بِسم الله الرّحمن الرّحیم
جلسه دهم
بحث در رابطه با حدیث عنوان بصری رسید به اینجا که حضرت فرمودند
حقیقت عبودیت سه چیز است اول اینکه چیزی که خدا به او داده ملکیتی نبینه و قائل نشه
و دوم اینکه تدبیری از برای خودش نکنه و به خدا بسپاره
سوم اینکه جمله ی اشتغال او امر و نهی الهی باشد و بعد فرمودند که
اگر ملکیتی برای خودش نبینه انفاق کردن برای او آسان میشه، اگر تفویض کنه عبد
امور و تدبیر خودش رو به خدا بسپاره مصائب ها و سختی ها برای او آسان میشه.
اگر جمله ی اشتغالات او امر و نهی الهی باشه دیگه پُز دادن و تفاخر نسبت به دیگران از بین میره
خب در ادامه حضرت می فرماید: اگر خدا تفضل کرد بنده ای رو بهش حال داد
به این سه تا چیز او را گرامی داشته یعنی یه کسی پیدا شد خدا این امتیاز رو بهش داد
نه ملکیتی قائله نه تدبیری داره برای خودش و اشتغالش امر و نهی الهی است
اگه خدا کسی رو به این سه چیز گرامی داشت؛ دنیا برای او آسان میشه.
ببینید دنیا حقیقتش چیه؟ اهل دنیا چجوری هستن؟ اهل دنیا از آمدن دنیا خوشحال میشن
از رفتن دنیا هم ناراحت میشن بعد زاهدین کسانی هستن که از آمدن دنیا خوشحال نمیشن از رفتن دنیا هم ناراحت نمیشن
اینا خیلی راحت هستند یعنی اگه تمام دنیا خراب بشه؛ ککشون نمی گزه و اخم به ابرو نمیارن
اما بعضی ها هم هستن انگشترشون گم میشه دنیاشون خراب میشه.
عرضم به خدمتتون پولشون گم میشه اون شب خوابشون نمیره کلافه س مغزش درگیر میشه
ولی بعضی ها برعکس دنیاش یهو می ریزه اما میگه لااله الاالله، سبحان الله، میگه الحمدلله ناراحت نمیشه
چون ملکیتی برای خودش قائل نمیشه میگه مال من نبود مال خدا بود بعدش من نباید تدبیر کنم خدا تدبیر میکنه
من همه ی فکر و ذهنم چی باید باشه؟ امر و نهی الهی، من یه سربازم به من چه ربطی داره
مثل این سربازهایی که بهش میگن این وسایل رو ببره در خونه ی فلانی
وقتی این وسایل رو گرفت دستش ملکیتی برای خودش میبینه؟ نه مثل بانکدارها
که وقتی طرف پول ها رو میاره میده دستش الان این خوشحال میشه؟ نه
اون پول رو میزاره تو گاوصندوق یا یکی میاد یه میلیارد میخواد کارمند بانک ناراحت میشه؟ نه
این داره کار میکنه تدبیر دست کسی دیگه هست ملکیتی نمیبینه و فکر و دهنشم اینه که
خوب کار کنه و حقوقشم کم نشه و اخراجش نکنن. پس این دنیا و زندگی کردن براش آسان میشه
فقط دنیا براش آسان میشه؟ خیر ابلیس ، آدم رو وسوسه میکنه
کسانی که اهل دنیا باشن. خب این که اهل دنیا نیست از وسوسه شیطان هم خلاص میشه.
فقط همین؟ نه از خلق هم راحت میشه. مردم میخوان هی تهمت بزنن حرف درمیارن
می بینی خروار خروار حرف پشت سر این طرف هست و او انگار نه انگار راحت زندگی میکنه.
غذاش رو میخوره به موقع و کارهاش رو دوباره انجام میده. پس چقدر دیدگاه فرق میکنه
که اگر درست باشه دیدگاهش دیدگاه امام صادقی علیه السلام باشه سه چیز براش آسان میشه.
۱_ دنیا ۲_ ابلیس ۳_ خلق دیگه دنیا رو طلب نمیکنه برای تکاثره هی جمع بکنه جمع بکنه
که فخر فروشی بکنه طلب نمیکنه آنچه که نزد مردم است.
برای پُز دادن و مشهور شدن معروف بشه. تفاخر بکنه و برتری جویی بکنه
و ایامش باطل نمی گذره بعضی ها زنگیشون باطل باطل هست.
حضرت می فرماید: این رو که من گفتم تازه اول درجه ی تقوی است.
خدایا بارالها پس ما کجاییم ؟ به تقوی رسیدیم اصلاََ ؟
خدایا به آبروی محمدو آل محمد توفیق بده ما بتونیم در مسیر الهی چهار قدم بریم.
نمیشه که پنجاه شصت سالمون شد هیچی نرفتیم راه رو خیلی خرابکاری کردیم.
صلّی الله علیک یا ابا عبدالله
صلّی الله علیک یا ابا عبدالله
صلّی الله علیک یا اباعبدالله
سه شنبه ها ما دل هامون رو میبریم در خونه حضرت رقیه سلام الله علیها
این نازدانه ابی عبدالله یه عنایتی به ما بکنن و ما رو از نظر بگذرانند
وقتی سر بریده امام حسین علیه السلام وارد خرابه شد
دیشب بنده خدایی تعریف کرد تو حرم امام رضا علیه السلام پشت پنجره فولاد نشسته بودم
زیارت آل یاسین می خوندم یهو حالم منقلب شد گریه می کردم یه بچه دو سه ساله هم دارم
دیدم نیست صحن انقلاب شلوغ یهو رنگ پرید بلند شدم این طرف و اون طرف گشتم
تا پیداش کردم داشت تعریف میکرد من یاد رقیه سلام الله افتادم یاد حضرت زینب سلام الله افتادم
بچها که گم شدن در دل بیابون بی بی زینب این طرف و اون طرف میرفت بی بی زینب چی می کشید
منطقه ای نا امن پر از حرامی خونخوار ظالم کسانی که به امام حسین رحم نکردن
رگ های گلوی امام حسین رو بریده بودن سر ابی عبدالله رو رو نیزه کردن
یه چنین آدمایی، نازدانه تا چشمش به سربریده بابا افتاد شروع کرد سخن گفتن
بس که دویدم عقب قافله
پای من از ره شده پرآبله
پدرفدای سر نورانیت
سنگ جفا که زد به پیشانیت
خم شد لب هاش رو رو لبای بابا گذاشت
صدا زد بابا شامی ها بدن بابا بابا
عمه رو زدن بابا بابا موهامو کشیدن بابا
یه وقت دیدن سر یه طرف رقیه جان ازیه طرف
حسین جان حسین جان
