بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۳۱۳
●و قال (علیه السلام): الْقَلْبُ مُصْحَفُ الْبَصَرِ.
حضرت امیر صلوات الله علیه جان عالم فداش می‌فرمایند :
قلب مصحفه ،مصحف یعنی کتاب.
کتاب چشمه، چشم قلمه و تصویر می‌گیره تو قلب مینویسه .
لذا فرمود نگاه به نامحرم تیری هست زهر آلود که به قلب مومن می شینه،
تیر هم توبه می‌کنه ، تیر بیرون میاد ولی زهر هست تو قلب ،
پناه می‌بریم به خدا .از این دیده …
وقتی از چشم تون مراقبت نکنید هر چیزی که بیاد بریزید تو قلب تون ، قلب مسموم میشه آلوده میشه.
بعد از یه مدتی کار دست آدم میده ،
آدم می شینه فکر می‌کنه و آه و افسوس و حسرت میخوره ،بابت همون سمی که توی قلبشه.
برعکسش هم هست شما وقتی نگاه می‌کنی به صورت عالم ، عبادته.
نگاه به در خانه عالم عبادته .
نگاه به صفحه قرآن ثواب داره . شما سواد خوندن نداری نمی‌تونی قرآن بخونی ، همین طور قرآن باز کنی نگاه کنی ،
چشمت از این عکس می‌گیره همین عکسا تو کتاب قلبت نگاشته میشه ،حکاکی میشه .
نگاه به کعبه عبادته و همین طور نگاه به صورت انبیا و اهل بیت و پدر و مادر عبادته .
اینا از چشم اثر میزاره رو قلب آدم .
همین پرچم هایی که هست یا حسین یا فاطمه زهرا نگاه کنی انقدر فوق‌العاده است رو فضای قلبت اثر میزاره ،
نگاه به صورت گناهکار مکروه ،کراهت داره چرا؟ میگه مکروهه چه دلیلی داره ؟
می‌خواد بگه از این نگاه تو توی صفحه قلبت خیلی چیزها میاد.
پس مواظب چشمهاتون باشید چون توی قلبتون حکاکی میشه ثبت و ضبط میشه.
به نامحرم نگاه می‌کنی میاد می شینه پای درس تو کلاس هیچی نمی‌فهمه ،
فضای قلب آلوده و سیاه و خراب میشه و لذا آدمی باید ان شاءالله احتیاط بکنه بابت چشمهاش نامحرم نبینه.
این آل میشه دیگه فضا برای معنویت براش باقی نمی گذاره .
ترجمه فیض الاسلام رو هم من براتون میخونم ؛
امیرالمومنین درباره اندیشیدن و فکر کردن فرموده است : دل مصحف دیده هست،
آنچه دیده می‌بیند باید در صفحه دل نوشت و در آن تامل و اندیشه نمود و باطل و خیر و شر ان را معلوم ساخت.
ایشون اینجوری معنی کرده، یه چیزی غیر از اونچه که من گفتم،
میگه همه جیزهایی که می‌بینی باید بیاری تو قلب بررسی کنی ،
تو عالم فکر و تعقل بیاری بررسی کنی حق و باطل بودنش و تشخیص بدی .
اینجوری نیست هر چیزی رو که دیدی رو تایید بکنی.
باید بیاریش مطابقت بدی با صفحه ی قلبت،
اگه با صفحه قلبت و عالم اندیشه و تعقل و فکرت جور در اومد تایید کن .
اگه می‌بینی انکار می‌کنه ردش می‌کنه تو هم ردش کن .خیر و شر بودنش رو معلوم کنی .
آقای شهیدی هم اینجوری ترجمه کردن؛
آنچه دیده بیند در دل نشیند.
آقای دشتی هم گفتن که ؛ قلب کتاب چشم هست آنچه چشم بنگرد در قلب بنشیند .
منتها آقای فیض الاسلام گفتن که دل مصحف دیده هست،
یعنی اونچه چشم می بینه تو صفحه دل نوشته میشه، در موردش تامل و فکر میشه که آیا این حقه باطله شره خیره ..
اول می‌بینی بعد میره تو فکر بررسی میشه و خیر و شر بودنش معلوم‌میشه.
فی‌البداهه تو اولین بار دیدن معلوم نمیشه باید بره تو وجدان.
