خب نان رو با کارد یعنی چاقو ، نون رو با چاقو نبرد.
و استخوان را کاملاً پاک نکنه ، و با کمتر از سه انگشت چیزی نخورد.
کمتر از انگشت میشود دو انگشتی میشه میگه سه انگشتی بخور.
انگار یه سری خواصی منتقل میشه به بدن ، با همین سه انگشت که آدم می خوره یه اتفاقایی میافته.
خب البته من ترجمه آقای مکارم رو میخونم
که آیت الله مکارمم بالاخره مجتهد است اینا رو فرمودند ، حتماً اینا رو لحاظ کردند و دقتم کردند.
و از غذایی که جلوی دیگران است نخورد.
ببین مثلا یه ترشی گذاشتند اون طرف سفره
تمام ذهنشو فکرش اینه که چه جوری به اون ترشیه دست پیدا کنیم
اصلاً از غذایی که جلوشه لذت نمیبرد همه فکرش اینه که برسه به اون ترشی..
میگه و از غذایی که جلوی دیگران است می خواد و از غذای خودش لذت نمی برد.
نخوردن و نوشیدن در حال جنابتم کراهت دارد.
اونایی که میخورند جنب میشن بعدش میان در همون حالت میخورند
روایت دارد که پی سی میآورد.
و پوستش مشکلات اختلالات پوستی براشون درست میکند
و میفرماید که ولی اگر قبل از خوردن وضو بگیره یه دستهاشو بشویه یا مزمزه کنه استنشاق کنه
یا دست و صورتشو بشوره و مزمزه کنه یا دستهاشو بشوره و مزمزه کنه کراهت غذاشون برطرف میشود.
فلسفه این حکم مطابق اونچه که در حدیث هستش اینه که اگر در حال جنابت چیزی بخورد بدون اینکه یکی از این اعمال را انجام بدهد
بیم این می رود که مبتلا به بیماری برس شود.
خدایا بارالها ما رو ببخش و بیامرز.
روز پنجشنبه است امواتمون رو هم یاد بکنیم اونها هم فیض ببرند.
حالا ما کلیات مطلب رو گفتیم وارد حدیث نشدیم
من حالا تیمما و تبرکا یه حدیثم میخونم که صبحمون خالیه از حدیث نباشد.
توی روایتی هست معتبرم هست که امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند که :
پیامبر غذای آخر روز رو بعد از نماز عشا میخوردند
پس از غذا خوردن در اون وقت رو حضرت میفرماید که پس از غذا خوردن در اون وقت رو ترک نکنید
که ترک اون غذا خوردن موجب بیماری بدن میشود.
بعد یه روایتی هم اینجا آوردن که آیت الله جوادی آملی حفظ الله ایشونم توی مفاتیح الحیاتش آوردند
که می فرماید یه رگی هست تو بدن به نام عشا ، میگه امام رضا این روایتم از امام رضا علیه السلام که آقا میفرماید
تو بدن ما یه رگی هست به نام عشا که هرکس در شب چیزی نخورد
میفرماید که اون رگ این رو تا صبح نفرینش میکند
میگه که خداوند تو رو گرسنه نگهت داره تو رو تشنه بداره و میگه که تا صبح این رگ عشا این که غذا نخورده رو نفرین میکند.
بعد امام رضا فرمودند : پس غذای شب رو ترک نکنید هرچند به لقمه نانی باشه و لیوان آبی باشد.
خیلی تاکید کردند به اون غذای بعد از نماز عشا .
خب یه جمله هم ذکر مصیبت و عرض روضه کنم
دلهامونو ببریم کربلای معلی
حرم باصفای امام حسین علیه السلام کنار ضریح قشنگ ابی عبدالله
مخصوصا پایین پا
پنج شنبه های ما علی اکبری دیگه
ایشالا حضرت علی اکبر علیه السلام خیلی این آقا کرم داشته خیلی کریم بوده آشیخ ذبیح الله محلاتی توی ریاحین الشریعه
ایشون اونجا میفرماید که این آقا کرمش معروف بوده
اصلا همه میشناختن ایشون رو به کرم به جود به بخشش
یکی از خصائص آقا علی اکبر این بوده که در خونش ۲۴ ساعت باز بوده
و لذا بعضی ها هم ایشون رو میگن یا ابن الحسن و یا ابن الحسین
هم پسر امام حسنه آقا علی اکبر میگه هم پسر امام حسن هم پسر امام حسینه
پسر بودن فقط در این نیستش که خب مثلاً از سلب فلانی باشه
به این رو ارث برده کرم رو ارث برده از کی به ارث برده
از امام حسن مجتبی علیه السلام
این آقا اینجوریه بعد هر کسی گرفتار فقیر گرسنه میومد تو خونه آقا علی اکبر غذا میخورد
امروز صبح هم ما بریم خونه آقا علی اکبر بریم در خانه این آقا
این آقایی که اومد روز عاشورا گفت بابا العطش قتلنی
تشنگی داره منو میکشه ثقل الحدید
سنگینی این زره و این کلاه خود منو از پا درآورده
چی میخوای علی جان
بابا جان آیا آبی داری به من بدی امام حسین فرمود
علی جان هات لسانک
این زبانت رو در دهانم بگذار همچین که زبان در دهان بابا گذاشت
الله اکبر چه دید و چه شد دیگه ننوشتند
فقط گفتن علی اکبر رو سمت میدان کرد دیگه رفت سمت میدان
جنگید جنگید از پا افتاد همچنین که زمین افتاد صدا زد بابا
جدم رسول خدا آمده من رو سیراب کرده برای تو هم آب آورده
صل الله علیک یا مظلوم اباعبدالله
وقتی اومد کنار علی اکبر سلام الله صدا میزد
ولدی علی علی الدنیا بعدک العفا
سپه کوفه و شام ایستاده
به تماشای شه و شهزاده
همه دارند این پدر و پسر رو نگاه میکنند پدر صورت روی صورت جوانش گذاشته
از اعماق وجودش هی میگه علی الدنیا بعدک العفا
عف بر این دنیا علی جان
حسین جان حسین جان