بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۳۰۸
●وَ قَالَ( علیه السلام): لِبَعضِ مُخَاطِبِیهِ وَ قَد تَکَلّمَ بِکَلِمَةٍ یُستَصغَرُ مِثلُهُ عَن قَولِ مِثلِهَا لَقَد طِرتَ شَکِیراً وَ هَدَرتَ سَقباً
حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید:
یه شخصی در محضرشون شروع می‌کنه به گفتن یه حرفی ، یه چیزی میگه بالاتر از شأن خودش.
کسی محضر ایشون بلند میشه یه حرفی می‌زنه که میگن بهش نمی‌خوره ، یه حرفی می‌زنه که خیلی بالاتر از جایگاه خودش باشه.
مثلاً کسی که عذر می‌خوام اینجوری مثال می‌زنم ، شغل ضعیفی داره بعد حالا من مثال نزدم برای اینکه توهین به بعضی از چیزا نشه، شغل ضعیفی داره میگه که من دکترم .
منو صدا بزنید دکتر به من بگید آقا مهندس نگید مثلاً چی..
به من بگید آقا مهندس به من بگید آیت الله،
طلبه‌ای مثل بنده رو سیاه بگم آقایون منو صدا بزنید آیت الله العظمی ،
شما چرا منو آیت الله العظمی صدا نمی‌زنید؟؟ اینطوری دقت کردید.
یه چیزی میگه بالاتر از چیزی که هست گنده‌تر از دهن خودش حرف می‌زنه ،
حضرت فرمود : قبل از اینکه بال در بیاری پرواز کردی مثل جوجه‌ایه که هنوز بالش درست نشده، می‌خواد پرواز کنه و هنوز بالغ نشده،
بانگ برآورد بزار بلوغ پیدا ، بد جیغت در بیاد بعد صدات در بیاد، تو هنوز بلوغ پیدا نکردی فریادت در اومد .
هنوز بال در نیاورده می‌خوای بپری یه خورده حوصله کن دندون رو جیگر بزار، برسی به اون نقطه برسی به اون جایگاه ،
بعد حرف اونو بزن و یه نکته‌ای هم که اینجا مهم هست برای ما اینه که،
آداب مجلس اقتضا می‌کنه هر کسی در جای خودش بنشینه و هر کسی هم به اندازه قدر خودش سخن بگه.
کسانی که بلند پروازی می‌کنند بیش از حد خودشون صحبت می‌کنن سخن میگن ، یه جوری خود این بی‌ادبی محسوب میشه.
اجازه بدید اون کسی که شأنشو داره صحبت بکنه ، در محضر بزرگان آدم بخواد هی بلبل زبونی بکنه این خودش بی‌ادبیه ،خدای نکرده از چشم میفته .
گاهی اوقات تبعات بدی خواهد داشت پیامدهای بدی خواهد داشت برای اون کسی که پاشو از گلیمش بیشتر دراز کرده.
همون اندازه گلیم خودت پاتو دراز کن، بیشتر دراز کنی یهو می‌بینی پای یکی بهت می‌خوره کله ملق میشی.
اون موقع برای تو گرفتاری درست می‌کنه.
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند :
خدا رحمت کنه کسی رو که قدر و منزلت خودش رو می‌دونه.
و لذا قرآن هم هست ، یه چیزی می‌گید که نمی‌دونید برای چی حرفی می‌زنید کاری می‌کنید، نمی‌دونی بشین سر جات.
که پیغمبر فرمود : هرکس سکوت کرد نجات پیدا کرد.
تو نمی‌دونی از هیچی خبر نداری بلند میشی میگی اینجوری اونجوری مراعات بعضی چیزها رو بکن ما تو هر چیزی کارشناسیم بعد بدبختیمون اینه که بیشتر کارشناسیمون توی دینه.
البته توی مسائل پزشکی هم همینطور هستیم ، مثلاً طرف میاد میگه فلان جام درد می‌کنه میگه فلان چیزو بخور که برای فلان جات نافعه،
تو دکتری ، نمی‌دونی که یه وقتی به یکی گفتن مریض شده بود کرونا بود دکتر گفته بود آب پیاز بخور مثلاً برای گلوت خوبه ،
ما هم گفتیم خب خوبه دیگه خوردیم بعد دکتر گفت مرد حسابی اون مال یکی دیگه است مال تو یه چیز دیگه است .
تو گلوت حساسه ، هر کسی یه تعریفی داره. انشاالله خداوند تبارک و تعالی بهمون توفیق بده اندازه خودمون رو بدونیم به اندازه سخن بگیم.
