بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۲۴۰
●قال( علیه السلام ) : النَاس ابنَاء الدُنیا، وَلا یلام الرَجُل عَلی حَب امه
حضرت امیر صلوات الله علیه جان عالم به فداشون می‌فرمایند که :
مردم ابناء الدنیا فرزندان دنیا هستند.
بعد فرمودند:
ولا یلام الرجل ، کسی رو نمیشه که ملامت کرد
علی حب امه ، به خاطر محبت به مادرش.
مثلاً یه بچه مادرشو دوست داشته باشه ملامتش می‌کنند ؟
ملامتش نمی کنند . بچه ای که مادرشو دوست داره . این بچه رو نمیگن چرا بچه جون مادرتو دوست داری ؟
حالا این فرزندان آدم ، این مردم هم بچه‌های دنیا هستند و لذا مثلاً می‌بینی دنیارم دوست دارند این نمیشه بگیم چرا دنیا رو دوست داری؟
مگر اینکه این محبته افراط داشته باشه توش خیلی دیگه زیاد بشه.
پس اینجا حضرت امیر دنیا رو تشبیه کردن به مادر، چون همه چیز ما از این آب و خاک آفریده شده و ما در دامان این جهان متولد شدیم و در این دنیا پرورش پیدا کردیم.
حضرت امیر می‌فرماید که : نه از علاقه خود به دنیا نگران باشید ، نه اینکه از علاقه دیگران به این دنیا .
که چرا فلانی دنیا رو دوست داره به خاطر اینکه یه پیوند بسیار مستحکمی بین ما و دنیا برقرار هستش.
منتها یه چیزی هست ، همیشه هم گفتن ما هم گفتیم ،
اینکه علاقه افراطی بیش از حد که بیاد، این دنیا انقدر این دنیا رو دوست داشته باشی که این دنیا بیاد جای آخرتو پر کنه .
اگر خدای نکرده بیاد این دنیا جای آخرتو پر کنه اون میشه بد، دنیایی که تو رو از خدا دور کنه اصلاً دنیا همینی که بگن تو از وسیله این از خدا دور بشیم .
پس علاقه مردم به مال ،زن ، فرزند ،خونه، شهر ،کشور اینجور چیزا مورد ملامت نیست.
اگر کسی بگه من شهرمو دوست دارم طبیعیه، کسی بگه من زنمو دوست دارم طبیعیه، مهم اینه که برای رسیدن به دنیا شما آلوده به گناه نشید، خطا نکنید.
اون حب الدنیا که حضرت صادق فرمود :
راس کل خطی ، یعنی محبتی که شما رو از مسیر خارج بکنه .
و لذا حدیث معروف هست ، کسی که دنیای خودش رو برای آخرتش یا آخرتش رو برای دنیا ترک بکنه از ما نیستش.
بعد یه تعبیر دیگه هم هست اینکه دنیایی خوبه که وسیله رسیدن به آخرت باشه.
روایت شم ؛ معروف الدنیا مزرعه الآخره
نه اینکه این دنیا هدف اصلی ما باشه، بابا اینو مقدمه کن برای آخرت .
صدقه بده، نماز بخون، روزه بگیر، کار بکن ،قرآن بخون، ذکر بگو ،یه کاری بکن اینجا مقدمه بشه برای رسیدن به آخرت .
اون چیزی هم که به عنوان نکوهش در روایت اومده ناظر به روش کسانی که ارزش‌های بالای انسانی و اسلامی رو فدای این منافع می‌کنند،
مادی می‌کنند وگرنه زندگی آبرومندانه بهره‌گیری معقول از این نعمت‌های خدا هیچ وقت ممنوع و نکوهیده نبوده ،
حتی بعضی‌ها بودن رفته بودن تو غار و لباس‌های اون چنانی پوشیده بودند، زناشون فاصله گرفته بودند.
بعد که زناشون اومده بودن پیش پیغمبر ، یا رسول الله این شوهرای ما ، ما رو ول کردن بعد حضرت اینا رو مورد خطاب قرار داد ،
حتی دارد یه وقت یه کسی اومد گفتش که آقا فرمود فلانی کجاست؟
گفتن آقا فلانی رفته از زنش فاصله گرفته و از زندگی فاصله گرفته و رفته مثلاً عزلت نشین شده ،
پیغمبر فرمود : خرج زنشو کی میده ؟ خرج زن و بچه‌شو کی میده؟ یا رسول الله ما به عهده گرفتیم و اینا تقبل کردیم.
پیغمبر فرمود: ارزش کار تو بالاتر از ارزش کار اونه که رفته عزلت نشین شده ، رفته یه گوشه اینا ،تو بالاتری از اونی که اون رفیقت .
خدا انشالله به ما توفیق بده درست حرکت کنیم.
صلی الله علیک یا اباعبدالله
