بسم الله الرحمن الرحیم
■حکمت شماره ۳۱۵
●قال (علیه السّلام) :لا تَجعَلَنّ ذَرَبَ لسانِكَ عَلى مَن أنطَقكَ و بلاغَةََ قولِكَ عَلى مَن سَدّدكَ
حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید:
لا تَجعَلَنّ آخرش یه نون داره به اون میگن نون تاکید اون لای اولش هم لای نهیه.
نهی می‌کنه ، میگه به هیچ وجه قرار ندیا ،
ذَرَبَ ینی تیزی ، به هیچ وجه تیزی زبونت رو قرار نده بر کسی که به تو حرف زدن یاد داد.
اونی که به تو گفت بگو بابا بگو مامان ،
بعد یه روز بر علیه این بابا و مامان که به تو حرف یاد داد تندی میکنی حرف تیز می‌زنی؟
حرف بد می‌زنی . قرآن ببین چه زیبا میگه:
وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا
که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید.
إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا
هر وقت یکی از این دوتا پدر یا مادر یا هردو پیر که شدند،
أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ
بهشون اف نگیا اینا همونایی هستن که به تو نطق یاد دادن، نکنه به این‌ها اف بگی
وَلَا تَنْهَرْهُمَا
نکنه سرشون داد بزنی این بچه همونه که نمی‌تونست بگه بابا مامان ،
وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا
و بگو به پدر و مادر بسیار کریمانه و نرم صحبت کن ، پدر من بزرگوار مادر من تاج سر من اینجوری صحبت کن.
می‌فرماید تیزی زبانت رو برعلیه کسی که به تو نطق یاد داده قرار نده به هیچ وجه .
یه وقت بچه میره یه کلاس ۴تا اصطلاح یاد میگیره بلبل زبونی یاد میگیره،
میاد همونو بر علیه اون کسی که سخن وری یادش داده ، میگه
و بلاغه قولک علی من سددک
مواظب باش اون بلاغت سخنت رو بر علیه کسی که به تو سخنوری یاد داده قرار نده.
یه وقت بچه ها به استاداشون حمله میکنن اینو باید آموزش بدیم،
استاد جایگاهش جایگاهی که باید مقامش مرتبه اش حفظ بشه.
خدای نکرده اگه دانش آموز بی ادبی کنه تندی بکنه اون موقع کار بچه زاره.
ایرج میرزا حرف قشنگی میزنه میگه،
گفت استاد مبر درس از یاد
یاد باد آنچه به من گفت استاد
یاد باد آنکه مرا یاد آموخت
آدمی نان خورد از دولت یاد
عرض کردیم خدا برکت علم رو در تعظیم استاد قرار داده ، حالا این بچه چجوری میشه میاد بر علیه استادش حرف میزنه ،
سخنوری می‌کنه. میگه که
هیچ یادم نرود این معنا
که مرا مادر من نادان زاد
پدرم نیز چو استادم دید
گشت از تربیت من آزاد
پس مرا منت از استاد بود
که به تعلیم من اُستاد اِستاد
هرچه می‌دانست آموخت مرا
غیر یک اصل که ناگفته نهاد
قدر استاد نکو دانستن
حیف استاد به من یاد نداد
گر بمردست روانش پر نور
و بود زنده خدا یارش باد
اگه آدم به اون منبع و مآخذ خودش احترام کنه خیلی مودبانه صحبت بکنه،
نه اینکه یجا استاد اشتباه میگه حمله نکنه
مودبانه بگه حضرت استاد شاید اینجوری باشه با نرمی ملایمت
خداوند به شما خیر بده
ان شاءالله تحت توجهات حق تعالی قرار بگیرید
